Αιωνία η μνήμη της κ. Μαρίας Ανδριοπούλου-Κανελλοπούλου

 

Με συγκίνηση πληροφορήθηκα την εκδημία της αγαπητής και σεβαστής μου

κ. Μαρίας Ανδριοπούλου-Κανελλοπούλου

Μεταβαίνει σήμερα εκ του θανάτου εις την ζωήν, ένας άνθρωπος του Θεού και ένας δικός μας άνθρωπος. Διότι αυτός, ο δικός μας άνθρωπος, ανεξαρτήτως βαθμού συγγενείας, ή φιλίας, ή αγάπης, πρώτα και κύρια ήθελε πάνω από τη συγγένεια, πάνω από τη φιλία, πάνω από την αγαπητική σχέση που προέκυπτε με οποιονδήποτε άνθρωπο, να είναι άνθρωπος του Θεού.

Ξεχώριζε στο χριστιανικό Έργο για την απλότητα και την ευθύτητα του χαρακτήρα της, τη σταθερότητα στην πίστη και στις αρχές που είχε λάβει από τους γονείς της, οι οποίοι ήταν παιδιά πνευματικά του Αγίου Γερβασίου.

Από τα νιάτα της, η πίστη της στον Θεό ήταν στέρεα, ακράδαντη, γρανιτένια. Η προσευχή καθημερινή τροφή της. Η Λατρευτική ζωή στην προτεραιότητα της, ήταν φιλακόλουθη. Υπόδειγμα ευσέβειας, ταπείνωσης, προσφοράς, διακονίας.

Ο Θεός την αξίωσε να αποκτήσει μια πολύτεκνη και ευλογημένη οικογένεια με τον άξιο σύζυγό της, μητέρα έξι παιδιών και γιαγιά. Ο μακαριστός σύζυγός της, και καλός φίλος και ευεργέτης μου κ. Ανδρέας, μόνο καλά λόγια θαυμασμού έλεγε για την χαρισματική κ. Μαρία.

Με τον ίδιο ζήλο που φρόντιζε την οικογένειά της, με τον ίδιο εργαζόταν και για τους συνανθρώπους της. Πάντα πρόθυμη να τρέξει σ’ αυτούς που την είχαν ανάγκη, πάντα «εύκαιρος εις διακονίαν» για τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Μαζί με την υλική βοήθεια ακολουθούσε και η πνευματική. Λόγια αγάπης, παρηγοριάς, ελπίδας για όλους τους πάσχοντες και εν ανάγκη ευρισκόμενους αδελφούς. Λόγια ουσιαστικά ευαγγελικά τα λόγια της, στάλαζαν βάλσαμο χριστιανικής ελπίδας στις καρδιές τους. Ήρεμα και σεμνά έφερνε τον Χριστό σε οικογένειες, μοναχικά άτομα ή και ιδρύματα.

Παράλληλα με την φροντίδα της πολύτεκνης οικογένειάς της, υπήρξε αληθινή διάκονος του λόγου και της πράξης η κ. Μαρία, διακόνησε και στον εκκλησιαστικό χώρο, από τα νεανικά της χρόνια μέχρι την ασθένειά της, ήταν η κατηχήτρια, και κυκλάρχισσα στο Έργο της Χριστιανικής Εστίας, όπως και ο σύζυγός της. Οι σπουδές της στην Παιδαγωγική Ακαδημία την βοήθησαν.  Αν και πολύτεκνη με πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, θυσίαζε μέρες και στην διακονία των κατασκηνώσεων. Ως κυκλάρχισσα ήταν η σύμβουλος που με σύνεση και απλότητα αντιμετώπιζε τα θέματα της καθημερινότητας που προέκυπταν και καλούνταν να αντιμετωπίσει. Είχε την ευλογία να την καθοδηγούν πνευματικά ο π. Χριστόδουλος Παπαγιάννης, ο π. Γαβριήλ Αθανασιάδης και π. Χριστόδουλος Φάσσος.

Όλα τα θέματα την ενδιέφεραν, με τις πλούσιες γνώσεις, την σοφία και την διάκριση που την διέκριναν πάντοτε αισθανόταν ότι έχει καθήκον να συμμετέχει σε επίλυση προβλημάτων, και το κατάφερνε.,

Έχω τις αγαθότερες των αναμνήσεων, από την περίοδο που κάναμε παρέα, και βγαίναμε για φαγητό και κουβέντα με τον σύζυγό της. Τα ίδια μου είπε και ο κοινός φίλος μας κ. Γεώργιος Θεοδώρου, εδώ στην Κύπρο όπου είμαι, και του ανακοίνωσα την κοίμησή της, ενθυμούμενος και αυτός την αβραμιαία φιλοξενία στα γεύματα που μας παρέθετε στην οικία της, και την αρχοντική της στους τρόπους ευγένεια.

Ήλθε όμως ο καιρός της δοκιμασίας, της πολυετούς ασθένειας, υπέμεινε και σήκωσε τον σταυρό της με πίστη, υπομονή και καρτερία ως το τέλος, με την θυσιαστική φροντίδα και αγάπη των παιδιών της.

Την θυμάμαι όταν για τελευταία φορά ήλθε να με δει, και να τα πούμε ένα πρωινό στην Αγία Σκέπη, με την συνοδεία του γιού της. Αυτή είναι η τελευταία εικόνα που συγκρατώ. Έτσι θέλω να την θυμάμαι…

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να την αναπαύσει μετά των αγίων και των δικαίων την ψυχή της, και να παρηγορήσει την οικογένειά της. 

Δεν θα φύγει ποτέ από τη μνήμη και την καρδιά μου και την προσευχή μου, μαζί με τον σύζυγό της, και την κόρη της Θάλεια που έσπευσε να πάει στον Ουρανό προ καιρού.

 Ας είναι αιωνία η μνήμη της!

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος

Η Εξόδιος Ακολουθία, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 3.4.2024 και ώρα 2 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας Πατρών. Η σορός  θα ευρίσκεται στον ως άνω Ιερό Ναό από 1,30 μ.μ. Η ταφή θα γίνει στο Α΄ Κοιμητήριο Πατρών.