Μία παρεξήγηση....! - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Μία παρεξήγηση....!

 ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ξαναδιαβάζοντας προσφάτως τά ἔργα-βιβλία τοῦ μακαριστοῦ Ἰωάννου Φουντούλη, προβληματίσθηκα μέ τό γραφόμενο:  « οἱ πρῶτοι χριστιανοί πρῶτα ἔτρωγαν καί μετά ἐπιτελοῦσαν τή Θ. Εὐχαριστία». (Ἀπαντήσεις εἰς Λειτουργικάς ἀπορίας. Α΄, σελ. 120). Κάτι πού  ὑποστηρίζεται ἀπό πολλούς·  θεολόγους καί μή! Ὅμως, γινόταν ὄντως ἔτσι; Μήπως πρόκειται  γιά λάθος ἐκτίμηση; Παρεξήγηση- παρερμηνεία, ἀδικώντας τήν πρώτη Ἐκκλησία;!  Περιληπτικῶς.

   Οἱ πρῶτοι χριστιανοί «κάθε μέρα μαζεύονταν στό Ναό· ἔκοβαν ψωμί σέ σπίτια (=«κλῶντές τε κατ’οἶκον ἄρτον»)  μεταλάμ­βαναν τροφή γεμάτοι ἀπό χαρά καί ἁπλότητα στήν καρδιά» (Πρ. 2:46).  Τί ἀκριβῶς σημαίνει  αὐτό; Τήν καθημερινή ἐπιτέλεση τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἤ τίς  καθημερινές ἀγάπες;!

   Ὁ π.Ἰωήλ Γιαννακόπουλος, ὁ Παναγιώτης Τρεμπέλας, καί Ἰωάννης Κολτσάρας τό ἑρμηνεύουν ὡς συμμετοχή στίς κοινές ἀγάπες. Καί  εἶχαν κάθε μέρα κοινές τράπεζες,  (καί ὄχι κάθε μέρα Θ. Εὐχαριστία), γιατί εἶχαν τά πάντα κοινά  (Πρ.2:44). Ὅμως, τό σχετικό χωρίο δέν λέει ὅτι  μετά  τίς κοινές τράπεζες, ἐπιτελεῖτο Θ. Εὐχαριστία.

Ἄλλο: Οἱ πρῶτοι χριστιανοί «ἦσαν ἀφοσιωμένοι στή διδα­σκαλία τῶν ἀποστόλων στή μεταξύ τους κοινωνία καί «τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου» καί στίς προ­σευχές» (Πρ. 2:42). Ἐδῶ «κλάση τοῦ ἄρτου» σημαίνει Θ. Εὐχαριστία, (Λκ. 24: 35),  γιατί  συνδυάζεται μέ κήρυγμα και προσευχή.  Ὅμως, καί πάλι, δέν λέει ὅτι πρό τῆς Θ. Εὐχαριστίας γινόταν  συνεστίαση, οὔτε ὅτι ἡ Θ. Εὐχαριστία γινόταν κάθε μέρα.

  Γινόταν μιά φορά τήν ἑβδομάδα, ξημερώνοντας Κυριακή (Πρ. 20:7,11 Α΄Κορ. 16:2). Ὁ Παῦλος λειτούργησε ξημερώματα Κυριακῆς, καί μετά ἔφαγε (Α΄Κορ. 16:2).

     Ἄν οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι εἶχαν καθιερώσει, νά γίνονται  πρῶτα οἱ «ἀγάπες», καί μετά ἡ Θ. Εὐχαριστία, ὁ Παῦλος θά τηροῦσε τήν παραδεδομένη τάξη.

    Ὅμως, ἦταν δυνατό,  οἱ πρῶτοι χριστιανοί, ὡς  Ἰουδαῖοι, πού εἶχαν  ψύχωση μέ τά «Ἅγια»,  νά εἶχαν, Σάββατο βράδυ, πρίν τό Μυστήριο, συνεστίαση; Καί μετά τό φαγοπότι, συμμετοχή   στή Θ. Εὐχαριστία;! Ἄς μήν, λοιπόν, ἀδικοῦμε τούς πρώτους χριστιανούς.