για τον Γρηγόρη Αυξεντίου ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΡΦΟ ΜΑΣ - Κώστας Μόντης

για τον Γρηγόρη Αυξεντίου

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΡΦΟ ΜΑΣ

(“Στιγμές”, 1958)

Κώστας Μόντης

Να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου

να καθαρίσουμε το δικό μας,

να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου

να μπολιάσουμε το δικό μας,

να πάρουμε μια σταγόνα απ᾽ το αίμα σου

να βάψουμε το δικό μας

να μη μπορέσει πια ποτέ

να το ξεθωριάσει ο φόβος.

Να πάρουμε το τελευταίο σου βλέμμα

να μας κοιτάζει να μην ξεστρατίσουμε,

να πάρουμε την τελευταία σου εκπνοή

να ᾽χουμε οξυγόνο ν᾽ αναπνέουμε

χιλιάδες χρόνια,

να πάρουμε τις τελευταίες σου λέξεις

να ᾽χουμε να τραγουδάμε

ανεξάντλητα εμβατήρια για τη λευτεριά…

 

Μην πέσει σκιά στον τάφο αυτό

ούτε από γιασεμί στο φεγγάρι.

Ο τάφος αυτός είναι για να παίζει

με ξίφη αυγουστιάτικων ηλιαχτίνων

και να στέλνει διπλούς ήλιους

πίσω στον ήλιο.

Κι ακόμα όχι, ο τάφος αυτός

δεν είναι για ν᾽ αντανακλά τον ήλιο,

ο ήλιος είναι για ν᾽ αντανακλά τους ήλιους του.