Άνθρωποι καθαροί και τέλειοι δεν υπάρχουν. Όλοι είναι καλοί και κακοί ταυτόχρονα. Όλοι κάνουν πράγματα καθημερινά που ωφελούν κι άλλα που πληγώνουν τη ζωή. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Στο τέλος η ζωή σώζεται.
Η κανονική ζωή συνεχίζεται με την συνδρομή όλων, με τις μικρές
-μεγάλες ενέργειες όλων, με τις μικρές θυσίες, τους μικροσυμβιβασμούς, με τις
πράξεις αγάπης όλων με τις οποίες εξισορροπούν ή προσπαθούν να εξισορροπήσουν
τις αστοχίες τους.
Γι’ αυτό μην ακούς τις “σειρήνες” που ανέξοδα και απλόχερα τάζουν και τάζουν τάξη και ασφάλεια και υπόσχονται έναν κόσμο τέλειο, κάτι σαν κολλαρισμένο ολόλευκο, αρυτίδωτο επίγειο παράδεισο κι απαιτούν από τους άλλους να είναι τέλειοι.
Όπου ακούς τέτοια φεύγα. Εκεί “ανθρώπινο αίμα μυρίζει”….
Γιώργος Κόρδης
Εικαστικό: Θεατές (digital art)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου