Όταν υπάρχει θέληση για αγώνα
Εν όψει της ψήφισης του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομοφυλοφίλων
ζευγαριών αλλά και γενικότερα της κοινωνικής διείσδυσής της ομοφυλοφιλίας
είμαστε πολύ προβληματισμένοι για το που βασίζει η κοινωνία μας για το τι κόσμο
θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας!Μεταφέρω δυο σχετικά αποσπάσματα από ένα βιβλίο με τίτλο "Confronting Christianity της Rebecca McLaughlin". Είναι από «Chapter 9: Isn’t Christianity homophobic? (Κεφάλαιο 9ο. Είναι ο Χριστιανισμός ομοφοβικός;)».
1ο Απόσπασμα.
«Μερικοί από τους φίλους μου που έλκονται από το ίδιο φύλο βιώνουν πολύ δυνατό πειρασμό. Αυτό ισχύει όμως και για πολλούς ετεροφυλόφιλους χριστιανούς, είτε είναι παντρεμένοι και αγωνίζονται να είναι πιστοί στο γάμο τους, είτε είναι ανύπαντροι και σκοπεύουν να παντρευτούν. Τελικά, κάθε χριστιανός καλείται σε σεξουαλική αυτοσυγκράτηση .
Εκτός από την περίπτωση του θανάτου συζύγου ή ενός πολύ ακραίου σεναρίου που δικαιολογεί το διαζύγιο, οι χριστιανοί καλούνται να έχουν, το πολύ, έναν σεξουαλικό σύντροφο.
Το να πούμε ΝΑΙ στον Ιησού Χριστό σημαίνει να πούμε ΟΧΙ στη σεξουαλική ελευθερία».
2ο Απόσπασμα
«Ο Λου μεγάλωσε στην εκκλησία και συνειδητοποίησε για πρώτη φορά ότι έλκεται από άλλα αγόρια όταν ήταν έφηβος.
Το είπε με θάρρος στον ομαδάρχη του. Αυτός όμως το είπε κατευθείαν στον ανώτερο πάστορα, ο οποίος επέμενε ο Λου να το πει στους γονείς του.
Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι της Εκκλησίας μπορεί να μην είχαν κακές προθέσεις. Προφανώς δεν είχαν καμία εμπειρία για να υποστηρίξουν τον νεότερο αδελφό τους εν Χριστώ. (...).
Ευτυχώς, ο Λου άντεξε την αδυναμία τους να τον κατανοήσουν και να τον συμβουλεύσουν σχετικά και επέμεινε στην πίστη του στον Χριστό, και σήμερα αποτελεί ένα τεράστιο δώρο για την εκκλησία μας ως ένας ανύπαντρος άνδρας με πνεύμα προσφοράς και διακονίας που θυσιάζει τη σεξουαλική του ικανοποίηση για το μεγαλύτερο βραβείο της πίστης στον Χριστό.
Irvin D.Yalom, Αμερικανός ψυχίατρος: "Εμείς και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις κυριότερες πλευρές της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ζωή μας και μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να την αλλάξουμε". (Από το βιβλίο του: Στον κήπο του Επικούρου. Εκδόσεις Άγρα, σελ.110).
Γρηγόριος Δαβράζος
Αγνοώ ποιος είναι ο κ Δαβράζος. Αγνοώ και την αξιοπιστία των γραφομένων του αφού ακόμα κια ο τίτλος του βιβλίου στο οποίο παραπέμπει είναι μεταφρασμένος λάθος, εκτός αν ξέχασα ολοκληρωτικά τα αγγλικά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να συγκρίνουμε τον πειρασμό των ομοφυλόφιλων με αυτόν των ετεροφυλόφιλων είναι λάθος για πολλούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο είναι αποσπασματικό (ο Γιάλομ πού κολλάει;)
Η μετάφραση του τίτλου του βιβλίου είναι σωστή επί της ουσίας. Δεν είναι λόγος να εγείρει αυτό το γεγονός αμφιβολία περί αξιοπιστίας. Αν πάλι για την αξιοπιστία χρειάζεται να γνωρίζουμε περί του ομιλούντος, είναι θέμα προς συζήτηση. Μπορούμε να κρίνουμε τα λεγόμενα χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουμε περί του προσώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έλλειψη σεξουαλικής ελευθερίας, όπως αυτή νοείται γενικώς, είναι δεδομένη στον χριστιανισμό. Θανάσιμα σαρκικά αμαρτήματα συμβαίνουν και στο χώρο των ετεροφυλόφιλων. Η ετεροφυλόφιλη σεξουαλικότητα όμως έχει το χώρο της στον χριστιανισμό, ενώ η ομοφυλόφιλη ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο άρθρο θέλει να πει ότι όποιος έχει τάσεις ομοφυλοφιλίας, αν έχει θέληση δεν υποχωρεί και αυτό είναι σωστό και αυτό που λέει ο Γιάλομ είναι η ουσία, είμαστε αυτό που επιλέγουμε, όχι αυτό που μας επιβάλλουν,
η θέλησή μας έχει παντού τον πρώτο λόγο, και αυτή είναι μια διαφορά από ζώο
Eντυπωσιακό το πρώτο παρατιθέμενο απόσπασμα για την λιτότητά του και την απλότητα των συλλήψεων και παραδοχών που σε αυτό εμπεριέχονται, δείγμα ότι ο συγγραφέας κατανοεί πλήρως το θέμα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς παραβληθεί με τα "σεντόνια" θεολογικών αναλύσεων και εκκλησιαστικών ανακοινωθέντων, τα οποία απορεί κανείς πόσο χρόνο διέθεσαν οι συντάκτες τους για να τα συγγράψουν, αφού κυριολεκτικά δεν έχουν τέλος!
Συμφωνώ με τον 31 Ιανουαρίου 2024 στις 7:55 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά για την τελευταία πρόταση, έχω να προσθέσω πως πολλοί κληρικοί που μετέχουν σε ιερατικές συνάξεις και σε επιμορφώσεις κληρικών έχουν ακούσει από πνευματικούς ότι υπάρχουν στον χώρο της Εκκλησίας ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί, άνδρες και γυναίκες, που αγωνίζονται να ζήσουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο.
Αυτούς, λοιπόν, τους Χριστιανούς τους έχουμε τσουβαλιάσει μαζί με όλους τους άλλους και τους ρίχνουμε το ανάθεμα.
Αλήθεια, έχουμε σκεφτεί ότι μπορεί ο Θεός να επιτρέψει ένα παιδί μας ή εγγόνι μας να είναι ομοφυλόφιλο;
Ή όντως να είναι και να μην το ξέρουμε;