ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣ
-Περνά απ' την πόλη μας! Αναριγεί στην είδηση.
Σκύβαλα ο πλούτος, η ισχύς, το κέρδος.
Με ένα σάλτο, "προδραμών", τον όχλο αγνόησε,
σκαρφάλωσε σε μιας συκομορέας το δέντρο.
Ο "ετάζων καρδίας και νεφρούς", το βλέμμα ύψωσε.
Τρεμουλιαστή η σπίθα στης ψυχής τα βάθη
του απολωλότος, που την ευκαιρία άδραξε
φλόγα να γίνει, να διορθώσει λάθη.
Χλεύη, ειρωνείες, περιφρόνηση,
πρότερος βίος του Ζακχαίου,
φραγμός δεν στάθηκαν σε επιθυμία ασίγαστη
Πώς γιγαντώθηκε ο βραχύσωμος,
ο ερασιχρήματος, ο αρχιτελώνης!
Αιχμάλωτος για πάντα στην αγάπη Σου,
σ' Εσένα, που ψυχές αιμάσσουσες με τραύματα βαθιά, επουλώνεις!
Ο.Ν.
Καλώς ‘όρισες. Πάντα θαυμάζω τα ποιήματα που φιλοξενεί το ιστολόγιο αυτό. Σε αυτόν τον ποιητή μου αρέσει ο πλούτος και ο συνδυασμός των λέξεων πέρα βέβαια από το βαθύτερο νόημα και τα όσα προσφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό! Κι ο τίτλος ευρηματικοτατος!
ΑπάντησηΔιαγραφή