Στο καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο
μήνυμά του προς τους Ρωμαιοκαθολικούς πιστούς ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε,
κυρίως, στη Μέση Ανατολή και στην ανάγκη να επιτευχθεί ειρήνη ανάμεσα σε
Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους.
Πιο αναλυτικά, ο ποντίφικας τόνισε: «Αγκαλιάζω τον πληθυσμό του Ισραήλ, της
Παλαιστίνης και, ιδίως, των χριστιανικών κοινοτήτων της Γάζας και των Αγίων
Τόπων». Φέρω στην καρδιά μου τον πόνο για την αποτρόπαιη επίθεση της 7ης
Οκτωβρίου και ανανεώνω την αποφασιστική έκκλησή μου για απελευθέρωση όσων
κρατούνται ακόμη σε ομηρία». Ο Πάπας ζήτησε να σταματήσουν οι στρατιωτικές
επιχειρήσεις «με τον τρομακτικό αριθμό αθώων θυμάτων που προκαλούν» και να
επιτραπεί άμεσα η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Ο Φραγκίσκος τάχθηκε
ανοικτά, παράλληλα, υπέρ ενός ειλικρινούς διαλόγου, ο οποίος να μπορέσει να
οδηγήσει σε επίλυση του Παλαιστινιακού, με ουσιαστική πολιτική βούληση και με
την στήριξη της διεθνούς κοινότητας. Ζήτησε, επίσης, να μπορέσει να
πληροφορηθεί, η διεθνής κοινή γνώμη, σχετικά με τα συμφέροντα και τα τεράστια
ποσά που κρύβονται πίσω από τους πολέμους, με την συνεχή παραγωγή όπλων.
«Κοιτώντας τον νεογέννητο Ιησού,
ικετεύω να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία. Ανανεώνουμε την πνευματική και
ανθρώπινη εγγύτητά μας στον δοκιμαζόμενο λαό της ώστε, με τη στήριξη του καθ'
ενός μας, να μπορέσει να αισθανθεί, με ουσιαστικό τρόπο, την αγάπη του Θεού»,
υπογράμμισε ο Αργεντινός Πάπας. Ο Φραγκίσκος, στο μήνυμά του, ζήτησε ειρήνη για
το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, ευχήθηκε να ξεπεράσει, ο Λίβανος, τη φάση
αστάθειας που διέρχεται ενώ αναφέρθηκε και στους λαούς της Συρίας και της
Υεμένης, οι οποίοι συνεχίζουν να υποφέρουν.
Με το βλέμμα στραμμένο στην Αφρική, επίσης, ο ποντίφικας τόνισε: «Δεν
ξεχνάμε τις εντάσεις και τις συγκρούσεις που προκαλούν καταστροφές στην περιοχή
του Σαχέλ, στο Κέρας της Αφρικής, στο Σουδάν, αλλά και στο Καμερούν, στη
Δημοκρατία του Κονγκό και στο Νότιο Σουδάν».
«Ο Υιός του Κυρίου, ο οποίος έγινε
ταπεινό παιδί, ας προσφέρει την αναγκαία έμπνευση στις πολιτικές αρχές και σε
όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως της αμερικανικής ηπείρου, ώστε να
μπορέσουν να βρουν κατάλληλες λύσεις για να ξεπεραστούν οι πολιτικές και
κοινωνικές διαφορές, να πολεμήσουν κατά των μορφών φτώχειας που
προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, να απαλείψουν τις ανισότητες και να
αντιμετωπίσουν το οδυνηρό φαινόμενο των μεταναστεύσεων. Από τη φάτνη, ο Ιησούς
μας ζητά να δώσουμε φωνή σε όσους δεν έχουν: φωνή στους αμάχους, σε όσους
πεθαίνουν λόγω έλλειψης νερού και ψωμιού, φωνή σε όσους δεν καταφέρνουν να
βρουν δουλειά ή την έχασαν. Φωνή σε όσους είναι υποχρεωμένοι να απομακρύνονται
από την πατρίδα τους, σ' αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, θέτοντας σε
κίνδυνο την ζωή τους, με εξαντλητικά ταξίδια, στο έλεος διακινητών χωρίς
ηθικούς ενδοιασμούς», πρόσθεσε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Οι Ρωμαιοκαθολικοί (Παπικοί) με το να αναγνωρίζουν τον πάπα ως κεφαλή της Εκκλησίας, έχασαν την πραγματική Κεφαλή της Εκκλησίας – τον Χριστό – και παρέμειναν χωρίς Κεφαλή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Λουθηρανοί απεκόπησαν και παρέμειναν χωρίς την Κεφαλή, οι Αγγλικανοί επίσης. Δεν έχουν την Εκκλησία... και ο Βελίαλ (διάβολος) τους πολεμά με την δύναμι και τις μηχανορραφίες του, και τους κρατά στην πλάνη του και την απώλεια...
Ένα πλήθος ανθρώπων χάνονται στην αθεΐα και την φαυλότητα...
~ Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης (20 Δεκεμβρίου)
Προς: 26 Δεκεμβρίου 2023 στις 5:38 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου αρέσει να παρεμβαίνω σε σχόλια επισκεπτών. Έχω στο νου μου πάντα αυτό που έγραψε στο βιβλίο «Ζητήματα Εκκλησιαστικής Δεοντολογίας» ο τότε Αρχιμ. Νικόδημος Βαλληνδράς μετέπειτα από Ζιχνών Μητροπολίτης Πατρών, «Ποτέ μην απαντάς διότι η διελκυστίνδα δεν θα έχει τέλος».
Διάβασα το λόγια υπό του Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης (31 Οκτωβρίου 1829 - 2 Ιανουαρίου 1909)
Από το 1909 μεσολάβησαν πολλά. Η Εκκλησία είναι εν πορεία και όχι στάσιμη. Θα σας υπενθυμίσω ότι έγινε από το 1962-1965 η Β΄ Βατικανή Σύνοδος. Στο βιβλιοπωλείο «Καλός Τύπος» στην Αθήνα -αν υπάρχει ακόμα- υπήρχαν οι αποφάσεις σε βιβλία. Θα σας συμβούλευα αν σας ενδιαφέρει να τα διαβάστε αυτά τα βιβλία.
Όταν εκλέχθηκε ως Πάπας ο Γιόζεφ Άλοϊς Ράτσινγκερ με το όνομα Βενέδικτος ΙΣΤ, σπουδαίος καθηγητής δογματικής θεολογίας, όλοι είπαν ότι τελειώνουν οι Διάλογοι, ήταν αντίθετος σε όλη την ακαδημαϊκή του ζωή του με αυτούς, και την στάση αυτή είχε κρατήσει όταν Ιωάννης Παύλος Β΄ τον κάλεσε το 1981 να μείνει στη Ρώμη σαν ανώτερος σύμβουλος του για θεολογικά θέματα. Σταμάτησαν οι Διάλογοι στην εποχή του; η απάντηση είναι όχι. Πως λοιπόν ο εκάστοτε Πάπας είναι η «κεφαλή της Εκκλησίας» αφού δεν περνά την άποψή του.
Και τώρα στα δικά μας. Πάντα μου προξενούσε εντύπωση ότι την στάση του εκάστοτε Πρώτου Πατριάρχη, Αρχιεπισκόπου κλπ την ακολουθούν όλοι. Να σας υπενθυμίσω για την Ουκρανία. Την ίδια εντύπωση μου προκαλεί ότι ο προτεινόμενος για κάποια μητρόπολη από τον Πρώτο για να γίνει Αρχιερέας παίρνει Συνοδικά μεν αλλά καθοδηγούμενα την θέση. Ως εκ τούτου πρώτα τον γράφουν οι εφημερίδες, ιστολόγια κλπ και μετά τυπικά επικυρώνει η Σύνοδος. Δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα αλλά σχεδόν παντού.
Γνωστή και η στάση της Ρωσικής Εκκλησίας επί εποχής του Αγίου ως και σήμερα. Δεν είναι ότι το καλύτερο.
Αν σας στενοχώρησα ζητώ συγνώμη.