Μνήμη του οσίου Μαξίμου του Ομολογητού (21 Ιανουαρίου)

Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη των Μαρτύρων Νεοφύτου και Αγνής και του Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού, ο οποίος με το λόγο, τα συγγράμματα και τη θυσία της ίδιας του της ζωής ομολόγησε το Χριστό σε καιρούς δύσκολους, όταν η Εκκλησία κλονιζόταν από την αίρεση των μονοθελητών.
Οι αιρετικοί δίδασκαν ότι ο Χριστός είχε μεν δύο φύσεις, θεϊκή και ανθρώπινη, αλλά μόνο μια θέληση, τη θεϊκή. Αυτό όμως δε συνιστά απλά νόθευση της ορθόδοξης διδασκαλίας, αλλά αντιστρατεύεται τη δυνατότητα για σωτηρία του ανθρώπου, αφού διδάσκει ότι όλες οι ενέργειες του Χριστού δεν περιείχαν το στοιχείο της ελεύθερης ανθρώπινης βούλησης, ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.  Ο Θεός όμως που, σε κάθε ανάλογη εποχή, αναδεικνύει φύλακες της Πίστης και οδηγούς του λαού, έτσι και κατά τον έκτο αιώνα ανέδειξε τον όσιο Μάξιμο τον Ομολογητή.
Από αριστοκρατική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης ο Άγιος, γεννημένος το έτος 580 μ.Χ., έλαβε ευρεία και πλούσια μόρφωση και υπηρέτησε αρχικά ως αρχιγραμματέας του αυτοκράτορα Ηράκλειου. Εγκατέλειψε την καριέρα του στον κόσμο, αφού ο πόθος του για το Χριστό τον οδήγησε σε μοναστήρι, όπου επιδόθηκε στην άσκηση και στη συγγραφή. Εξαιτίας των αγώνων του υπέρ της ορθοδοξίας, ο αιρετικός αυτοκράτορας Κώνστας, με φθόνο και κακία, διέταξε την τιμωρία του, που περιλάμβανε μαστιγώσεις και αποκοπή της γλώσσας και του δεξιού του χεριού.
Ο μεγάλος αυτός Ομολογητής και μάρτυρας της Πίστεως μας Άγιος Μάξιμος πέθανε εξόριστος το έτος 662 μ.Χ. Τα θεολογικά του συγγράμματα παραμένουν πηγή σοφίας και γνώσης μέσα στους αιώνες και έκφραση του ορθόδοξου φρονήματος.
Ας παραθέσουμε μερικές σκέψεις του Οσίου Μαξίμου για την ωφέλειά μας:
«Αυτός είναι ο θησαυρός που είναι κρυμμένος στον αγρό της καρδιάς σου, τον οποίον δε βρήκες ακόμη εξαιτίας της αργίας σου. Γιατί αν τον είχες βρει, θα πουλούσες τα πάντα για να αγοράσεις αυτόν τον αγρό (Ματθ. 13, 44). Τώρα αφού άφησες τον αγρό, περιποιείσαι τα γύρω του αγρού, στα οποία δεν βρίσκεις τίποτε άλλο εκτός από αγκάθια και τριβόλια».
Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που μελετά τους βίους των Αγίων και αγωνίζονται με μέτρο και διάκριση να μιμηθεί την αγωνιστικότητά τους.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου