Κρανίου τόπος ή χριστιανοί σε απόγνωση; - Ε. Βάσσος

Κρανίου τόπος ή χριστιανοί σε απόγνωση;

 
Στο βάθος φιλαυτία; Η πολιτική σέρνεται υποδουλωμένη και η θεολογία απελπισμένη; Όπως το 2000 ανυποψίαστοι; Ενώ «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, η γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται»;
 
Στο βάθος πνευματικός δικαιωματισμός; Εραστές ισχύος; Αίτιο άκαμπτο το άηθες ήθος μας; Μήπως καιρός αφορισμών; Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω; Ορμητικό ποτάμι η ανυποληψίας μας; Ακαλαίσθητοι πάλι; Κάπως ανέντιμοι; Αφού μόνο «ό ποιήσας καί διδάξας∙ οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανών»;
 
Στο βάθος εκκοσμίκευση; Κάτι τρέχει με τους δίπλα; «Μυσταγωγικό» κυνήγι μαγισσών; Πώς γεννιέται τόση σπουδή «ευσεβών» ανακοινώσεων και «εκδηλώσεων»; Ξανασταυρώνεται ο Χριστός; Ο Ιησούς; Ο Κύριός μας; Ασυναρτησίες σωρό; Τόσο επαναστάτες που δεν τολμούμε το διαχωρισμό από το κράτος; Διότι «ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου»;
Στο βάθος ενοχές; Των θεολογικών άκρων λυκοφιλία; Και η μεσότητα βαλτωμένη; Γιγαντοσύναξη αλληλοσπαραγμένων λεόντων; Στης ανημπόριας το σημείο τής ασημαντότητας; Θρηνούμε νομοσχέδια στην ανέραστη «ιερότητά» μας; Με ποιο τρόπο όμως μόνο η αγάπη «οὐδέποτε ἐκπίπτει»;
 
Στο βάθος Ορθόδοξο ήθος; Η αγιασμένη ένταση αναζήτησης του Αγαπημένου; Αυτήν τη γενναιότητα των ημερών μας στα πρόσωπα των Πορφυρίου, Παϊσίου, Σοφρωνίου, Ιακώβου; Πώς αλλιώς θα ξεφύγουμε του φοβερού και τρομερού, «οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου»;
 

Ε. Βάσσος