Η όλη ανάπτυξη του νέου ρεαλισμού από ομάδα πολιτικών ποικίλων
κομμάτων είναι απλά συνταγή καταστροφής. Ο τόπος ανάγκη έχει ενός νέου
οραματισμού φωτεινού ριζωμένου στις αξίες που κράτησαν ετούτο τον τόπο ζωντανό
αιώνες. Τους Έλληνες ετούτης της γωνιάς του Ρωμέ ι κου.
Το ένα τρίτο του λαού σας γυρίζει τις πλάτες και έσειες στα ίδια
τραγούδια μιας ελίτ πέριξ της Λευκωσίας που δεν αντέχει πλέον να την ακούει η
υπόλοιπη Κύπρος.
Όσοι επικοινωνούν με τον απλό άνθρωπο του δύσμοιρου τούτου νησιού από
καιρό κατανοούν πως το πρόβλημα είναι η εξουσία και τα νισιάνια της ..Ο λαός
ξέρει ,έχει κριτήριο και θα αποκριθεί ..
Αν ο νέος ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ σου όμως ξεχνά την ακεραιότητα του Πατάτσου, το ήθος του Μαρκου Δρακου, την υπομονή του Κύπρου Λεόντιου, την αγάπη του γιατρόυ Χατζηκακού, την συνεργατική θυσιαστικότητα των πρωτοπόρων του Λευκονοίκου,του Νέαρχου Κληρίδη και του παπά Σολωμού Παναγίδη με τους Καλοχωρίτες σε αναμένει η μετριότητα μιας καλοντυμένης έπαρσης.
Τον Νέο Οραματισμό άλλοι θα
τον προτείνουν. Οι εκσυγχρονιστικά αγράμματοι χωριάτες ,εργάτες και υπάλληλοι
που πιστεύκουν ακόμα στο δίκαιο και τις αξίες του εντόπιου πολιτισμού μας και
όχι στις αλχημείες των πρεσβειών.
Πάνε χρόνια που χώρισαν οι δρόμοι μας. Εσείς με τα χρυσά σας ,τις
δεξιώσεις σας και εμείς με τα φτωχατζια της Παράδοσης και τις βαρετές
πατημασιές του Μακρυγιάννη, του Γρηγόρη, του Τάσου Μάρκου και τον σιγαληνό πόνο
των παιδιών μας που φυλάγαν σκοποί πετάμενοι στο Παλσάκ, τη Λεύκα, το Σελέμανι
την Τηλλυρκάν....
Απέναντι σε αυτους τους δυο δρόμους, αυτή την όντως δύσκολη
διλημματική ερώτηση θα βρεθεί λιαν συντόμως η νέα Κυβέρνηση και ο Νέος
Πρόεδρος. Η κυβέρνηση εξελέγει ως ένα αντίβαρο στους ακραίους του Νεού
Ρεαλισμού. Έπεισε ακροατήρια και δυναμικές ομάδες πολιτών πως με ένα νέον Όραμα
θα πορευτεί μακράν των απλουστευτικών υποχωρήσεων αυτοκαταστροφής και
συνοδοιπορίας με τους αναθεωρητισμούς και τις μεγαλαυχείες του Ερτογάν και των
διακόνων του
Επειδή όμως η πράξη είναι δύσκολη και η ΧΑΡΑΞΗ νέας πορείας θα έχει
τους γνωστούς πολέμιους η έγκαιρη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ από κέντρα εξουσίας ποικίλων
αποχρώσεων αποτελεί την άμεση προτεραιότητα. της νέας Κυβερνήσεως.
Προτού αναδιατάξουν δυνάμεις και συσπειρωθούν εν χορωδία οι
νεορεαλιστές. Και αρχίσουν όπως παλαιότερα να ομιλούν κοντρά στην όποια
πνευματική αντιστάθμηση αληθείας και
δικαίου. Συγχορδώντας ενάντια στη λογική
αντίστασης που κομίζει ο νέος Πρόεδρος.
Οι στρατηγικές των κομμάτων και ο ορισμός παράδοξων ατζέντων για
συζήτηση επηρεάζουν την τελμάτωση ζητημάτων που επιβάλλετο να αποτελούν
καθημερινή πρόταξη της νέας κυβέρνησης και σχετίζεται με την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ του
λαού μας από οικονομικά και ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ μονοπώλια. Από την βρεττανική θέαση του
Κυπριακού προβλήματος που πάντα μας αποπροσανατόλιζε και στήριζε τεχνιέντως και
σε βάθος χρόνου την Τουρκία και τα φερέφωνα της στα Κατεχόμενα.
Τέλος. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει επιρεάσει γειτονιές , νοικοκυριά ,χωριά αλλά και την πλειοψηφία των
πολιτών μας. Σειρά ανισόρροπων μέτρων μονοβαρών τσακκίζουν τον κοινωνικόν ιστό.
Η Κυβέρνηση με νέο κοινωνικό Οραματισμό οφείλει να συνομιλεί σε εβδομαδιαία τουλάχιστον βάση
με το συντεχνιακό κίνημα συλλογικά και
να παρεμβαίνει σωστικά σε θέματα ευημερίας και επιβίωσης του λαού και των
εργαζομένων.
Έτσι θα εδραιώσει την δυναμική μιας ηθικής επανεκκίνησης που θα
επαναφέρει άραμα δικαίου και αλληλεγγύης σε όλο το εύρος ενεργοποίησης του
Κυβερνητικού έργου
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου