Άγιος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας

Άγιος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας.

Η μνήμη του αγίου Νικολάου τιμάται την 6η Δεκεμβρίου, ημέρα της κοιμήσεώς του. Ο άγιος Νικόλαος, όμως, είναι ο μοναδικός άγιος του οποίου η μνήμη τιμάται μαζί με τους αγίους Αποστόλους κάθε Πέμπτη ημέρα της εβδομάδος.

Ο βίος του προκαλεί δέος.

Γεννήθηκε και έζησε τον τρίτο αιώνα μ.Χ. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μεγάλης περιουσίας. Ακολουθούσε αυστηρή ασκητική χριστιανική ζωή και η καρδιά του φλεγόταν από αγάπη για τον Χριστό και τους ανθρώπους. Γι᾽ αυτό και υπήρξε υπερβολικά φιλάνθρωπος. Βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη αλλά με άκρα μυστικότητα και χωρίς καμμία διάθεση επιδείξεως και διαφημίσεως.

Μία ημέρα πληροφορήθηκε ότι σε μία φτωχή οικογένεια ο πατέρας ήθελε να εκπορνεύσει τις τρεις θυγατέρες του. Τρία συνεχόμενα βράδυα, πήγαινε κρυφά και άφηνε από 100 χρυσά νομίσματα στο παράθυρο της οικίας αυτής της οικογένειας.

Με αυτά τα χρήματα η οικογένεια μπόρεσε να ορθοποδήσει και να προικίσει τα τρία κορίτσια. Έμαθαν την ταυτότητα του ευεργέτη τους όταν την τρίτη νύχτα παραφύλαξαν και ακολούθησαν αυτόν που τους άφησε τα χρήματα στο παράθυρο...

Ο Νικόλαος σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και αργότερα χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον θείο του, ο οποίος ήταν Επίσκοπος Πατάρων.

Η ανάδειξή του σε Αρχιεπίσκοπο Μύρων υπήρξε θαυμαστή. Οι επίσκοποι, οι οποίοι συνεδρίαζαν για την ανάδειξη του νέου Αρχιεπισκόπου Μύρων, δεν συμφωνούσαν για το ποιό πρόσωπο ήταν κατάλληλο. Την νύχτα, ο γηραιότερος των επισκόπων, είδε σε όραμα έναν άγγελο ο οποίος τον πληροφόρησε ότι το θέλημα του Θεού ήταν να γίνει επίσκοπος ο Νικόλαος. Μάλιστα του είπε ότι την επομένη το πρωί θα τον αναγνωρίσουν στον πρώτο κληρικό ο οποίος θα εισέλθει στον Ναό για να προσευχηθεί. Πράγματι, την επομένη ημέρα οι επίσκοποι είδαν τον πρεσβύτερο Νικόλαο να εισέρχεται πρώτος στον Ναό για την συνηθισμένη του προσευχή. Τον πίεσαν να δεχθεί την Αρχιερωσύνη και τον χειροτόνησαν Επίσκοπο.

Ο Νικόλαος υπήρξε Επίσκοπος σε μία εποχή διωγμών. Συνελήφθη. Βασανίσθηκε και ρίχθηκε στη φυλακή, όπου έμεινε για έξι χρόνια. Ελευθερώθηκε χάρις στο διάταγμα ανεξιθρησκείας πού εξέδωσε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εξέταση των λειψάνων του από ειδικούς επιστήμονες το έτος 1957 διαπιστώθηκε ότι ο πολύχρονος εγκλεισμός του στη φυλακή τού προξένησε αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και ενδοκρανιακή υπερόστωση.

Συμμετείχε στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο. Μία ημέρα κατά την διάρκεια των εργασιών της Συνόδου ο Νικόλαος δεν άντεξε να ακούει τις σοφιστείες του Αρείου και τον χαστούκισε. Κατηγορήθηκε αμέσως για ασέβεια προς τον Αυτοκράτορα, αφού το ράπισμα δώθηκε παρόντος του Άνακτος, και ο Νικόλαος φυλακίσθηκε. Την νύχτα όμως εμφανίσθηκε σε αυτόν η Παναγία, η οποία του έδωσε ένα Αρχιερατικό Ωμοφόριο κι ένα Ευαγγέλιο. Την επομένη το πρωϊ όταν ο Αυτοκράτορας είδε τον άγιο να φορεί το Ωμοφόριο και να κρατά το Ευαγγέλιο και πληροφορήθηκε τον τρόπο με τον οποίο τα απέκτησε μέσα στη φυλακή, όχι μόνο τον αθώωσε αλλά και τον ετίμησε.

Αναρωτιούνται κάποιοι πως είναι δυνατόν ο πραϋς και ταπεινός Νικόλαος να χαστουκίσει τον Άρειο. Πράγματι ο Νικόλαος ήταν πάντοτε ειρηνικός και πραϋς. Είχε όμως ζωντανή και πραγματική αγιοπνευματική εμπειρία. Ήξερε ότι ο Άρειος ήταν υποκριτής και εν γνώσει του διέστρεφε την αληθινή πίστη και πλανούσε τους πιστούς. Ο Άρειος δύο φορές προσπάθησε να γίνει Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Και τις δύο απέτυχε. Η άμετρη φιλοδοξία και ο φθόνος, φοβερά πάθη, τύφλωσαν την ψυχή του. Ο Νικόλαος προσπάθησε να τον συνεφέρει. Αλλά η καρδιά του Αρείου είχε ήδη πετρώσει.

Ο Νικόλαος σε όλη του την ζωή υπήρξε ταπεινός και άνθρωπος προσευχής. Η δύναμη της προσευχής του ήταν θαυμαστή. Θαυματουργούσε, μπορούσε να αλλάξει την γνώμη του αυτοκράτορα, να στηρίζει και να παρηγορεί τους πιστούς, να καίει τους δαίμονες.

Ο Νικόλαος, ακόμα και πριν την κοίμησή του, απέκτησε τέτοια χάρη από τον Θεό ώστε όποιος επικαλεσθεί την πρεσβεία του να έχει άμεση απάντηση. Μετά την κοίμησή του, ο Κύριος τον ετίμησε με το χάρισμα της μυροβλυσίας.

Άγιε Ιεράρχα Νικόλαε πρέσβευε για όλους εμάς που ακόμα εν μέσω πολλών πειρασμών και θλίψεων διαπλέουμε το πέλαγος αυτής της επίγειας ζωής.

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος