Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ - Γιάννης Πεγειώτης

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

Δεν είχαμε μιλήσει πολλές φορές στο τηλέφωνο. Εκείνη τη φορά της καταιγίδας όμως μου αφιέρωσε χρόνο και στο τέλος μου πε πατρικά Γιαννουκο μου θα προσεύχομαι μη φοβάσαι όλα θα πάνε καλά.
Τον διαβάζαμε. Χάρει στο δάσκαλο μας τον καλό τον κύριο Νίκο Ορφανίδη. Πόσοι κόποι απομαγνητοφώνησης. Πόσοι αγώνες αλήθειας από τη Λευκωσία μας...
 
Είχε κάτι ο λόγος του η γραφή του που απελευθέρωνε κι εμάς τα αλητάκια του ογδόντα του ενενήντα..
 
Ύστερα από το δύο χιλιάδες που ο Θεός μας δώριζε το Φώτη τον μαθητή του σε πολλές ομιλίες κατά παντού της Κύπρου μαθαίναμε τα νέα του και μιλήσεν μια φορά με τον πατέρα Σπυρίδωνας για την πιθανότητα να μας επισκεφτεί στην Κύπρο.
 
Στις μέρες προ και μετά του δημοψηφίσματος μας μηνούσε να κρατηθούμε και να μη φοβόμαστε....
 
Ύστερα από το ΟΧΙ όταν έφτασε ο Φώτης μας μήνυσε πως ο Άγιος Σπυρίδωνας κάτι λίγα πομειναν θα τα τακτοποιούσε και η Κύπρος δεν θα χανόταν.
 
Ο γέροντας Ανανίας πόσο μας παρηγόρησε και μας λευτέρωσε με τους λόγους και τις προσευχές του.
 
Μια φορά που μουν στα δύσκολα. Να μου πεις πότε έμεινα στα εύκολα με τα λάθη μου και τις δοκιμασίες μετά τα Χριστούγεννα του ογδόντα εννιά. Μια φορά λοιπόν του πε ο φίλος του ο Αντώνης ο ποιητής της Πάφου και της Κύπρου για τους πατέρες και τα παιδιά στην Αγία Βαρβάρα στο Ζακακί και τον φωτεινό πατέρα Σπυρίδωνα και για τον φίλο του τον Ιωάννη τον ουτιδανό. Ο παππούς ο Ανανίας είπε εκεινού το εξόχως υποστηρικτικό. Καλός είναιi ο Γιάννης.
 
Και παρηγορηθηκα στην καταιγίδα και σκεφτόμουν πως μας έβλεπε από μακριά.
 
Και τέλος εκείνο το βράδυ τον καιρό πρώτου δημοψηφίσματος. Τότε που πήραμε τους δρόμους κατά παντού της Κύπρου μην μας Σταυρώσουν οι ξένοι και παλιν. Θα φευγε ο Φώτης μετά τις ομιλίες για την Ελλάδα και την ώρα του αποχαιρετισμού με πλεύρισε ο καλός μας φίλος και μου πε χαμηλόφωνα.
 
Πες στους άπτερες να μην φοβούνται κι όλα θα πάνε κατ' ευχην. Είπε ο παπά Ανανίας να σας το πω. Μου πε να σας πω να κρατήσετε και να μην φοβάστε. Κάπως έτσι τακουσα αν δεν με ξεγελά η μνήμη μου. Και κρατήσαμε και αντέξαμε και δεν πήραν οι άνεμοι την Κυπριακή Δημοκρατία και μας μαζι....
 
Μας είχε ο παππούς στις προσευχές του.
 
Ο γέροντας Ανανίας που αγάπησε πολύ την Κύπρο και τα παλληκάρια της που πήγαιναν στην αγχόνη ψέλνοντας. Και μας είχε τους Κυπριώτες και την Εκκλησία μας στη συναφοραν του πάντα και περνάμε και εμείς κουράγιο γιατί πολλοί και πολλά μας κατάτρεχαν.
 
Πόσο χαρήκαμε σαν άκουσα με και διαβάζαμε στους λόγους του να υμνεί τα παλληκάρια της πατρίδος ένας μαθητής του γέροντα Πορφυρίου. Αναπναμε κι εμείς που την πατρίδα μας την αγαπούσαμε από μικροί για το χαττηριν του παππού μας του Κολοκοτρώνη και του παππού μας του Μακρυγιάννη. Περνάμε κουράγιο και λεγαμεν κάτι ξέρει ο λεβέντης παπάς ο μορφωμενος. Τόσα διάβασε ,τόσα έγραψε.. Την ιστορία του Ρωμαίικου την ξέρει απόξω...
 
Ο γέροντας Ανανίας ο φωτεινός που σεβάστηκε τους νταλκάδες της ψυχής μας με έναν τρόπον αρχοντικον πρωτινου αρχαίου κάλλους και αγάπης.
 
Συγχωράτε μου το ατεχνον και αμετρον της γραφής. Φιλαμαρημων και φιλεπιστροφος στην πρωτινην παράδοσής πασκίζω ας είναι και με τη φτωχήν γραφήν να υμνώ το ωραίον και το ήρωά κον με τα πρωτινά φτωχά μολυφκια μου. Και ο πατέρας ανανάς και ωραίος ήτο και ηρω ι κόσμος ητο και ψυχή του Παράδεισου είναι....
 

Γιάννης Πεγειώτης