Με κάθε μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα εορτάστηκαν τα Άγια Θεοφάνεια στο
Οικουμενικό Πατριαρχείο, σήμερα, Σάββατο, 6 Ιανουαρίου 2024.
Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, μετά τον Όρθρο, κατά τον οποίο χοροστάτησε, τέλεσε τον Μεγάλο Αγιασμό, και στη συνέχεια προέστη της Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Ικονίου κ. Θεολήπτου, Γουϊνέας κ. Γεωργίου και Προύσης κ. Ιωακείμ.
Κατά τη διάρκειά της τέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Ιερολ.
Διακόνου κ. Ανδρέου και την εις διάκονο χειροτονία του Οσιωτ. Μοναχού κ.
Εφραίμ, αμφοτέρων από την αδελφότητα της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής
Μονής του Τίμιου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου Essex Μ. Βρεταννίας.
Προηγουμένως, ο Παναγιώτατος, απηύθυνε πατρικούς λόγους και παραινέσεις προς τους δύο κληρικούς.
Εκκλησιάστηκαν οι Εξοχ. Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Γεώργιος Κώτσηρας, εκπροσωπώντας την Eλληνική Κυβέρνηση, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτικής Συμμαχίας κ. Στέφανος Κασσελάκης, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής κ. Νίκος Ανδρουλάκης, ο Εξοχ. Πρέσβης κ. Κωνσταντίνος Κούτρας, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, ο Εντιμ. κ. Roman Nedilskyi, Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας, οι Εντιμ. κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, Ευρωβουλευτής, Ευάγγελος Αποστολάκης και Βασίλειος Κόκκαλης, μέλη της Βουλής των Ελλήνων, και πλήθος πιστών από την Πόλη και προσκυνητές από το εξωτερικό
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης, οι Αρχιερείς, οι επίσημοι και ο πιστός λαός εν πομπή μετέβησαν στην προκυμαία του Φαναρίου όπου ο Παναγιώτατος προεξήρχε της τελετής της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στον Κεράτιο Κόλπο.
Στα γαλανά νερά του Κερατίου, βούτηξαν περισσότερα από 40 άτομα από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό, και τον Τίμιο Σταυρό έπιασε ο κ. Κωνσταντίνος Κύπρος, από την Αλεξανδρούπολη, στον οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε ως ευλογία χρυσό επιστήθιο σταυρό, ενώ ευλόγησε όλους τους υπόλοιπους κολυμβητές, στους οποίους προσέφερε μαζί με τις πατρικές του ευχές και μικρά αναμνηστικά.
Ακολούθησε δεξίωση στην Αίθουσα του Θρόνου, μετά την οποία ο Παναγιώτατος δέχθηκε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση τον Εξοχ. Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Κώτσηρα, ο οποίος μετέφερε στη Μητέρα Εκκλησία τις ευχές της Ελληνικής Κυβερνήσεως.
__________
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου
Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, μετά τον Όρθρο, κατά τον οποίο χοροστάτησε, τέλεσε τον Μεγάλο Αγιασμό, και στη συνέχεια προέστη της Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Ικονίου κ. Θεολήπτου, Γουϊνέας κ. Γεωργίου και Προύσης κ. Ιωακείμ.
Προηγουμένως, ο Παναγιώτατος, απηύθυνε πατρικούς λόγους και παραινέσεις προς τους δύο κληρικούς.
Εκκλησιάστηκαν οι Εξοχ. Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Γεώργιος Κώτσηρας, εκπροσωπώντας την Eλληνική Κυβέρνηση, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτικής Συμμαχίας κ. Στέφανος Κασσελάκης, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής κ. Νίκος Ανδρουλάκης, ο Εξοχ. Πρέσβης κ. Κωνσταντίνος Κούτρας, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, ο Εντιμ. κ. Roman Nedilskyi, Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας, οι Εντιμ. κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, Ευρωβουλευτής, Ευάγγελος Αποστολάκης και Βασίλειος Κόκκαλης, μέλη της Βουλής των Ελλήνων, και πλήθος πιστών από την Πόλη και προσκυνητές από το εξωτερικό
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης, οι Αρχιερείς, οι επίσημοι και ο πιστός λαός εν πομπή μετέβησαν στην προκυμαία του Φαναρίου όπου ο Παναγιώτατος προεξήρχε της τελετής της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στον Κεράτιο Κόλπο.
Στα γαλανά νερά του Κερατίου, βούτηξαν περισσότερα από 40 άτομα από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό, και τον Τίμιο Σταυρό έπιασε ο κ. Κωνσταντίνος Κύπρος, από την Αλεξανδρούπολη, στον οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε ως ευλογία χρυσό επιστήθιο σταυρό, ενώ ευλόγησε όλους τους υπόλοιπους κολυμβητές, στους οποίους προσέφερε μαζί με τις πατρικές του ευχές και μικρά αναμνηστικά.
Ακολούθησε δεξίωση στην Αίθουσα του Θρόνου, μετά την οποία ο Παναγιώτατος δέχθηκε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση τον Εξοχ. Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Κώτσηρα, ο οποίος μετέφερε στη Μητέρα Εκκλησία τις ευχές της Ελληνικής Κυβερνήσεως.
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου
Φώτα ολόφωτα στο αειφεγγές Φανάρι των Ορθοδόξων
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα γαλανά νερά του Κερατίου, βούτηξαν περισσότερα από 40 άτομα από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό, και τον Τίμιο Σταυρό έπιασε ο κ. Κωνσταντίνος Κύπρος, από την Αλεξανδρούπολη, στον οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε ως ευλογία χρυσό επιστήθιο σταυρό, ενώ ευλόγησε όλους τους υπόλοιπους κολυμβητές, στους οποίους προσέφερε μαζί με τις πατρικές του ευχές και μικρά αναμνηστικά. Και του χρόνου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν το Φανάρι φέγγει, τότε θα πρέπει να φανεί στην πράξη, ότι φωτίζει ωρισμένους εκ των προσκεκλήμένων, να βελτιώσουν τον τρόπο ζωής τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλωστε, αυτό έκανε ο Κύριος όταν συνέτρωγε σε οικίες με διάφορους ανθρώπους της εποχής Του.
Ο Χριστός, ο φίλος μας 12,48, ξόδευε χρόνο με τους αμαρτωλούς, όχι για να συμπράξει με τους αμαρτωλούς τρόπους τους αλλά για να τους γνωστοποιήσει τα χαρμόσυνα νέα πως υπήρχε συγχώρηση. Πολλοί αμαρτωλοί μεταμορφώθηκαν μέσω των λόγων της ζωής που τους μιλούσε – με καλύτερο παράδειγμα αυτό του Ζακχαίου (Λουκάς 19:1–10).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι εχθροί του Χριστού Τον αποκάλεσαν «φίλο των αμαρτωλών», εννοούσαν πως Τον προσβάλλουν. Απέβη, όμως, προς δόξα Του και αιώνιο όφελος δικό μας το γεγονός ότι ο Χριστός υπέμεινε τέτοιες προσβολές και έγινε «φίλος στενότερος από αδελφό» (Παροιμίες 18:24).
Τι να πει κανείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μια θαυμάζουμε το έργο του Πατριάρχου μας και από την άλλη....
Ο κ. Κασσελάκης άραγε προσεκλήθη βάσει πρωτοκόλλου, ως αρχηγός κόμματος; Ή γίνετε προσπάθεια νομιμοποίησης τους γάμου των ομοφύλων; Και που είναι οι άγιοι Σεβασμιώτατοι κλπ να μιλήσουν;
Ας σηκωθεί η Ιεραρχία και να μιλήσει...όχι από τις έδρες τους, αλλά σύσσωμοι με μια φωνή....
Καλη φώτιση σε όλους μας.
Προς τους κριτές
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο αναμάρτητος υμών πρώτος τον λίθον βαλέτω»
Ας πάψει επιτέλους αυτός ο αποκρουστικός, προκλητικός και σίγουρα ατελέσφορος δημόσιος διάλογος και κριτική για τους άλλους. Ας κοιτάξουμε τα δικά μας κρίματα. Ο Θεός δεν θα μας κρίνει για τις αμαρτίες κάτω από την μέση μόνο αλλά περισσότερο για τις επάνω.
Το Φανάρι φωτίζει με την Αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας το και μου το αφιερώνω αδέλφια μου με την αρχή της νέας χρονιάς.
π. Νεόφυτος
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
Ό δε Ιησούς κάτω κύφας τω δακτύλω έγραφεν εις την γήν. (Ίωαν. η 6)
«Κάποτε ό πανάγαθος Κύριος καθόταν μπροστά στο ναό της Ιερουσαλήμ. Μιλούσε σε κάποιους ανθρώπους και ή γλυκιά διδασκαλία Του έτρεφε τις πεινασμένες καρδιές. Γύρω Του σιγά σιγά μαζεύτηκε ένα μεγάλο πλήθος (βλ. Ίωάν. η’ 2). Μιλούσε στους ανθρώπους ό Κύριος για την αιώνια μακαριότητα, για την ατελεύτητη χαρά πού περιμένει τούς δίκαιους στην αιώνια κατοικία, στους ουρανούς. Οι άνθρωποι χαίρονταν με τη διδασκαλία Του, με τα θεϊκά Του λόγια.
Οι γραμματείς κι οι φαρισαίοι. Έσερναν βίαια μια δυστυχισμένη αμαρτωλή γυναίκα πού είχε συλληφθεί να μοιχεύει. Την έφερναν θριαμβευτικά λοιπόν με άγριες κι εκκωφαντικές κραυγές. Μόλις την παρουσίασαν μπροστά στο Χριστό, φώναξαν:
– Διδάσκαλε, αυτή ή γυνή κατείληπται έπ’αυτοφώρω μοιχευομένη-και εν τω νόμω ημών Μωυσής ένετείλατο τάς τοιαύτας λιθάζειν. συ ουν τί λέγεις; (Ίωάν. η’4-6).
Την υπόθεση την παρουσίασαν μ’ αυτόν τον τρόπο αμαρτωλοί άνθρωποι πού κατηγορούσαν τις αμαρτίες των άλλων, αλλά έκρυβαν με επιμέλεια τις δικές τους. Το πλήθος τρομοκρατήθηκε κι έκανε χώρο στους πρεσβύτερους. Μερικοί φοβήθηκαν πολύ κι έφυγαν. Ό Κύριος τούς μιλούσε για ζωή και μακαριότητα, ενώ αυτοί οι φωνακλάδες ούρλιαζαν για το θάνατο.
«Συ ουν τί λέγεις;». Γιατί τον ρώτησαν αφού ό νόμος του Μωυσή ήταν σαφής; Ό ευαγγελιστής αποκαλύπτει το δόλο τους με τα έξης λόγια: «Τούτο δε ειπόν έκπειράζοντες αυτόν, ίνα σχώσι κατηγορίαν κατ αυτού» (Λουκ. η’ 6). Είχαν ξανασηκώσει μια φορά τα χέρια τους για να τον λιθοβολήσουν, αλλά τους ξέφυγε. Τώρα όμως πίστευαν πώς βρήκαν μια ευκαιρία να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους. Και θα γινόταν αυτό εκεί μπροστά, στο ναό του Σολομώντα, όπου φυλάσσονταν ο πλάκες των εντολών στην Κιβωτό της Διαθήκης, μπροστά σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων
Όλοι όσοι παρευρίσκονταν στη σκηνή περίμεναν δύο πράγματα να γίνουν: είτε με την ευσπλαχνία Του ό Κύριος να ελευθερώσει την αμαρτωλή γυναίκα, παραβιάζοντας έτσι το νόμο, είτε να τηρήσει το νόμο και να τους πει: «Πράξετε όπως ορίζει ό νόμος». Έτσι όμως θα παρέβαινε τη δική Του εντολή για έλεος και καλοσύνη. Στην πρώτη περίπτωση θα τον καταδικάζανε σε θάνατο. Στη δεύτερη θα γινόταν ρεζίλι, άξιος χλευασμού και περιφρόνησης.
Μπροστά μας όμως τώρα δεν έχουμε θηριοδαμαστές, αλλά τον δαμαστή των ανθρώπων. Κι αυτό είναι ένα καθήκον πολύ πιο δύσκολο από το προηγούμενο. Συχνά είναι πολύ πιο σκληρό να ημερέψεις εκείνους πού έχουν εξαγριωθεί λόγω της αμαρτίας, παρά να ημερέψεις εκείνους πού είναι άγριοι από τη φύση τους. «Σύ ουν τί λέγεις;», του είπαν πιεστικά γι’ άλλη μια φορά με πρόσωπα πού τα φλόγιζε ή κακία.
Συνέχεια από προηγούμενο, π. Νεόφυτος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε ό νομοθέτης της αγάπης και της ευσέβειας έσκυψε κι άρχισε να γράφει ήρεμα με το χέρι Του στο έδαφος (βλ. Ίωάν. η’ 6). Τί έγραφε ό Χριστός στο χώμα; Ό ευαγγελιστής κρατά σιγή εδώ, δε μας αναφέρει τί έγραφε ό Χριστός. Ήταν πολύ κακό κι αποτρόπαιο αυτό για να το γράψει στο βιβλίο της χαράς. Το αναφέρει ή παράδοση όμως κι είναι κάτι τρομερό. Ό Χριστός έγραψε κάτι αναπάντεχο πού θα ξάφνιαζε τούς πρεσβύτερους, τούς κατήγορους της αμαρτωλής γυναίκας. Με το δάχτυλο Του αποκάλυψε την κρυφή ανομία τους. Γιατί αυτοί οι διαπομπευτές των αμαρτιών των άλλων ήξεραν πολύ καλά να κρύβουν τα δικά τους κρίματα. Είναι όμως άσκοπο να προσπαθείς να κρύψεις κάτι από το μάτι πού τα βλέπει όλα.
Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν, έγραψε ό Κύριος στο έδαφος:
Ό Μ(εσουλάμ) έκλεψε θησαυρό από το ναό.
Ό Ά (σήρ) διέπραξε μοιχεία με τη γυναίκα του αδελφού του.
Ό Σ(αλούμ) έχει κάνει ψευδομαρτυρίες.
Ό Έ(λέντ) έχει δείρει τον πατέρα του.
Ό Ά(μαρίς) είναι σοδομίτης.
Ό Ί(ωήλ) έχει προσκυνήσει τα είδωλα.
Αυτά έγραψε, τη μια πρόταση μετά την άλλη, το δάχτυλο του δίκαιου κριτή. Κι εκείνοι στους οποίους αναφέρονταν τα λόγια αυτά έσκυψαν και τα διάβασαν με ανέκφραστο τρόμο. Έτρεμαν από φόβο, δεν τολμούσαν να κοιτάξουν ό ένας τον άλλον στα μάτια. Ξέχασαν πια τελείως την αμαρτωλή γυναίκα. Το μόνο πού σκέφτονταν ήταν ό εαυτός τους, ό δικός τους θάνατος πού είχε χαραχτεί στο χώμα. Ούτε μια γλώσσα δεν είχε τη δύναμη να κινηθεί, να ξανακάνει την ενοχλητική και πονηρή ερώτηση: «Σύ ουν τί λέγεις;»
Ό Κύριος δεν είπε τίποτα. Αυτό πού είναι τόσο βρώμικο, του πρέπει να γραφτεί στο βρώμικο χώμα. Ένας άλλος λόγος πού ό Κύριος έγραψε στο χώμα είναι ακόμα πιο δυνατός και πιο σπουδαίος. Αυτό πού γράφεται στο χώμα σβήνει εύκολα. Ό Χριστός δεν ήθελε να μάθει ό καθένας τις αμαρτίες τους. Αν το ήθελε αυτό, θα τις είχε διακηρύξει μπροστά σε όλους. Και τότε όλοι θα τούς κατηγορούσαν και θα τούς λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου, σύμφωνα με το νόμο.
Μετά απ’ αυτά ό Κύριος σηκώθηκε και τούς είπε ήρεμα: «Ό άναμάρτητος υμών πρώτος λίθον βαλέτω έπ’ αυτήν» (Ίωάν. η’7). Όποιος από σας είναι αναμάρτητος, ας της ρίξει την πρώτη πέτρα. Αυτό λειτούργησε σα να αφαίρεσε κάποιος τα όπλα των εχθρών κι υστέρα τούς είπε: «Και τώρα πυροβολήστε!»
Οι πρώην αγέρωχοι δικαστές της αμαρτωλής γυναίκας έστεκαν τώρα αφοπλισμένοι, ένιωθαν αυτοί τώρα σαν ένοχοι μπροστά στον κριτή, άφωνοι, ακίνητοι, λες κι ήταν καρφωμένοι στη γη. Ό πανεύσπλαχνος Κύριος όμως έσκυψε πάλι κι
έγραφε στη γη. Τί έγραψε αύτη τη φορά; Ίσως τις άλλες κρυφές αμαρτίες και ανομίες τους, ώστε για μακρό χρονικό διάστημα να μην ξανανοίξουν το στόμα τους.
Εκείνοι δε σαν άκουσαν τα λόγια Του άρχισαν να φεύγουν ό ένας μετά τον άλλον, με πρώτους τούς πρεσβύτερους στην ηλικία. Στο τέλος έμεινε μόνος ό Ιησούς και ή γυναίκα, πού έστεκε όρθια ανάμεσα σε όλους.
Τελικά ό αγαθός Κύριος είπε στη γυναίκα: «Ουδέ εγώ σε κατακρίνω πορεύου και από του νύν μηκέτι άμάρτανε» (Ίωάν. η’11).
Αυτό είναι το ευαγγέλιο του Χριστού. Σημαίνει καλή αγγελία, ευχάριστη είδηση. Αυτά είναι τα καλά νέα, ή διδασκαλία της χαράς. Αυτή είναι μια σελίδα από το Βιβλίο της Χαράς.»
"Ο αναμάρτητος να ρίξει την πέτρα πρώτος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό μόνο. Και όλοι πάγωσαν.
Τί εικόνες να πέρασαν εκείνη την ώρα από τα μάτια τους;
Ακούμπησαν τις πέτρες κάτω και σκόρπισαν σαν κουρελόχαρτα που τα παίρνει ο άνεμος.
Αυτά τότε….
Σήμερα ρίχνουν πέτρες για να δείξουν ότι αυτοί δεν έχουν ηθικά αμαρτήματα.
Κακόμοιρα πλάσματα.
Πρός τον Ανώνυμο 3 - 24 καί τον π. Νεόφυτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι λυπηρό άνθρωποι νοήμονες να μετατοπίζουν το θέμα και να τό ανάγουν σε προσωπικό ζήτημα ενός ανθρώπου.
Δέν βλέπουν άραγε τί διδάσκονται οι μαθητές στα Δημοτικά σχολεία ;
Δέν βλέπουν ότι γίνεται προσπάθεια σε όλον σχεδόν τον Δυτικό κόσμο να ανατραπεί η ανθρώπινη φυσιολογία καί να προστεθεί τρίτο φύλο ;
Δέν βλέπουν ότι ολόκληρα Κράτη (καί το δικό μας μαζί) αλλάζουν τις Νομοθεσίες για να ικανοποιήσουν ένα συγκεκριμένο πάθος (όπως χαρακτηρίζεται από την Αγία Γραφή) ;
Δέν βλέπουν ότι Ανώτατοι Ορθόδοξοι Κληρικοί δείχνουν ακατανόητη ανοχή δια της σιωπής ;
Δόξα τω Θεώ γνωρίζουμε το "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλλέτω", καί δέν ρίπτουμε λίθον σε κανέναν.
Απλώς η συγκεκριμένη κραυγαλέα (εξ ιδίας υπαιτιότητος) περίπτωση χρησιμοποιείται σάν παράδειγμα για να φανεί πού οδεύει ο Κόσμος.
Σε 10 χρόνια, άν ζούμε, θα βλέπουμε την κατάσταση που θα έχει δημιουργηθεί γύρω μας καί τότε θα ξανασυζητήσουμε το θέμα με περισσότερη ωριμότητα.
Μόλις γιορτάσαμε τον Τίμιο Πρόδρομο αλλά φαίνεται ότι είμαστε εντελώς ξένοι προς το πνεύμα της ομολογίας του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τίμιος Πρόδρομος δεν δίσταζε να λέει την αλήθεια ακόμη και στους ισχυρούς της εποχής του: «οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου», έλεγε στον Ηρώδη (Μαρκ. ς΄ 18).
Περίεργο πράγμα!... Φαίνεται ότι δέν ήξερε αυτό πού γράφει ο παραπάνω σχολιαστής ότι «ο Θεός δεν θα μας κρίνει για τις αμαρτίες κάτω από την μέση μόνο αλλά περισσότερο για τις επάνω» (σχόλιο 7/1 3:24).
Δεν ήξερε ότι απαγορεύεται να ομολογείς ξεκάθαρα τι λέει ο Νόμος του Θεού, διότι μπορεί να σε κατηγορήσουν ότι «ρίχνεις πέτρες για να δείξεις ότι δεν έχεις ηθικά αμαρτήματα» (σχόλιο 7/1 4:56)
Κρίμα...! Τί θα έλεγε αν ζούσε σήμερα;...
Θεέ μου, που είναι ένας Προφήτης να πει σήμερα ότι «ουκ έξεστί σοι» να έχεις άνδρα για γυναίκα σου... Δεν σου επιτρέπεται, κύριε, να κάνεις γάμο εσύ, ο άνδρας με άλλον άνδρα.
Θεέ μου, που καταντήσαμε! Να θέλουμε έναν Προφήτη να μας πει το αυτονόητο! Συγχώρησέ μας.
Τυχικός
ΥΓ. Από την περικοπή που αναφέρει ο π. Νεόφυτος με την αντιμετώπιση της μοιχαλίδος από την Κύριο, ας υπογραμμίσουμε τον τελικό λόγο του Κυρίου προς τη γυναίκα: «πορεύουν και από του νύν μηκέτι άμάρτανε»: αυτό σημαίνει ότι ή αγάπη Του δεν την κατεδίκασε μεν και την άφησε να φύγει ελεύθερη, αλλά της υπέδειξε με σαφήνεια ότι η μοιχεία είναι αμαρτία καί ότι οφείλει στο εξής να μην υποκύπτει στην αμαρτία.
Αυτό λέμε και στον ομοφυλόφιλο που οι άλλοι σηκώνουν πέτρες να τον λιθοβολήσουν. Παιδί μου, δεν θα σε πετροβολήσω. Θα σου πω όμως ότι αυτό είναι αμαρτία. Δεν σε καταδικάζω. Προχώρα στη ζωή αλλά μείνε μακριά από την αμαρτία, μην ζητάς να την νομιμοποιήσεις! Ζήσε αγωνιστικά! «Πορεύου και από του νύν μηκέτι αμάρτανε».
Ο κ. Κασσελάκης όπως είδα έκανε το σταυρό του προσκυνώντας τον Σταυρό στο Φανάρι. Το τι λέει η ψυχή του για το πάθος του από εκκλησιαστικής πλευράς αυτός το γνωρίζει. Η κ. Ακρίτα την πρωτοχρονιά στην Μητρόπολη χαιρέτισε τον Αρχιεπίσκοπο χωρίς προσκύνηση του Σταυρού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψαν εδώ διάφοροι για το τι έκανε το Φανάρι και αν κάλεσε σε μετάνοια τον κύριο αυτό. Δεν είδα το ίδιο να ζητούν τον λόγο από μαχητικό Μητροπολίτη όταν πήγε στα Καλάβρυτα. Σταματώ.
Θα ρωτήσω αν είναι αμαρτία να δίνεις ομολογία στον Θεό και να την αθετείς. Ο κ. αυτός πήγε κάποτε στον όσιο Δαβίδ και παρακαλούσε να τον βοηθήσει να γλυτώσει από το θανάσιμο πάθος του.
Το δικό μου πρόβλημα είναι η αθέτηση ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. Οι μοναχοί ομολογούν ακτημοσύνη και διαμονή μέχρι θανάτου στην Μονή. Όταν κατοικούν σε διαμερίσματα που αγόρασαν οι ακτήμονες στο όνομά τους στην πόλη και διαθέτουν αυτοκίνητο, παίρνουν μισθό και τυχερά από μυστήρια, που πήγε η ομολογία; Είναι επίορκοι;
Ας δούμε τα δικά μας αμαρτήματα και μετά άλλων που ενεργούν ως πολιτικά πρόσωπα και όχι ως θρησκευόμενοι.
Να ομολογήσω ότι είμαι κατά της οποιαδήποτε νομιμοποιήσεως των ομόφυλων. Δεν μπορώ όμως να τους εμποδίσω να κάνουν ότι θέλουν. Στην Ελλάδα υπάρχουν και πολλοί χριστιανοι της βιτρίνας. Να καταργηθεί ο νηπιοβαπτισμός και να έρχονται στην Εκκλησία μετά από Κατήχηση.