Η τελευταία εβδομάδα της Τεσσαρακοστής μας δίνει ένα τελευταίο αλλά
μεγάλο μάθημα. Η πιστότητα στο θείο θέλημα και η πνευματική ζωή της νηστείας
και της προσευχής δεν απομακρύνουν από τον αγωνιζόμενο χριστιανό τις δυσκολίες,
τους πειρασμούς και τις θλίψεις.
Αυτές τις ημέρες η Εκκλησία μάς δίνει το παράδειγμα του Λαζάρου.
Ειδοποίησαν τον Κύριο ότι ο φίλος του Λάζαρος ασθένησε βαρειά. Ο Κύριος δεν
σπεύδει να επισκεφθεί τον φίλο του αλλά παραμένει στον τόπο που βρισκόταν για
δύο ακόμα ημέρες. Και στη συνέχεια ανακοινώνει στους μαθητές του τον θάνατο του
Λαζάρου.
Ο Κύριος επέτρεψε να περάσει ο Λάζαρος μέσα από το καμίνι της ασθένειας και του θανάτου. Εμείς έχουμε αναπτύξει μία περίεργη αντίληψη. Νομίζουμε ότι επειδή είμαστε χριστιανοί, ο Θεός δεν θα μας αφήσει να πειρασθούμε. Κάνουμε λάθος. Ο μέγας Αντώνιος τονίζει: χωρίς πειρασμούς και δοκιμασίες κανείς δεν σώζεται.
Γιατί ο Θεός τα επιτρέπει όλα αυτά; Για να ωριμάσουμε πνευματικά. Για
να ανδρωθούμε στην πίστη. Για να καταλάβουμε ότι δικός μας είναι μόνο ο
θάνατος. Για να δούμε ότι μόνον Αυτός, ο Χριστός, είναι η Ανάσταση και η Ζωή.
Αυτός που υπομένει θα συμμετάσχει και στην δόξα του Θεανθρώπου. Ο Χριστός
θέλησε να εισέλθει μέσα στο σκοτάδι μας, και τον θάνατό μας να τον μεταμορφώσει
σε ζωή.
Στη διάρκεια του επίγειου βίου μας θα αντιμετωπίσουμε θλίψεις και
πειρασμούς. Αυτό είναι δεδομένο. Όπως δεδομένο είναι ότι πάντοτε δίπλα μας θα
βρίσκεται Αυτός, που είναι η Ανάσταση και η Ζωή.
Καλή κι ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα!
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
(φωτογραφία: ο τάφος του Λαζάρου στην Βηθανία)
Τι ωραίο! Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή