Ποίημα από δήγμα

 

Εκείνο το «νόστιμον ήμαρ»

το βασιλικό του Οδυσσέα

της άμμου το χιμαιρικό

το ζούλαγα τις νύχτες  στα κεντριά του

μην δήγμα και κακοφορμίσει.

Κι όταν μισάνοιχτο κοχύλι

άνοιγε τα σπλάχνα του

και στάλαζαν αλάτι

από της θάλασσας τ’ ατσάλι

ποίημα το βάφτιζα

κι εγκόλπιο των δακρύων

Καλλιόπη Δημητροπούλου

Τα παιδιά της σελάνας