“Ὁ τιμουλκῶν σῖτον,
δημοκατάρατος”
Θανάσης Ν. Παπαθανασίου
Παραθέτω απόσπασμα από τον Μέγα Βασίλειο, μιας και σήμερα είναι των τριών Ιεραρχών. Μοιάζει με γράμμα προς τους διαχειριστές της επισιτιστικής κρίσης (ή της ετοιμασίας της επισιτιστικής κρίσης) και τα τσαλίμια τους για την μεγιστοποίηση του κέρδους με προφάσεις χίλιες δυο (υπενθυμίζω ότι περίεργες ανατιμήσεις είχαν σκάσει μύτη πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία). Και φυσικά δεν είναι τσαλίμια ατομικά! Ένα ολόκληρο, παγκοσμιοποιημένο σύστημα έχει αυτή την αθλιότητα ως κανονική του λειτουργία!
«Μην αυξάνεις τις τιμές ανεβάζοντάς τες μόλις ο κόσμος πέσει σε ανάγκη. Μην περιμένεις να λείψει το σιτάρι για να ανοίξεις τις σιταποθήκες σου. Όποιος ακριβαίνει το σιτάρι, έχει την κατάρα του κόσμου. Μην περνάς τον λιμό για χρυσάφι, και τις στερήσεις της κοινωνίας για δική σου καλοπέραση. Μην καπηλεύεσαι τις συμφορές των ανθρώπων, μην κάνεις την οργή του Θεού ευκαιρία να πλουτίσεις.
Αποβλέπεις στον χρυσό και δεν βλέπεις τον αδερφό. Ξέρεις καλά να διακρίνεις τα γνήσια από τα πλαστά χρήματα, αγνοείς όμως τον αδερφό σου, παρόλο που βρίσκεται σε ανάγκη. Η ομορφιά του χρυσαφιού σε υπερευχαριστεί, δεν λογαριάζεις όμως πόσοι στεναγμοί φτωχών σε ακολουθούν».Τι φοβερό το «δημοκατάρατος» -
αυτός που επισύρει «την κατάρα του κόσμου»! Ε, όχι με ξόρκια και βογγητά! Η
κατάρα / η αποδοκιμασία του «δήμου» αφορά την πράξη!
Θ.Ν.Π. / 30-1-2023 (πρβλ.
29-1-2021).
ΥΓ 1: Έλεος! Μη σκοντάψουμε στη
φράση περί οργής του Θεού! Είναι ζητήματα χιλιοεξηγημένα. Οι ανθρωποπαθείς
εκφράσεις (ο Θεός «οργίζεται», «λυπάται», «ξεχνάει», «μισεί» κλπ) είναι τρόπος
(κατά τη γνώμη μου, τρόπος πολύ ζωντανός, κι όχι απόβλητος) για να καταδειχτεί
ποιοι τρόποι ζωής αντιβαίνουν βάναυσα στο θέλημα του Θεού. Κι από το να κολλήσει
κανείς σε ερωτήματα που είναι ανοιχτά (σαν ερωτήματα περί του δρόμου σε κάποιον
που ακόμη είναι καθ’ οδόν), θεωρώ σημαντικότερο το να αποφασίσει με ποιους θα
πάει και ποιους θ’ αφήσει. Λακωνική υπενθύμιση: ο Μέγας Βασίλειος έχει γράψει
την πραγματεία «ότι δεν είναι ο Θεός αίτιος των κακών».
ΥΓ 3: Το απόσπασμα, απόδοση από
το πρωτότυπο στην Patrologia Graeca 31:268Β.
YΓ 4: Η ζωγραφιά: Marinus van
Reymerswale, “Ο φοροεισπράκτορας” (1542), https://commons.wikimedia.org/.../File:Marinus_van...
Για μία ακόμα φορά διαπιστώνω με θλίψη ότι τέτοιου είδους άρθρα που κατά το κοινώς λεγόμενο σπάνε αυγά παραμένουν ασχολίαστα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήw
Προς: 1 Φεβρουαρίου 2023 στις 5:22 μ.μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μαζί σας «W», όμως δεν είναι όλοι ικανοί να σχολιάσουν κάτι που διαβάζουν.
Η «θλίψη» και το παράπονο με πιάνουν και εμένα που κοπιάζω για τις αναρτήσεις, εκτός των άλλων με χρόνο. Πολλές φορές ξενυχτώ για να ετοιμάσω τις αναρτήσεις.
Όταν δημιούργησα το ιστολόγιο αυτό, μεταξύ των άλλων είχα στο νου, αυτό που είχα γράψει ως λεζάντα, στο ημερολόγιο του γραφείου μου όταν υπηρετούσα στο Δ΄ Σώμα Στρατού: «Όχι τις ελεύθερες ώρες μου στην δουλεία των παθών μου», μου το είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο μακαριστός Ιεροκήρυκας Πατρών Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Οικονόμου, και το εγκολπώθηκα.
Πάντως να γνωρίζεις ότι μπορεί να μην τα σχολιάζουν κάποια κείμενα αλλά τα διαβάζουν, αυτό μου δίνει δυνάμεις να συνεχίζω.
Όπως καταλαβαίνω κάποιοι επισκέπτες τα αναπαράγουν στο facebook και άλλοι με άλλους τρόπους. Αυτό το διαπιστώνω από τον αριθμό των αναγνωστών καθώς και από mail που λαμβάνω.
Από την άλλη είναι γνωστή η ρηχότητα των ανθρώπων που θρησκεύουν στην εποχή μας. Αυτό θέλει συζήτηση γιατί από το «κεφάλι βρομάει το ψάρι».
Εμείς όμως ας αισιοδοξούμε σε κάτι που θα έλθει….
Ο καθένας ας οικοδομήσει με το λιθαράκι του.