Οι δρόμοι του Θεού είναι ανεξιχνίαστοι και
απροσδόκητοι...
π. Βασίλειος Θερμός
Κατά τη μακρά ιερατική και ψυχιατρική μου πορεία
είχα την ευλογία να συναντήσω ψυχές οι οποίες με δίδαξαν, παρόλο που είχαν
έρθει σε μένα υποτίθεται για να βοηθηθούν.
Συνάντησα εξομολογούμενους οι οποίοι συγχωρούσαν,
ανθρώπους με θυσιαστική φιλαληλία, άλλους με διδακτική ταπείνωση.
Κάποιος ασθενής αν και ταλαιπωρηθήκε για χρόνια με
ψυχιατρικά προβλήματα, διατήρησε ταπεινό φρόνημα και ευχαριστιακή διάθεση.
Έλεγε συχνά το "δόξα τω Θεώ", ακόμη και το "είμαι
ευτυχισμένος". Μάλιστα, με διαβεβαίωνε : "Σε έχω στην προσευχή
μου κάθε μέρα".
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έχουν κάνει οι κατά καιρούς
προσελεύσεις μορφωμένων ανθρώπων, οι οποίοι απέκτησαν ενδιαφέρον για την πίστη
χωρίς κάποια εμφανή παρέμβαση φίλου ή συγγενούς ή κληρικού. Πράγματι, φαίνεται
ότι ορισμένοι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από έντονη υπαρξιακή αναζήτηση και
καταλήγουν έτσι στον Θεό ψάχνοντας μόνοι τους. (Ποτέ δεν είμαστε μόνοι, βέβαια,
αφού η Χάρη του Θεού συμπορεύεται).
Κάποιος, προερχόμενος από αριστερή οικογένεια, ανεκάλυψε μόνος του τη Θεολογία και είχε επιδοθεί στη μελέτη. Άλλη, που είχε μεγαλώσει σε πολύ συντηρητικό εκκλησιαστικό περιβάλλον, στην ερώτησή μου πως κατάφερε να μην απορρίψει τον Θεό από αντίδραση, απάντησε: "Πάντα πίστευα πως ο Θεός δεν είναι αυτό που μου είχαν παρουσιάσει"
.Ένα υπόδειγμα ψυχικής αντοχής και θέλησης υπήρξε ο
νεαρός που έχασε τον πατέρα του στα 5 και τη μητέρα του στα 18! Συνήλθε από την
κατάθλιψή του τελείωσε τη σχολή του, έκανε μεταπτυχιακό, ξεπέρασε κάποια άλλα
ψυχιατρικά προβλήματα που εμφανίστηκαν, και άρχισε να εργάζεται. Παράλληλα
μελετούσε ποικίλα θέματα, μια και διέθετε ξεχωριστές διανοητικές ικανότητες. Το
αξιοσημείωτο είναι ότι μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό αντιξοοτήτων διατήρησε
μια ζωντανή πίστη και έγνοια για προσωπική σχέση με τον Χριστό.
Με άλλα λόγια, οι δρόμοι του Θεού είναι
ανεξιχνίαστοι και απροσδόκητοι...
Από το βιβλίο "Το αύριο
συμβαίνει σήμερα"- Εκδόσεις Ακρίτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου