Παναγιώτης Μαρτίνης - Χρῆστος Τερέζης

Παναγιώτης Μαρτίνης

Στίς 28/11/2022 ἀ­πε­βί­ω­σε ὁ Πα­να­γι­ώ­της Μαρ­τί­νης, ἕ­να ἀ­ξι­ό­λο­γο καί δρα­στή­ρι­ο μέ­λος- καί μά­λι­στα ἀ­πό τά ἰδρυτι­κά- τοῦ ἱ­ε­ρα­πο­στο­λι­κοῦ συλ­λό­γου «Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ». Ὁ ἐ­κλι­πών ὑ­πῆρ­ξε μί­α ἀρ­χον­τι­κή προ­σω­πι­κό­τη­τα μέ ἰ­δι­αί­τε­ρα ὑψη­λές ἐπι­δό­σεις στόν ἐ­πι­στη­μο­νι­κό κλά­δο τῆς Θε­ο­λο­γί­ας καί στήν μά­χιμη ἐκ­παί­δευ­σι. Ἦ­ταν δι­δά­κτωρ Θε­ο­λο­γί­ας με­τά ἀ­πό σχε­τι­κές σπου­δές στήν Ἰ­τα­λί­α, ἐ­νῶ ἐ­πί­σης ὑπη­ρέ­τη­σε ὡς κα­θη­γη­τής καί ὡς ἐ­πι­στη­μο­νι­κός σύμ­βου­λος θε­ο­λό­γων στήν Μέ­ση Ἐκ­παί­δευ­σι.

Προ­σέ­τι, δι­ε­τέ­λε­σε Δι­ευ­θυν­τής τῆς Σχο­λῆς Ἐ­πι­μορ­φώσεως τῶν κα­θη­γη­τῶν Μέ­σης Ἐκ­παι­δεύ­σε­ως, ὅ­που καί ἐδί­δα­ξε ἐ­πί σει­ρά ἐ­τῶν θε­ο­λο­γι­κά μα­θή­μα­τα. Ἄρι­στος γνώ­στης τοῦ ἀν­τι­κει­μέ­νου δι­δα­σκα­λί­ας του προ­σέ­φε­ρε τά μέ­γι­στα στήν ἀ­νά­πτυ­ξι τῶν σχε­τι­κῶν προ­βλη­μα­τι­σμῶν, καί ὄ­χι μό­νο στόν Νομό Ἀχαῒας. Συγ­χρό­νως εἶ­χε μί­α βα­θύ­τα­τη αἴ­σθη­σι τῶν με­θο­δο­λο­γι­κῶν ἐκεί­νων τρό­πων, πού ἦ­σαν ἀ­πα­ραί­τη­τοι γι­ά τήν προ­σφο­ρά τῆς θε­ο­λο­γι­κῆς γνώ­σης τό­σο στούς μα­θη­τές ὅ­σο καί στούς ἐ­πιμορ­φού­με­νους ἐκ­παι­δευ­τι­κούς.Ἡ δι­δα­σκα­λί­α του συ­νήρ­πα­ζε καί διήγειρε προ­βλη­μα­τι­σμούς στούς ἀ­κρο­α­τές του ,κα­θό­τι δέν ἐκι­νεῖ­το μέ μί­α τυ­πι­κή ἀνα­πα­ρα­γω­γή γνώ­σε­ων ὡς πλη­ρο­φο­ρι­ῶν, ἀλλά τίς ἀ­νε­δεί­κνυ­ε κα­τά τήν ἄ­με­ση συ­νά­φει­ά τους μέ τά κε­φα­λαιώδη τῆς ὑ­πάρ­ξεως καί τοῦ βί­ου, τά ὁδη­γοῦντα σέ ­με­το­χές στό Θεῖ­ο μυ­στή­ρι­ο.

Ἡ Θε­ο­λο­γί­α γι­ά τόν μα­κα­ρι­στό Πα­να­γι­ώ­τη ἀν­τι­προ­σώ­πευ­ε, πρίν ἀ­π’ ὅ­λα, μί­α ἐ­ρω­τι­κή μα­νί­α, τήν πη­γή τῆς ἁ­γι­ό­τη­τας, τήν συ­νάν­τη­σι τοῦ κο­σμι­κοῦ μέ τό ὑ­περ­βα­τι­κό. Καί τά ἀνω­τέ­ρω τά συγ­κρο­τοῦσε μέ ἕ­ναν ἀ­να­φο­ρι­κό-ἐκ­στα­τι­κό τρό­πο, δεῖ­γμα τοῦ ἰδι­αιτέ­ρου τρό­που δι­ά τοῦ ὁποίου εἶ­χε μυ­η­θεῖ στό πρό­σω­πο καί στήν δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ καί στήν ἱ­ε­ρή πα­ρά­δο­σι, τήν ὁ­ποί­α δι­ε­μόρ­φω­σε ἡ Και­νή Δι­α­θή­κη καί ἡ Πα­τε­ρι­κή πα­ρά­δο­σι.  Ἀ­νοικ­τός σέ συ­ζη­τή­σεις καί προ­βλη­μα­τι­σμούς κα­τέ­γρα­φε ἐ­ξαί­ρε­τες ἐ­πι­δό­σεις ὡς πρός τή δι­α­λε­κτι­κή σχέσι τῆς πα­ρα­δό­σεως μέ τήν ἀνα­νέ­ω­σι. Ἑ­πό­με­νο ἦ­ταν λοι­πόν νά ὀρθοτομῆ ἐ­πικαί­ρως. Συνε­δύ­α­ζε τό χαρίεν μέ τήν σο­βα­ρό­τη­τα, τό ὑ­ψη­λό γοῦ­στο μέ τήν ἐκ βα­θέ­ων ἀκεραιότητα νά δι­α­βιοῖ ὀρ­θο­δό­ξως. Ἡ μνή­μη του εἶναι χα­ρα­γμέ­νη ἀ­νε­ξί­τη­λα στούς μα­θη­τές του, στούς συ­να­δέλ­φους του καί στούς ὅ­ποι­ους ἐ­πι­κοι­νώ­νη­σαν μα­ζί του. 

Ὁ Πα­να­γι­ώ­της Μαρ­τί­νης ὑ­πῆρ­ξε ἐ­πί­σης ἕ­νας ἐ­ξαί­ρε­τος οἰ­κο­γε­νει­άρ­χης, ἕ­νας εἰ­λι­κρι­νέ­στα­τος φί­λος καί ἕ­νας συμ­πα­ρα­στά­της σέ ὅ­σους ἀν­τι­με­τώ­πι­ζαν προ­βλή­μα­τα. Ἄλλοις ὅροις, ἕ­να λαμ­πρό τέ­κνο τῆς Ἱε­ρα­πο­στο­λῆς. Δέν εἶ­ναι λοι­πόν τυ­χαῖ­ο τό ὅ­τι τοῦ ἀπε­νε­μή­θη ἀπό τόν Οἰ­κου­με­νι­κό Πα­τρι­άρ­χη κ.κ.Βαρ­θο­λο­μαῖον τήν 29-8-2004 ὁ τίτ­λος τοῦ «Ἄρχοντος Ἱερομνήμονος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας». 

Δρ. Χρῆστος Τερέζης

(μαθητής τοῦ ἐκπλιπόντος στό 1ο Γυμνάσιο Πατρῶν)

Πηγή: Περιοδικό ¨ΦΩΣ ΕΘΝΩΝ"