Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗΣΤΕ. - π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ: 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗΣΤΕ.

Ανθολογία υπό Χρυσοστόμου Παπαδάκη 

Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου

Α΄

Διάλογος μεταξύ Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου (Υμνογράφου της Α.Χ.Μ.Ε.) όταν επισκέφθηκε τον Άγιο Πορφύριο κατά τον καιρό που κάλπαζε στην Ελλάδα πρώτη φορά η αντιχριστολογία κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980.

(Από το βιβλίο: Ανθολόγιο Συμβουλών του Γέροντος Πορφυρίου, δ΄έκδ.2003, σελ. 72-75, Εκδόσεις: Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής.)

«Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και βλέπω. Πριν φύγεις θέλω κάτι να μου πεις. Τί είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός -ο δικός μας (Ηγούμενος)- για το 666 και τον αντίχριστο;»

Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσέρνομπιλ. Ο κόσμος ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα Πορφύριο που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν: ‘’Τι θα γίνει; Θα ᾿ρθει ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;’’ Και με ρώτησε: «Για πες μου, παιδί μου, τί λέει ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;»

Του λέω: «Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη προχθές να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με το Χριστό, και του αντίχριστου να μην του δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός».

Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε: « Τί λες παιδί μου, τί λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι ένα πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τί έχουν κάνει!

Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν. Τί είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός, παιδί μου. Και να σου πω κάτι;» Του λέω: «Γέροντα τι;» Μου λέει: «Για μας τους χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος. Δεν μου λες; Εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι μπορείς να καθίσεις εσύ;» Του είπα: «Όχι Γέροντα». Μου λέει: «Γιατί;» Του απάντησα: «Διότι, αν καθίσω πάνω σας, θα σας πλακώσω». Μου λέει: «Πότε μπορείς να καθίσεις;» Του λέω: «΄Όταν φύγετε εσείς, τότε μπορώ να καθίσω εγώ».

Μου λέει: «Ακριβώς, παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όταν έχουμε μέσα μας το Χριστό μας, μπορεί να έρθει ο αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε το Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε, παιδί μου, να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν το φοβόμαστε. Και κοίταξε να σου πω κάτι. Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μία συσκευή με ακτίνες laser, και με σφράγιζε με το 666 με το ζόρι, εγώ δεν θα στεναχωριόμουνα. Θα μου πεις, Γέροντα, μα δεν είναι το σημείο του αντίχριστου; Ναι αλλά και χίλια 666 να μου έγραφε πάνω μου με τις ακτίνες laser, ανεξίτηλα, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Γιατί; Γιατί, παιδί μου, τους πρώτους μάρτυρες τους είχαν βάλει στα θηρία και έκαναν το σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν αρνάκια· τους είχαν στην θάλασσα, έκαναν το σταυρό τους και η θάλασσα γινόταν γη και περπατούσαν· τους είχαν μέσα στη φωτιά, έκαναν το σταυρό τους και η φωτιά γινόταν δροσιά.

Ευλογημένο μου παιδί, τι είμαστε σήμερα εμείς; Πιστεύουμε στο Χριστό; Το σταυρό μας; Μα γιατί κατέβηκε ο Χριστός; Δεν κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας; Έτσι, παιδί μου, να πεις και στον Γέροντα. Και συ να πεις στους ανθρώπους να μην φοβούνται τον αντίχριστο. Είμαστε παιδιά του Χριστού, είμαστε παιδιά της Εκκλησίας».

Αυτό το πράγμα μου έκανε πάρα πολλή εντύπωση.

Και μου πρόσθεσε: « Ο Πατριάρχης Δημήτριος, πώς ήρθε στην Αθήνα;» Του λέω: «Με αεροπλάνο». «Ε, καλά, ξέρω\ πως ήρθε με το αεροπλάνο. Κολυμπώντας ήρθε ο άνθρωπος; Με τι ντοκουμέντα ήρθε;» Του λέω: «Με διαβατήριο, Γέροντα». -«Ελληνικό ή τουρκικό;» Του λέω: «Δεν ξέρω». – «Ε, μου κάνεις και το σοφό. Με τουρκικό ήρθε. Και ποιό είναι το εθνόσημο της Τουρκίας, ξέρεις;» – «Δεν ξέρω Γέροντα». –«Ε, το παράκανες, δεν ξέρεις το εθνόσημο της Τουρκίας; Είναι η ημισέληνος. Και ξέρεις πως ονομάζεται η ημισέληνος από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, μετά που εμφανίστηκε ο Μωάμεθ;» Του λέω: «Όχι Γέροντα». –«Ε, να πάρω το πτυχίο σου και να το σχίσω. Τι θεολόγος είσαι εσύ;» Και συνεχίζει: «Η ημισέληνος είναι σημείο του αντίχριστου! Εάν είναι σημείο του αντίχριστου η ημισέληνος και ο Πατριάρχης μας έχει στο διαβατήριό του το σημείο του αντίχριστου (και στις σφραγίδες τους, πόσες σφραγίδες βάζουν μέσα έξω), πάει να πει ότι ο Πατριάρχης μας είναι αντίχριστος; Όχι ρε παιδί μου, όχι ρε παιδί μου! Μην περιορίζουμε τόσο πολύ το Ευαγγελικό μήνυμα! Δεν είναι ο Χριστός τόσο στενόμυαλος όσο είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα.

Έτσι να πεις στο Γέροντα και έτσι να λες στους ανθρώπους· ούτε τον αντίχριστο να φοβούμαστε, ούτε το 666.»

Στο ίδιο βιβλίο, σελ 72 Παραπ. [Τζ 155] Μη σας βασανίζουν τα έσχατα, ούτε ο αντίχριστος, και τα σημάδια του. Γιατί να ξέρετε, αν εμείς έχουμε μέσα μας το Χριστό, δεν μπορεί σε τίποτα να μας πειράξει ο αντίχριστος, ούτε στο παραμικρό».

Β΄

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία, του εκ των υποτακτικών του Αγίου Πορφυρίου, Μοναχού π. Ακακίου Καυσοκαλυβίτου, με θέμα «Ο Γέροντάς μου ο π. Πορφύριος» που εκφωνήθηκε στην Κατερίνη Πιερίας την 1 η Νοεμβρίου 2011 σε πολυπληθές ακροατήριο, προσκεκλημένος από τη ‘’Σχολή Γονέων Ανοικτό Πανεπιστήμιο’’. Ελήφθη και απομαγνητοφωνήθηκε από τη βιντεοσκοπημένη ανάρτηση στο Yoy Tube.

( Έτος 1987)

Ο Γέροντας είχε μια φιλοσοφία κάπως διαφορετική. Μας έλεγε, δεν ασχολούμαι με αυτά. Όχι γιατί δεν ήξερε, γνώριζε τα πάντα. Όταν πήγε στην Πάτμο έζησε όλη την Αποκάλυψη και γνώριζε όλα τα έσχατα, αλλά δεν του άρεσε και πολύ να ασχολούμεθα με όλη αυτή την δαιμονολογία και εσχατολογία.

Ο καλύτερος τρόπος για να ετοιμαστούμε για την ώρα του αντίχριστου είναι να διώξουμε από μέσα μας τον αντίχριστο και να βάλουμε μέσα μας τον Χριστό. Τότε αν μας καλέσουν και στο μαρτύριο ακόμη, θα πάμε. Αυτή ήταν η φιλοσοφία του Γέροντα.

Θα σας διηγηθώ ένα γεγονός. Όλοι θα γνωρίζετε για ένα φυλλάδιο που κυκλοφόρησε ο Γέρων Παίσιος γύρω στο 1987.

Το χειρόγραφο εκείνο που έλεγε μετά την μπόρα τη δαιμονική θα έλθει η μπόρα η θεϊκή κλπ. (Εννοεί το Σημεία των καιρών 666. Υπάρχει στον Β΄τόμο, Πνευματική αφύπνιση σελ.173-192 ἐκδ. Ι. Μ. Αγ. Ιωάν. Θεολ. Σουρωτής – η έντονη γραφή δική μου).

Εκείνο το καλοκαίρι, τέλη Αυγούστου, ήμουνα στο Άγιον Όρος και πέρασα να πάρω την ευχή του Γέροντος Παϊσίου και να κουβεντιάσω και μαζί του, γιατί είχα και με τον γέροντα αυτόν μία σχέση. Αλλά εκείνη την ημέρα ήτο πολύ διαφορετικός ο Γέροντας. Πάρα πολύ διαφορετικός από τις άλλες φορές. Αρχισε να μας μιλάει για τα σημεία των καιρών, για τον αντίχριστο, έτσι σε μία κατάσταση αγωνίας. Λέει: «Δενμπορώ να δεχτώ κανέναν. Πάρτε από ένα φυλλάδιο και πηγαίνετε».

Και μοίρασε σε όλους – ήταν στα 30 άτομα περίπου – αυτό το φυλλάδιο, το γνωστό που λέμε. Φεύγουμε όλοι, πήγαμε σ αυτό το αλωνάκι κάτω από το κελί του και όλοι άνοιξαν και διάβαζαν το φυλλάδιο. Κι εγώ ασυναίσθητα κάνω έτσι να διαβάσω το φυλλάδιο και διαπίστωσα πως δεν είχα φυλλάδιο στα χέρια μου. Με προσπέρασε και δεν μου το είχε δώσει. Και έτρεξα πίσω να προλάβω πριν κλείσει την πόρτα για να πάρω κι εγώ ένα φυλλάδιο. Αλλά ο Γέροντας Παΐσιος με περίμενε στην καγκελόπορτα, στην πόρτα της αυλής με ένα φυλλάδιο στο χέρι και μόλις φθάνω με κοιτάζει έτσι στα μάτια και μου δίνει το φυλλάδιο. Και μου είπε τρεις φορές, «σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ». Εγώ δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό το «ευχαριστώ». Μου ήρθε έτσι αυτό το βλέμμα στα μάτια, αυτό το κοίταγμα στα μάτια με διαπέρασε ολόκληρο.

Λοιπόν, διάβασα το φυλλάδιο, έφυγα κι εγώ, κατέβηκα από το Άγιον Όρος, ήταν και η έναρξη της σχολικής χρονιάς, ήμουν εκπαιδευτικός και πέρασα από τον Γέροντα. Είπαμε λίγα πράγματα και μου λέει: «Εντάξει, αύριο θα τα πούμε εκτενέστερα».

Την άλλη μέρα, Κυριακή, μετά την Θεία Λειτουργία, όπως συνηθίζαμε πήγαμε στον γέροντα με τον κύριο Γιώργο, θα πω το μικρό του (όνομα) μόνο ο οποίος ήταν σε ανώτατη δικαστική θέση, παραιτήθηκε, πήρε πρόωρη σύνταξη και αφοσιώθηκε στον Γέροντα και ήταν επιστάτης για όλα τα έργα που γίνονται εκεί στο μοναστήρι. Ανώτατος δικαστικός

(Πρόκειται γιά τόν μακαριστό πλέον Γεώργιο Αρβανίτη + 9-12-2020).

Λοιπόν, είπαμε μερικά πράγματα και μου λέγει:

«Πέρασες από τον Γέροντα Παΐσιο;» Λέγω: «Ναι». «Τι σου είπε;» Λέω: «Να, μοίραζε ένα φυλλάδιο» κ.τ.λ. «Το έχεις αυτό το φυλλάδιο;» «Το έχω». Και άρχισα να το διαβάζω, του το διάβαζα με προσοχή. Μου λέει: «Α, εγώ διαφωνώ! Εγώ δεν τα βλέπω έτσι τα πράγματα».

Και τότε, χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να απαντάω στον Γέροντα Πορφύριο, αλλά όχι με δική μου σκέψη, ούτε με δική μου φωνή. Από το στόμα μου ακουγόταν η φωνή του Γέροντος Παϊσίου κι έδινε απαντήσεις στον Γέροντα Πορφύριο και αυτή η επιχειρηματολογία κράτησε αρκετή ώρα. Και στο τέλος πετάχτηκε ο ανώτατος δικαστικός και λέει: «Μα δεν διαφωνούν οι Γέροντες».

Καλά είπε, ‘’οι Γέροντες’’, διότι εγώ ήμουν με τα παντελόνια. Ήμουν κοσμικός ακόμα. Καλά είπε, ‘’οι Γέροντες’’, διότι μιλούσε ο Γέροντας Παΐσιος με το στόμα μου. Και τότε κατάλαβα τι ήταν εκείνο το «ευχαριστώ» που το πνεύμα μου δέχτηκε να τον φιλοξενήσει και να εκφραστεί μέσον εμού και να συζητήσει με τον Γέροντα Πορφύριο πάνω σ΄ αυτό το φοβερό αυτό θέμα.

Να μου πεις· καλά, είχαν την ανάγκη μου να συζητήσουν, αφού ξέρετε ότι μπορούσαν και επικοινωνούσαν και από μακριά; Αλλά ήταν άλλο το θέμα. Ήταν για να κατέβει αυτή η συζήτηση, να γίνει γνωστή και να μπορεί να μιλάει κανείς γι αυτά τα πράγματα, να λέει αυτές τις εμπειρίες.

Όταν είπε ο κ. Γιώργος, ‘’δεν διαφωνούν οι Γέροντες’’, τον μάλωσε ο Γέροντας και του λέει: «Όχι βρε διαφωνούν. Διαφωνούμε», του λέγει. Για να άρω την παρεξήγηση, και ο Πορφύριος και ο Παΐσιος είναι μεγάλοι Άγιοι. Αλλά στην Αγία Γραφή υπάρχει περίπτωσις ακόμα που και οι Άγγελοι διαφώνησαν και το ερμηνεύει πολύ καλά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αν θυμάστε, όταν έκανε προσευχή ο Προφήτη Δανιήλ και νηστεία και καθυστέρησε είκοσι μία (21) τόσες ημέρες να έλθει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, του λέει: «καθυστέρησα, γιατί δεν μου επέτρεπε ο Άγγελος των Περσών να μπω στα σύνορα και χρειάστηκε να έλθει ο Αρχάγγελος Μιχαήλ να εγγυηθεί και μετά να μπω».

Και λέει ο Χρυσόστομος: «Καλά, και οι άγγελοι διαφωνούν;» Και λέει: «Ναι, γιατί ούτε και οι άγγελοι τα γνωρίζουν όλα. Και ο καθένας εκτελεί εντολές του Θεού. Ο Θεός έδωσε μια εντολή στον Άγγελο των Περσών μια άλλη εντολή στον Γαβριήλ και έπρεπε να ενημερωθεί και να επιβεβαιωθεί από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ ο Άγγελος των Περσών για να δεχτεί. Άρα βλέπετε όχι μόνον οι Άγιοι αλλά ούτε και οι Άγγελοι τα ξέρουν όλα». Ο Θεός έχει τον λόγο Του καμιά φορά να λέει την μια πλευρά στον ένα και την μια πλευρά στον άλλο και να μην τους αφήνει να τα γνωρίζουν όλα και να διαφωνούν προφανώς. Και αυτό συνέβη και με τον Πέτρο και τον Παύλο, τον Παύλο με τον Ιάκωβο, τον Παύλο με τον Βαρνάβα.

Και άλλες φορές ο Χρυσόστομος μας λέει ότι συμφώνησαν να διαφωνήσουν για λόγους πνευματικούς, άλλες πραγματικά διαφωνούσαν αλλά ήσαν και οι δυο Θεοφόροι. κ.τ.λ. κ.τ.λ. Επομένως σας τα λέω, μην νομίσετε ότι υποτιμώ τον ένα από τους δύο Αγίους. Για όνομα του Θεού.

Τότε εγώ του απήντησα και εκεί θέλω να καταλήξω και είναι πολύ σημαντικό. Του λέω: «Γέροντα, εμείς στις μέρες μας εσάς τους δυό ξέρουμε για Εκκλησία μέσα στην Εκκλησία. Αν εσείς οι δυο διαφωνείτε, τότε που να ακουμπήσουμε, σε ποιόν να πιστέψουμε πώς να πορευτούμε;»

Και ο Γέροντας πολύ ταπεινά μου απήντησε. «Θα κάνουμε όλοι μαζί, δείχνοντας και τον εαυτό του, υπακοή στην Εκκλησία». Αλλοίμονο εάν τώρα εγώ σας πω μια άποψη, κάποιος άλλος σας λέει μια άλλη άποψη, το κακό που θα προέλθει από αυτή την σύγχυση θα είναι μεγαλύτερο από το κακό των ταυτοτήτων. Γι αυτό περιμένουμε όλοι την επίσημη Εκκλησία να καθοδηγήσει τον λαό» (η έντονη γραφή δική μου).

Νομίζω, το 1998 επί Σεραφείμ, είχε ληφθεί μία απόφασις που έλεγε ότι αυτό το 666 στις ταυτότητες εάν υπάρχει, δεν είναι το σφράγισμα αλλά εμείς δεν θα τις πάρουμε για λόγους συνειδήσεως. Από το 1998 υπάρχει η απόφασις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εμείς προσδοκούμε στην Ιεραρχία μας στην Εκκλησία να καθοδηγήσει τον Λαό για να μην επέλθει μεγάλη σύγχυσις. Γιατί αλλοίμονο αν γίνει αυτό. Περισσότερα δεν μπορώ να σας πω , δεν θέλω να πάρω θέση σε αυτό το θέμα».

π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος