Η αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Νίκωνος και των 199 μαθητών του, καθώς και του Αγίου Νεομάρτυρος Λουκά από την Αδριανούπολη, που μαρτύρησε το 1802 στη Μυτιλήνη.
Ο Άγιος Νίκων καταγόταν από τη Νεάπολη της Ιταλίας και γεννήθηκε περί τα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα. Από τη χριστιανή μητέρα του διδάχθηκε το ιερό Ευαγγέλιο, ενώ διακρινόταν για τις επιδόσεις του στα γράμματα και τις στρατιωτικές αρετές.
Περιφρονώντας λαμπρές επαγγελματικές προοπτικές στο ρωμαϊκό στρατό, πήγε στο νησί της Χίου όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα, κοπίασε πνευματικά στην υπομονή και την ταπείνωση και αναδείχθηκε σε Ηγούμενο μεγάλου μοναστηριού.
Μετά το θάνατο των γονέων του, επέστρεψε στην πατρίδα του και μαζί με 199 πνευματικά παιδιά του, μόνασε τελικά στη Σικελία. Η φήμη και οι αρετές του Αγίου προκάλεσαν το μίσος του τοπικού ηγεμόνα, ο οποίος διέταξε να συλληφθούν όλα τα μέλη της αδελφότητας και να οδηγηθούν στο κριτήριο.
Εκεί τους ζητήθηκε να αρνηθούν το Χριστό, τους συμπεριφέρθηκαν με εξευτελιστικό τρόπο και διλήμματα, αλλά όλοι, με την ίδια ομοψυχία, απάντησαν ότι τίποτε δεν μπορεί να τους χωρίσει από την αγάπη του Κυρίου. ΄Ετσι, όλοι μαζί οδηγήθηκαν στο μαρτύριο και έλαβαν επάξια το στεφάνι της αιωνιότητας και της ευλογίας του Τριαδικού Θεού.
Η αγία Τεσσαρακοστή που διανύουμε είναι μια έξοχη ευκαιρία για αγώνα και καλλιέργεια των αρετών. Οφείλουμε συνεπώς να αποβάλουμε τη ραθυμία και να εργαστούμε στο δρόμο της αρετής, κορυφή της οποίας είναι η ταπείνωση, η διάκριση και η αγάπη. Με αγάπη και συγχωρητικότητα προς όλους έλκεται και μας επισκιάζει η χάρις του Θεού.
Αγαπητοί, τόσο οι μάρτυρες των πρώτων αιώνων όσο και οι λεγόμενοι νεομάρτυρες κατά την εποχή της τουρκοκρατίας δείχνουν το δρόμο της ορθής ομολογίας της Πίστεως μέχρι και το μαρτύριο του αίματος.
Εμείς, οι σύγχρονοι Χριστιανοί ζούμε καθημερινά το μαρτύριο της συνειδήσεως, με ευαισθησία και αγωνιστικότητα. Κριτήριο των πράξεων και των επιλογών μας το κίνητρο και το ελατήριο που μάς διακατέχουν.
Η εφαρμογή στη ζωή μας του περιεχόμενου της ευχής του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, η οποία επαναλαμβάνεται αυτές τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι η ρεαλιστική σύνδεσή μας με το Χριστό και την Εκκλησία.
«Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς
μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης,
ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί
μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς
εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».
Σήμερα το απόγευμα τελείται το
Μέγα Απόδειπνο, το οποίο περιλαμβάνει ύμνους με θεολογικό και ποιητικό πλούτο.Του Επισκόπου Μεσαορίας
Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου