Θεοφάνεια – συνάντηση στο Βόσπορο - ο Όθων και ο Χάρης | Σοφία Χατζή

Θεοφάνεια – συνάντηση στο Βόσπορο - ο Όθων και ο Χάρης | Σοφία Χατζή

___

Ο Χάρης, μακαριστός πλέον Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος και ο Όθωνας Παπαδόπουλος, δερματολόγος Καθηγητής Ιατρικής συναντιούνται απρόσμενα στην κατάδυση του Σταυρού στα νερά του Βοσπόρου

Στην αβάσταχτη πραγματικότητα του βίου, όπως τον βαρύναμε οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου, ήρθε ο Χριστός και βαπτίστηκε. Η μέρα των Θεοφανείων ήταν μια από τις ομορφότερες μέρες της ιστορίας. Τότε έγινε η μεγάλη συνάντηση Θεού κι ανθρώπων. Βαπτίστηκε και μας πήρε το βάρος από τους ώμους, γλύκανε ο χρόνος. Από τότε καμία συνάντηση πάνω στη γη δεν συναγωνίστηκε σε αξία εκείνη στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη. Ωστόσο μυστικά κάποτε κάποτε, συμβαίνουν συναντήσεις μεταξύ των ανθρώπων που θυμίζουν κάτι από την αγάπη που έχει ο Χριστός και που προτείνει να έχουμε ο ένας για τον άλλο.

Το 1947 στην Κωνσταντινούπολη γεννήθηκαν δύο Ελληνόπουλα που μεγάλωσαν στις γειτονιές του Βοσπόρου και κάθισαν στο ίδιο θρανίο, ως συμμαθητές στο Δημοτικό σχολείο του Κεντρικού Παρθεναγωγείου της Πόλης.

Οι δρόμοι τους χωρίστηκαν, όπως συνήθως συμβαίνει, και συναντήθηκαν συμπτωματικά μετά από εξήντα χρόνια στη γιορτή των Θεοφανίων στον Βόσπορο. Ο ένας τώρα δερματολόγος, γιατρός σωμάτων, ο οποίος είχε βουτήξει στα νερά του Βοσπόρου στα Θεοφάνεια για να πιάσει τον Σταυρό και ο άλλος ήταν ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος, ιατρός ψυχών, ο οποίος έριξε τον Σταυρό. Την ώρα που ο Δεσπότης φορούσε τον Σταυρό, ως ένα είδος βραβείου στο λαιμό του γιατρού, ο τελευταίος αναγνώρισε τον παλιό του συμμαθητή και έκπληκτος του απευθύνθηκε με το λαϊκό του όνομα «Χάρη, εσύ;»

Ο Όθωνας Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1947 στην Πόλη. Η οικογένεια του ήταν από τις τελευταίες Ελληνικές οικογένειες που είχαν παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη, πριν τον διωγμό από την Τουρκική κυβέρνηση μερικά χρόνια αργότερα. Μέχρι και την τρίτη γυμνασίου φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Έπειτα τον έστειλαν εσωτερικό οικότροφο στη Χάλκη. Φοίτησε τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου στην Ελλάδα, στην Αθήνα όπου εγκαταστάθηκε όλη η οικογένειά του. Οι συμμαθητές του τον υποδέχθηκαν με αγάπη και δεν τους ενόχλησε ουδέποτε η βαριά προφορά του, που ο ίδιος ονομάζει «κληρονομιά Κωνσταντινουπολίτικη». Εντωμεταξύ γνώριζε πολύ καλά την Ελληνική, την Τουρκική και την Αγγλική γλώσσα.

Ο Όθων σπούδασε Ιατρική, πρόκοψε και διακρίθηκε στην πλαστική χειρουργική, έγινε Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Όμως, όπως συμβαίνει με όλους τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, η αγάπη και η νοσταλγική μνήμη της Πόλης δεν μπορούσε να εξαλειφθεί μέσα του. Πολλοί επιστρέφουν συχνά για να δουν την πατρίδα όπου μεγάλωσαν, ξαναβλέπουν τις συνοικίες που περπάτησαν νέοι, συμμετέχουν σε ακολουθίες στους ναούς που λειτουργούνται και θεραπεύεται κάπως έτσι ο πόνος της νοσταλγίας. Ο Όθωνας λοιπόν ταξίδεψε το 2009 με ένα μεγάλο σκάφος και με τη συντροφιά τριών φίλων με κατεύθυνση τα πάτρια εδάφη.

Παρά τον βαρύ χειμώνα και τον βοριά του Ιανουαρίου, έκανε το θαλάσσιο ταξίδι και προσάραξε στη θάλασσα της Πόλης. Είχε πάρει την απόφαση να παρευρεθεί στον εορτασμό των Θεοφανείων, και όχι μόνο αυτό, αλλά θα τιμούσε τη γιορτή συμμετέχοντας ο ίδιος στην κατάδυση του Σταυρού στο νερό: Θα βουτούσε στην παγωμένη θάλασσα με την ελπίδα να πιάσει τον Σταυρό. Ωστόσο δεν ήταν η πρώτη φορά που βουτούσε συμμετέχοντας στο έθιμο. Είχε παρευρεθεί στον εορτασμό των Θεοφανείων μερικές φορές στην Πόλη και από μια φορά στην Ίμβρο, στην Τένεδο και στα Πριγκηπονήσια. Μάλιστα σε μια από τις επισκέψεις του, ένας Τούρκος ψαράς περαστικός, που παρακολουθούσε, τον ρώτησε απορημένος τι τελετή είναι αυτή στην οποία παίρνει μέρος. Απαντώντας του ο Όθων σε άψογα τουρκικά, του εξήγησε πως είναι αγιασμός των υδάτων και πως ευχόμαστε να είναι γαλήνια και ειρηνικά τα νερά για να ψαρεύουν οι ψαράδες ψάρια. Ενθουσιάστηκε λοιπόν ο Τούρκος και θέλησε να λάβει μέρος και αυτός…

Η συνάντηση που συνέβη αναπάντεχα με τον παλιό του συμμαθητή και Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων Ιάκωβο, έλαβε χώρα το 2009. Παρά την ηλικία του, ακμαίος μέχρι σήμερα στην Ιατρική, ακμαίος και στο σώμα, ο Όθων βούτηξε στη θάλασσα στο νησί των Πριγκηποννήσων Αντιγόνη. Αφού τελέστηκε ο αγιασμός των υδάτων, ο Δεσπότης έριξε τον Σταυρό στη θάλασσα, ψάλλοντας το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε». Τότε ο Όθων βούτηξε στην κρύα θάλασσα και κολύμπησε μαζί με τους άλλους πιστούς. Ένας νεαρός έπιασε τον Σταυρό. Όλοι πανηγύρισαν μαζί του. Ο Όθων χαρούμενος βγήκε στην ξηρά, φόρεσε το μπουρνούζι του και πλησίασε τον Ιεράρχη να πάρει με τους συμμετέχοντες την ευχή. Τότε ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων έσκυψε προς το μέρος του και του προσέφερε έναν αναμνηστικό Σταυρό, όπως και στους υπόλοιπους. Την ώρα που τον φορούσε στο λαιμό του, ήρθαν κοντά τα μάτια του με τα μάτια του Μητροπολίτη. Κάτι του πέρασε σαν αστραπή από την μνήμη και ρώτησε τον Ιεράρχη:

-              Χάρη εσύ είσαι;

Τα γένια, τα άμφια και τα γηρατειά είχαν αλλοιώσει την μορφή του παλαιού συμμαθητή του, αλλά η έκφραση και η λάμψη στη ματιά του έμενε η ίδια, παρ' όλο που είχαν περάσει 60 χρόνια.

-              Εγώ είμαι Όθωνα, αλλά τώρα πια δεν με φωνάζουν Χάρη, είμαι ο Άγιος Πριγκηπονήσων Ιάκωβος, απάντησε δακρυσμένος ο Ιεράρχης.

-              Ε, τότε και εγώ σου εύχομαι να αγιάσεις.

O Δεσπότης γεννήθηκε στο Φερίκιοϊ ίδια χρονιά με τον Όθωνα και μαθήτευσαν μαζί στο ίδιο Δημοτικό σχολείο, στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο. Το 1970 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Το 1984 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Δημήτριο. Το 1987 έγινε Μητροπολίτης Λαοδικείας. Εν ενεργεία Μητροπολίτης κατεστάθη το 1994. Τότε του ανατέθηκε η εποπτεία των ιερών Ναών του Κερατείου Κόλπου της Πόλης και της Περιφέρειας του Φαναρίου. Μερίμνησε για τους απόρους και τους φτωχούς της Πόλης, δίνοντάς τους χρήματα, τρόφιμα και ρουχισμό. Κατάφερε να ανακαινίσει πολλούς Ορθόδοξους ιερούς ναούς της Κωνσταντινούπολης στα δεκαπέντε χρόνια που ήταν διορισμένος στην Πόλη. Μεγάλη επιτυχία ήταν και η ανακαίνιση του Σιναϊτικού μετοχίου που ήταν υπό κατάρρευση. Τον καλούσαν κι έδινε διαλέξεις στην Πόλη, στο εξωτερικό και συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια. Το συγγραφικό του έργο ξεκίνησε από το 1970, έγραφε άρθρα μελέτες, έκανε έρευνες. Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. Το 2002 έγινε η ενθρόνισή του στη Μητρόπολη Πριγκηποννήσων στον Ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου Πριγκήπου. Από τότε έκανε μεγάλη προσπάθεια και ανακαίνισε τον ναό αυτόν, όπως και τον ναό του Τιμίου Προδρόμου στο νησί Αντιγόνη.

Ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος Σωφρονιάδης απεβίωσε, εκτιμώμενος από όλους όσοι τον γνώριζαν, στις 28 Μαρτίου του 2018. Ήταν επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θράκης, αντεπιστέλλον μέλος του Ιστορικού Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Ετιμήθη επίσης από τις Εκκλησίες Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Ρουμανίας, Ελλάδος, Πολωνίας, Γεωργίας, Ι.Μ. Σινά και άλλων Ιερών Μητροπόλεων και Ιδρυμάτων. Ετάφη στην Πρίγκηπο στο κοιμητήριο του Προφήτη Ηλία, στα νησιά που αγάπησε και κοντά στο ποίμνιό του.

Εύχομαστε να εισακούστηκε η ευχή του ζωηρού συμμαθητή του και να κατετάγη μετά των Αγίων στη θριαμβεύουσα Εκκλησία. Όσο για τον Όθωνα Παπαδόπουλο ασκεί με κέφι και φόβο Θεού το ιατρικό του λειτούργημα.

* * *

Ευχαριστούμε τον κ. Στέφανο Δημόπουλο, χρονογράφο, συγγραφέα και γιατρό, φίλο του Όθωνα ο οποίος μας διηγήθηκε γλαφυρά το μικρό στιγμιότυπο της συνάντησης, μετά από 60 χρόνια, των δυο συμμαθητών, του Όθωνα και του Ιεράρχη κυρού Ιακώβου, την ημέρα των Θεοφανείων, με την ευχή να μεταφέρουμε στους αναγνώστες το χαριτωμένο περιστατικό μιας ευλογημένης συνάντησης, όπως του το περιέγραψε ο Όθωνας πριν από λίγες μέρες. Το σπάνιο φωτογραφικό υλικό της ημέρας των Θεοφανείων του 2009 είναι από το αρχείο του Όθωνα, τον οποίον ευχαριστούμε για την παραχώρησή του.

_________
Σοφία Χατζή
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα,
Ορθόδοξη Αλήθεια, 04.01.2023