Οὐχ ὁ Θεός κολάζει τινά ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι;
«Δικαιοσύνη καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στην παγκόσμια Κρίση»: Ἒτσι ἐπιγράφεται
τό τέταρτο καί τελευταῖο κεφάλαιο τοῦ λαμπροῦ βιβλίου τοῦ πανοσιολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου
Ἀστερίου Χατζηνικολάου, μέ τόν τίτλο: «Μέλλουσα Κρίση καί Αἰωνιότητα»[1]. Στό ἐν λόγῳ συγγραφικό ἒργο παρατίθεται ἡ
φράση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ: «Ὁ Θεός οὐ κολάζει τινά ἐν τῷ
μέλλοντι (αἰῶνι)»[2].
Ὁπότε εὒλογο ἀνακύπτει τό ἐρώτημα: Ἡ ρητή ἀναφορά τοῦ μεγάλου Δογματικοῦ
Θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας μας ὃτι ὁ Θεός κανένα δέν τιμωρεῖ, δέν προσκρούει στήν
πίστη τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας περί Μελλούσης Κρίσεως καί ἑπομένως περί τῆς ἀμοιβῆς
τῶν δικαίων καί τῆς τιμωρίας τῶν μέχρι τέλους ἀμετανόητα ἁμαρτωλῶν;
1) Ὃταν ὁ ἱερός Δαμασκηνός γράφει πώς ὁ Θεός κανένα δέν τιμωρεῖ, δέν ἀρνεῖται τή δίκαια κρίση, τήν ἀνταπόδοση δικαιοσύνης ἀπό τόν Παντοκράτορα Κύριο σέ ὃλους τούς ἀνθρώπους, ζῶντας καί νεκρούς, κατά τήν Δευτέρα Του ἒνδοξη Παρουσία, ἀλλά θέλει νά ὑπερασπιστεῖ τήν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, νά διαδηλώσει πώς ἓνας Θεός (Μία Ἀρχή- Μοναρχία) τῶν ὂντων ὑπάρχει καί αὐτός ὁ ἓνας Θεός, ἡ Ἁγία Τριάδα εἶναι ἀγαθός. Κατά τῶν Μανιχαίων δηλαδή, πού διασποῦσαν τόν ἓνα Θεό σέ δύο Θεούς (Δύο Ἀρχές- Δυαρχία), ὑποστηρίζοντας ὃτι ὁ ἓνας Θεός πού εἶναι ὁ Δημιουργός τῶν πνευματικῶν ὂντων εἶναι ἀγαθός, ἐνῶ ὁ ἂλλος, ὁ δεύτερος Θεός πού εἶναι ὁ Δημιουργός τῆς ὓλης καί τῶν ἀνθρωπίνων σωμάτων εἶναι πονηρός, ὁ ἃγιος Ἰωάνης ὑπεραμύνεται τῆς ἀπόλυτης ἀγαθότητας τοῦ Θεοῦ, φθάνοντας μέχρι τοῦ σημείου νά ἰσχυριστεῖ ὃτι αὐτός ὁ ἓνας καί φιλάνθρωπος Πατέρας, ἡ Ἁγία Τριάδα δηλαδή, ποτέ δέν τιμωρεῖ[3].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
