Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού ἡ ἐμπειρία τῆς μετοχῆς τοῦ Ἄκτιστοὺ Φωτός - του Μανούση Α. Χρήστου

 Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού

ἡ ἐμπειρία τῆς μετοχῆς τοῦ Ἄκτιστοὺ Φωτός

 

του Μανούση Α. Χρήστου, 

Απ. Κοινωνικής Θεολογίας 

& Θρησκειολογίας ΕΚΠΑ

 
Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου θεωρεῖται ὡς μιὰ ἀπὸ τίς σημαντικότερες τοῦ ἑορτολογικοῦ κύκλου τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν. Στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση ἔχει μιὰν ἄμεση ἀναφορὰ στὴ θέωση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι καὶ ἡ ἐσχατολογικὴ προοπτικὴ τῆς θείας Οἰκονομίας.
 
Ὁ Κύριος παραλαμβάνει τρεῖς ἀπὸ τοὺς μαθητές του, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη καὶ μεταμορφώνεται «ἔμπροσθεν αὐτῶν». Ἡ μαρτυρία τῶν τριῶν εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικὴ ἑπομένως, δὲν πρόκειται γιὰ κάποιο θεολογικὸ μῦθο.
 
Οἱ τρεῖς μαθητές, βλέπουν τὸν Κύριο στὴν κορυφὴ τοῦ ὅρους Θαβὼρ , νὰ λάμπει τὸ πρόσωπο τοῦ «ὡς ὁ ἥλιος» καὶ τὰ ἐνδύματα του νὰ γίνονται «λευκὰ ὡς τὸ φῶς». Τὸ φῶς της μεταμόρφωσης περιβάλλει κατὰ κύριο λόγο τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ κατ’ ἐπέκταση τοὺς μαθητές, τὸν κόσμο ὅλο καὶ ὅλη τὴν κτίσῃ. Ἔμπροσθεν τοῦ μεταμορφούμενου Διδάσκαλου τους, παρίστανται ὡς «μάρτυρες» τοῦ γεγονότος δύο σημαντικὰ πρόσωπα τῆς ἰουδαϊκῆς ἀποκαλυπτικῆς καὶ τῆς ἐσχατολογικῆς παράδοσης τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ Μωυσῆς καὶ ὁ Ἠλίας.
 
Δυὸ ἀπὸ τοὺς μαθητὲς ποὺ ἦσαν παρόντες, κατέγραψαν στὶς ἐπιστολές τους τὴν συγκλονιστικὴ ἐμπειρία τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ ἀπόστολος Πέτρος στὴν Β’ Καθολικὴ Ἐπιστολή του ἔγραψε τὰ ἑξῆς: «Ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν την τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν… ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος, λαβῶν γὰρ παρὰ Θεοῦ Πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῶ τοιάδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξῃς, οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὀν ἐγὼ εὐδόκησα’ καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ ουρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῶ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ» (2Πετρ.1:16-19) καὶ ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης στὴν ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου τοῦ ἀναφέρει ὅτι «ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας» (Ἰωάν.1:14), ἀναφερόμενος προφανῶς στὸ γεγονὸς τῆς θείας Μεταμορφώσεως. Ἐπίσης στὴν Α’ Καθολικὴ Ἐπιστολή του ὑπαινίσσεται τὴν ἐμπειρία τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου γράφοντας ὅτι «αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία ἢν ἀκηκόαμεν ἀπ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς ἐστι» (1Ιωάν.1:5).
 
Τὸ λαμπρὸ γεγονὸς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου μᾶς ἔχει ἐπίσης, πέρα ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ γεγονὸς μιὰ βαθύτατη θεολογικὴ σημασία ἡ ὁποία προβάλλεται καὶ ὡς πρόταση γιὰ ἐμπειρία ζωῆς. Οἱ τρεῖς μαθητὲς ἔγιναν κοινωνοὶ τοῦ Ἄκτιστοὺ Φωτός, ἀλλὰ ὄχι καὶ τῆς Οὐσίας τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία παραμένει ἀπρόσιτη καὶ ἀκατάληπτη γιὰ τὸν ἀνθρώπινο νοῦ. Προγεύτηκαν ὅμως τὸ ἀληθινὸ Φῶς, ὄχι τὸ κτιστὸ καὶ ἀντιληπτὸ μὲ τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τὸ Φῶς το ὁποῖο θὰ γεύονται στὴν αἰώνια καὶ πραγματικὴ Ζωή, οἱ πραγματικοὶ ἄξιοι, αὐτοὶ ποὺ ἐφάρμοσαν στὴν περαστικὴ ζωὴ τοὺς λόγους Τοῦ καὶ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ μετέχουν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ μεταμόρφωση ἔδειξε στὸν κόσμο τὸ ἀληθινό του πρόσωπο καὶ τὸ μυστήριο τῆς παρουσίας του. Δὲν εἶναι μόνο ἄνθρωπος ἀλλὰ εἶναι καὶ Θεός.
 
Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἄντλησαν ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς σπουδαῖες ἀλήθειες τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως. Ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία μας ἔχει ἀφιερώσει ὁλόκληρα κεφάλαια στὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονὸς ἀντλῶντας θεμελιώδεις ἀλήθειες ἀπὸ αὐτό.

Πηγή: Βίβλος & Ιστορία