Αν δεν αγαπάς τον συνάνθρωπο δεν μπορεί να αγαπάς και τον Θεό.

Ο Χριστός δεν ήλθε στην γη για να σώσει μια ορισμένη κατηγορία ανθρώπων. Ήλθε για να σώσει όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους. 

Ο Χριστιανισμός δεν είναι η θρησκεία ενός μόνον λαού. Οι Ισραηλίτες επιθυμούσαν τον Θεό κατά αποκλειστικότητα και απέκλειαν από την σωτηρία τους άλλους λαούς. 

Ο Απόστολος Παύλος θα διακηρύξει, ότι η Εκκλησία του Χριστού αποτελεί μια μεγάλη οικογένεια, με κοινό Πατέρα τον Θεό, και αδελφούς όλους τους πιστούς. Όπως τα μέλη μιας οικογένειας, πρέπει να συνδέονται μεταξύ τους με τους αδιάσπαστους δεσμούς της αγάπης, έτσι πρέπει να είναι και οι Χριστιανοί. 

Για τον πραγματικό Χριστιανό ο κάθε άνθρωπος, σε οποιαδήποτε φυλή και τάξη και αν ανήκει, είναι μοναδική ατίμητη προσωπικότητα «υπέρ ης Χριστός απέθανε». 

Γνωρίζει πως αν δεν αγαπά τον συνάνθρωπο δεν μπορεί να αγαπά και τον Θεό.

«πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·

ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε.

οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.»

(Γαλάτας Γ΄ 26-28)