Ορθοδοξία και πολιτική - Παναγιώτης Νέλλας

 Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου αποτελεί ένα από τα κεντρικά σημεία του κηρύγματος του αποστόλου Παύλου. Ο Παύλος, βέβαια, δεν επιτίθεται ανοιχτά κατά της ρωμαϊκής ή ιουδαϊκής κυριαρχίας πάνω στο ανθρώπινο πρόσωπο. Όταν όμως κηρύττει ότι “ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ” (Γαλ. 3,28), δεν κάνει άλλο από το να θέτη μια βόμβα στα ίδια τα θεμέλια της ρωμαϊκής κοινωνίας. Γι’ αυτό ακριβώς πρίν από τον Καίσαρα έδιωξαν τον Παύλο οι φορείς του κατεστημένου, οι έμποροι και οι θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες του κάθε τόπου. Ο Παύλος δεν έκανε το χριστιανισμό επανάσταση ή πολιτικό κίνημα. Έδειξε όμως με σαφήνεια πως όταν ο χριστιανισμός βιώνεται και κηρύττεται σωστά – και αυτό εννοούμε στον τίτλο όταν λέμε ορθοδοξία- είναι μια ανανέωση τέτοιου βάθους, μια επανάσταση τόσης σφοδρότητας, που ανατρέπει σύρριζα- “η αξίνη προς την ρίζαν του δένδρου κείται” (Ματθ. 3,10)- κάθε μορφή αλλοτριώσεως του ανθρώπου: από την κυριαρχία των “ελευθέρων” πάνω στους δούλους και των “ελλήνων” πάνω στους βαρβάρους, μέχρι την καταδυνάστευση των υπανάπτυκτων από τους “καλλιεργημένους”.

Βέβαια ο χριστιανισμός έγινε μέσα στην ιστορία και γίνεται και σήμερα συχνά ο ίδιος “κυριαρχία”, αλλά τότε πια δεν είναι ορθόδοξος. Ορθοδοξία είναι αγώνας για τη διαρκή συμμόρφωση προς το Χριστό, η πιστότης στην ακεραιότητα και το μεταμορφωτικό δυναμισμό του Ευαγγελίου».

Παναγιώτης Νέλλας 

«Τρείς βιβλικές προϋποθέσεις στο θέμα Ορθοδοξία και πολιτική», Σύναξη 75 (2000), σ. 50.