Αναστάσιος: Ἀντιφώνησις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἀναγόρευσίν Του εἰς Ἐπίτιμον Δημότην Πύργου (2 Σεπτεμβρίου 2023)

Οἱ Χριστιανοὶ, ἀφοῦ ἐβαπτίσθημεν καὶ ἐνεδύθημεν τὸν Χριστόν, εἴμεθα πλέον πρωτίστως πολῖται τῆς ἄνω Πόλεως, τῆς ἐπουρανίου δηλαδὴ Ἱερουσαλήμ. Καίτοι ἔχομεν ὁπωσδήποτε μίαν γήινον πατρίδα καὶ εἴμεθα καταγεγραμμένοι εἰς τὰ μητρῷα συγκεκριμένων Δήμων καὶ κρατῶν ὡς δημόται καὶ πολῖται, καὶ ἀγαπῶμεν ἀνθρωπίνως τὸν τόπον μας, τὴν γενέθλιον γῆν μας, ἡμεῖς δὲ προσωπικῶς ὅλως ἰδιαιτέρως τὴν ἐρατεινὴν καὶ πολύπαθον Ἴμβρον, ἐν τούτοις δὲν λησμονοῦμεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὑπογραμμίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «οὐ γὰρ ἔχομεν ᾦδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ιγ´, 14).

Ὁ μύχιος πόθος τῶν πιστῶν, ἡ διακαὴς ἐπιθυμία καὶ ὁ ἔρως τῆς καρδίας των, εἶναι ἡ Χώρα τῶν Ζώντων, ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός! Ἀγαπῶμεν τὸν τόπον τὸν ὁποῖον μᾶς ἐχά-ρισεν ὁ Θεὸς καὶ αἱ θυσίαι τῶν προγόνων μας καὶ ὀφείλομεν νὰ κάμωμεν φιλοτίμως ὅ,τι εἶναι ἀναγκαῖον διὰ τὴν εὐπρέπειαν, τὴν εὐστάθειαν, τὴν ἀσφάλειαν, τὴν πρόοδον, τὴν πολιτιστικὴν αὔξησιν, τὴν τιμήν, τὴν αἴγλην καὶ τὸ κλέος τῆς πατρίδο μας! Ἀλλὰ τὴν ἰδίαν στιγμὴν τὰ ὄμματά μας πρέπει νὰ εἶναι ἐστραμμένα πρὸς τὴν προσδοκωμένην μόνιμον καὶ αἰωνίαν Πατρίδα τοῦ Οὐρανοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν μίαν ἡμέραν θὰ εὑρεθῶμεν καὶ ἐκεῖ θὰ ἀναχωνευθοῦν ἐν τῷ φωτὶ καὶ τῇ χάριτι τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ ὅλαι αἱ ἀγάπαι τῶν ἐπιγείων πατρίδων μας!

Πέραν τῆς γενετείρας ἡμῶν Ἴμβρου καὶ τῆς περικλεοῦς Κωνσταντινουπόλεως, τῶν ὁποίων ἠξιώθημεν νὰ εἴμεθα δημόται καὶ τὰς ἀγαπῶμεν μεγάλως, πολλαὶ πόλεις κατὰ καιροὺς ἐφιλοτιμήθησαν νὰ θεωρήσουν τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην ὡς Ἐπίτιμον Δημότην των, ἐνισχύουσαι οὕτω συμβολικῶς τοὺς δεσμούς των μὲ τὴν ποτνίαν Μητέρα Κωνσταντινουπολίτιδα Ἐκκλησίαν, τὴν φιλόστοργον τροφὸν καὶ τιθηνὸν τοῦ Γένους. Ἀπεδέχθημεν μέχρι τοῦδε πολλὰς τοιαύτας ἀναγορεύσεις καὶ ὁμολογοῦμεν ὅτι αἰσθανόμεθα ζωηρὸν τὸ φίλτρον τοῦ συνδέσμου μὲ τοὺς συγκεκριμένους Δήμους τῶν ὁποίων κατεστάθημεν Ἐπίτιμος Δημότης. Οἱ Δῆμοι αὐτοί, μετὰ τοῦ λαοῦ των καὶ τῶν εὐγενῶν Ἀρχόντων των ἔχουν πλέον μίαν ἰδιαιτέραν θέσιν τόσον εἰς τὴν καρδίαν, ὅσον καὶ εἰς τὰς προσευχάς μας. Καὶ ἤδη εὑρισκόμεθα ἐνώπιον μιᾶς νέας τοιαύτης προσκλήσεως καὶ προκλήσεως! Ὁ Ἐντιμότατος κ. Δήμαρχος καὶ οἱ λοιποὶ Δημοτικοὶ Ἄρχοντες τῆς Ἠλειακῆς πρωτευούσης, ἐπιθυμοῦντες νὰ καταλέξουν τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην μεταξὺ τῶν δημοτῶν τῆς πόλεώς των, ἀπεφάσισαν νὰ τὸν ἀναγορεύσουν Ἐπίτιμον Δημότην Πύργου! Καὶ πῶς δυνάμεθα νὰ παρίδωμεν αὐτὴν τὴν τιμήν; Μᾶς τιμᾷ ὁ Πύργος, μὲ τὸ εὐκλεὲς ἱστορικὸν παρελθὸν τῶν Λετρίνων! Πύργος ὁ Ἑπτάλοφος, ὅπως Ἑπτάλοφος εἶναι καὶ ἡ Βασιλεύουσα! Πύργος ὁ ὀνομασθεὶς οὕτω ἀπὸ τὸν ἐνταῦθα παλαιὸν Πύργον τοῦ Τσερνώτα ἐκείνου, τοῦ κτήτορος τῶν Μονῶν Ταξιαρχῶν Αἰγιαλείας καὶ Ἁγίου Γεωργίου Φενεοῦ καὶ μεγάλου εὐεργέτου τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ! Ὁ ὡραῖος Πύργος, ὁ καταστόλιστος μὲ τόσα νεοκλασσικὰ ἀρχιτεκτονήματα τοῦ Ἐρνέστου Τσίλλερ! Ὁ Πύργος τῆς λαμπρᾶς ἀγροτικῆς, κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆς προόδου! Ὁ Πύργος τοῦ Διονυσίου Κοκκίνου, τοῦ Τάκη Σινοπούλου, τοῦ Τάκη Δόξα καὶ τόσων ἄλλων ἀνθρώπων τοῦ πνεύματος, τοῦ ἥρωος Μιλτιάδου Ἰατρίδου, ὄχι ὀλιγώτερον δὲ καὶ τοῦ μακαριστοῦ σοφοῦ ἐκείνου, ἐναρέτου καὶ φιλοπάτριδος Μητροπολίτου Ἠλείας Ἀντωνίου Πολίτου, μὲ τὴν ξεχωριστὴν κοινωνικὴν εὐαισθησίαν. Ὁ Πύργος ποὺ μὲ τοὺς ἀμπελῶνας του μᾶς ἐνθυμίζει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ἄμπελος ἡ ἀληθινὴ καὶ ἡμεῖς τὰ κλήματα, καὶ μόνον ὅταν μένωμεν στερρῶς ἡρμοσμένοι ἐν τῇ Ἀμπέλῳ προσλαμβάνομεν χυμοὺς ζωῆς καὶ δυνάμεθα νὰ καρποφορήσωμεν βότρυας σωτηρίας. Ὁ ζωτικὸς σύνδεσμος μὲ τὴν Ἄμπελον-Χριστὸν δίδει εἰς τὰ κλήματα, τοὺς πιστούς, εὐγλεύκους σταφυλὰς ἁγιασμοῦ καὶ πλούσιον ἀμητὸν χρυσῶν σταφίδων καλῶν ἔργων πρὸς σωτηρίαν!

Πῶς δυνάμεθα, λοιπόν, νὰ μὴ ἀνταποκριθῶμεν εἰς τὴν εὐγενῆ ἀπόφασίν σας, ἡ ὁποία εἴμεθα βέβαιοι ὅτι εἶναι ἀπόφασις καρδίας –καὶ ὄχι μόνον διότι ὁ ἀγαπητὸς κ. Δήμαρχος εἶναι καρδιολόγος!-, ἀλλὰ διότι αὐτὸ βλέπομεν ἀνάγλυφον εἰς το βλέμμα ὅλων τῶν ἐντίμων Μελῶν τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου, τοῦ κ. Προέδρου καὶ τῶν Ἀντιπροέδρων του! Ἀποδεχόμεθα, λοιπόν, εὐχαρίστως τὸ εὐλαβὲς δώρημα, τὸ ὁποῖον καὶ ἐφ’ ὅσον συνάπτεται μὲ ἀντίστοιχον τιμὴν πρὸς τὴν Πολιτειακὴν Κορυφὴν τῆς Χώρας, τὴν Ἐξοχωτάτην Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, λαμβάνει περαιτέρω διαστάσεις, καὶ ἐπιγράφομεν τὴν γινομένην εἰς τὸ πρόσωπον ἡμῶν τιμὴν εἰς τὴν κοινὴν πάντων ἡμῶν πανσέβαστον Μητέρα, τὴν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως! Σᾶς εὐχαριστοῦμεν ὅθεν ἐγκαρδίως, κ. Δήμαρχε, κ. Πρόεδρε, κύριοι Ἀντιπρόεδροι καὶ λοιπὰ ἔντιμα καὶ ἀγαπητὰ Μέλη τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου, καὶ καταστέφομεν πάντας ὑμᾶς καὶ πάντας τοὺς δημότας καὶ λοιποὺς κατοίκους τοῦ Πύργου μὲ ὁλόθερμον τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ εὐλογίαν! Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ διαφυλάττῃ ὅλους σας καὶ τὴν πόλιν μας -ἀπὸ τοῦδε εἶναι καὶ ἰδική μας πόλις ὁ Πύργος!- καὶ τὴν Ἠλείαν ὅλην, «ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου» καὶ εἴ τινος ἑτέρου κακοῦ, καὶ νὰ σᾶς χαρίζῃ πλούσια τὰ ἐλέη Του καὶ τὰς δωρεάς Του εἰς πολλά, εἰρηνικά, εὔφορα καὶ κατὰ πάντα εὐλογημένα ἔτη! Καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ νὰ γίνωμεν ὅλοι μέτοχοι τῆς χαρᾶς τῆς αἰωνίου Βασιλείας Του!

Εὐχαριστοῦμεν ἐπιπροσθέτως, ἀγαπητὲ κ. Δήμαρχε, διὰ τὴν ὡραίαν προσφώνησίν σας καὶ τὴν ὑποδοχὴν εἰς ἡμᾶς καὶ τὴν τιμίαν ἡμῶν Συνοδείαν. Σᾶς ἀναμένομεν ὅλους, ἀγαπητοί, μὲ πολλὴν χαρὰν νὰ μᾶς ἔλθετε εἰς τὴν Μεγάλην Ἑπτάλοφον καὶ τὸ Σεπτὸν Κέντρον, διὰ νὰ ἀνταποδώσωμεν τὴν ἀγάπην καὶ νὰ ἀρυσθῆτε δροσισμὸν ψυχῆς καὶ χάριν ἀπὸ τὴν Εὐσεβῆ Πηγὴν τοῦ Γένους! Ἔρρωσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ὑγιαίνετε πάντες!