Η Αϊσέ, η κόρη του διαβόητου τότε Υπουργού
Εξωτερικών της Τουρκίας, Τουράν Γκιουνές. Φωτογραφία από βίντεο του πρακτορείου
Ανατολού (ΑΑ)
Της ΛΟΡΙΑΣ
ΜΑΡΚΙΔΗ* – Λευκωσία
Πενήντα χρόνια μετά την ιταμή και βάρβαρη εισβολή των μεχμετζίκ της Άγκυρας στο
πολύπαθο Νησί μας, η θυγατέρα του διαβόητου τότε Υπουργού Εξωτερικών της
Τουρκίας, Τουράν Γκιουνές, Αισέ, περιφερόταν στα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια
και έμπλεος έπαρσης και ικανοποίησης δήλωνε τη χαρά της για το γεγονός ότι το
όνομα της συνδέθηκε με την πλέον έκνομη και καταδικαστέα πράξη της επεκτατικής
χώρας της, την εισβολή και κατοχή τμήματος του εδάφους της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Το συνθηματικό μήνυμα που έμεινε στην ιστορία “Η
Αισέ μπορεί να πάει διακοπές” έστειλε ο Τουράν Γκιουνές προς τον Πρωθυπουργό
της εισβολής, Μπουλέντ Ετζεβίτ, αφού πρώτα κατάφερε να τορπιλίσει τη διάσκεψη
της Γενεύης, με την υπόγεια στήριξη του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών Κάλλαχαν,
ώστε να εξαπολύσει τη δεύτερη και σφοδρότερη φάση της εισβολής με την οποία
ολοκληρώθηκε το σχέδιο της Άγκυρας για κατάληψη του 37% του εδάφους της
Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Αισέ εξέφρασε στις συνεντεύξεις της την ευτυχία
της για την 50η επέτειο της τουρκικής εισβολής υπογραμμίζοντας ότι συντηρεί
αυτές τις μνήμες με σθένος και ευλάβεια. Αυτές τις μνήμες επιθυμεί να
κληροδοτήσει και στην κόρη της! Οποίος κυνισμός και πρόκληση προς τον απανταχού
Ελληνισμό και ιδιαίτερα τους Κυπρίους.
- “Το
όνομα μου είναι σύμβολο”, διαλαλεί η Αισέ. Όντως χανούμισσα, εσύ μια
ακαδημαϊκός και συγγραφέας, γνήσια εκπρόσωπος του Κεμαλισμού, είσαι το
“σύμβολο” μιας χώρας εισβολέα, άρπαγα, μιας χώρας επιδρομέα που έχει
καταδικαστεί από τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Αποτελείς σίγουρα το σύμβολο ενός
κράτους-τρομοκράτη που έφερε την κόλαση στο νησί μας, που κατάφωρα παραβιάζει
τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων καθώς και κάθε αρχή δικαίου.
Επιχαίρεις, Αισέ, για τους βιασμούς από τα μεχμετζίκ χιλιάδων γυναικών της
πατρίδας μας, πάσης ηλικίας χωρίς διάκριση γριών και κοριτσιών.
Σκέψου ότι έχεις κι εσύ μια κόρη, χανούμισσα.
Εμετική η δήλωση περηφάνειας γιατί πετύχατε το ξερίζωμα των Ελλήνων από τις
πατρογονικές τους εστίες, τον σφετερισμό των περιουσιών των. Χαίρεσαι για τις
χιλιάδες των νεκρών και για το δράμα των οικογενειών των αγνοουμένων.
Επικροτείς τη βεβήλωση των εκλησιών τους και των
ιερών τους τόπων, την καταστροφή της πολιτιστικής τους κληρονομιάς , ως γνήσια
εκπρόσωπος του συνονθυλεύματος των κεμαλιστών, των ισλαμο-φασιστών και των
μιλιταριστών που κυβερνά τη χώρα σου. Και που διακατέχεται από το σύνδρομο της
κατάκτησης ό τι δεν του ανήκει.
Αντιλαμβάνεσαι, βέβαια, πως χωρίς τις πλάτες και την ανοχή των ισχυρών πατρώνων της Άγκυρας και τη συνεννόηση με τη χούντα των συνταγματαρχών, δεν θα ήταν δυνατή η επιτυχία του εγχειρήματος του κυνικού πατέρα σου και του στρατιωτικού κατεστημένου της χώρας σου. Χωρίς την προδοσία της Κύπρου δεν θα ήταν τόσο εύκολο να αρπάξετε έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Και τί
καταφέρατε να πράξετε στο υπό την κατοχή σας έδαφος; Κατά τους νούσιμους
Τουρκοκύπριους το μόνο που πετύχατε είναι να τους μαντρώσετε σε ένα
μεγαλύτερο θύλακα αποκλεισμού και περιθωριοποίησης.
Σε μια μαύρη τρύπα όπου κυβερνά η τουρκική μαφία.
Σε ένα καταφύγιο εγκληματικών στοιχείων και διεθνώς καταζητουμένων απατεώνων.
Αλλά, ουδόλως σας ενδιαφέρουν οι Τουρκοκύπριοι τους οποίους και δεν
εμπιστεύεστε. Στόχος της χώρας σας είναι η εφαρμογή της επεκτατικής της
πολιτικής, η αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Σε κουβάλησαν φέτος, Αισέ, στα πανηγύρια των
κατεχομένων γι αυτό που ακριβώς είσαι: μια απειλή για την Κύπρο ολόκληρη μαζί
με τους ομοιδεάτες σου τους Γκρίζους λύκους του Μπαχτσελί, με τον νεο-οθωμανό
Ερντογάν.
Πηγή: hellasjournal
Έως πότε Κύριε...
ΑπάντησηΔιαγραφήἕως τίνος θήσομαι βουλὰς ἐν ψυχῇ μου, ὀδύνας ἐν καρδίᾳ μου ἡμέρας καὶ νυκτός; ἕως πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρός μου ἐπ᾿ ἐμέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήγδμ
Την λύση δεν την δίνουν οι συνομιλίες που είναι η διαιώνιση της κατοχής, την λύση θα μπορούσαν να την δώσουν άλλοι αγωνιστές….
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μικρό σχόλιο για τη "χούντα των συνταγματαρχών".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έχει μπερδέψει πολύ - πολύ φοβάμαι εσκεμμένα - η κ. πρέσβυς.
Τους συνταγματάρχες να τους αφήση στην ησυχία τους.
Με το πραξικόπημα στην Κύπρο και την αδράνεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την εισβολή του Αττίλα Ι και ΙΙ δεν σχετίζονται κατά κανένα τρόπο οι "συνταγματάρχες" δηλ. οι πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου (Παπαδόπουλος, Μακαρέζος, Παττακός), οι οποίοι από τις 25 Νοεμβρίου 1973 ήταν πλέον απλοί πολίτες σε κατ' οίκον περιορισμό.
Για τα όσα τραγικά συνέβησαν στην Κύπρο, αντίθετα, ευθύνονται, αφενός ο "αόρατος δικτάτορας" Ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, ο οποίος είχε ανατρέψει τον Παπαδόπουλο και αφετέρου - και κυρίως! - οι Στρατηγοί Αρχηγοί των τριών όπλων με επικεφαλής τους τον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων Γρηγόριο Μπονάνο και τον Στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη, Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώπιον του οποίου και με εντολή του οποίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας ο Κων. Καραμανλής.
Αυτοί ακριβώς που ανέτρεψαν την χούντα του Ιωαννίδη, αυτοί ευθύνονται για την προδοσία της Κύπρου, δηλ. τη σιωπή των ελληνικών όπλων κατά του δύο Αττίλες. Κατά την Μεταπολίτευση η πεισματική εμμονή του Καραμανλή να ΜΗΝ ανοίξη ο Φάκελος της Κύπρου, ώστε να ΜΗΝ αποκαλυφθή ΠΟΙΟΣ και ΓΙΑΤΙ ώθησε τους Στρατηγούς του Ιωαννίδη στην Προδοσία, ας μας προβληματίση και υποψιάση τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια.
Τα λοιπά περί "χούντας των Συνταγματαρχών" είναι να 'χαμε να λέγαμε.
Ντροπή που γράφεις τέτοια πράγματα. Ποιος απέσυρε την μεραρχία;
Διαγραφήγδμ
Ρωτάς αν ξέρω ΠΟΙΟΣ απέσυρε τη "Μεραρχία".
ΔιαγραφήΕσύ ξέρεις ΠΟΙΟΣ και βασικά ΓΙΑΤΙ την απέσυρε;
Σημειωτέον η δήθεν "Μεραρχία" απαρτίζονταν από 7328 οπλίτες, τη στιγμή που η δύναμη της Μεραρχίας είναι 12000. Επομένως δεν επρόκειτο για Μεραρχία, αλλά για Ταξιαρχία. Αλλά αυτό περνά σε δεύτερη μοίρα, αναφορικά με το ΠΟΙΟΣ και ΓΙΑΤΙ την απέσυρε.
Αναμένω λοιπόν την απάντησή σου και θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες για να δούμε ποιος πρέπει πραγματικά να ντρέπεται.
Θα σου απαντήσω μόλις υπογράψεις
ΔιαγραφήΥπογράφω: μδγ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει τώρα;
Άντε να δούμε την απάντησή σου τώρα.
ΓΔΜ μην απαντάς στο φασιστάκι. Εσύ είσαι γνωστός, γράφεις χρόνια με το όνομά σου σε αυτό το μπλογκ και είσαι ταυτοποιήσιμος. Τι ζητάς από τον υπερσπιστή των χουντικών, των προδοτών της Κύπρου; Τάχα μου γράφει μγδ και σημαίνει ότι έγινε επώνυμος; Εσύ δεν τους ονόμασες όλους αυτούς κάποτε "αρουραίους του διαδικτύου;;" Η ιστορία τα έχει καταγράψει όλα αυτά, έχει καταγράψει την προδοσία του νησιού. Τι άλλο θα ακούσουμε πια από τον κάθε φασίστα; Ότι τάχα οι καλοί συνταγματάρχες δεν ήξεραν και τα έκανε όλα ο κακός Ιωαννίδης;;; Έλεος! Αν ενδιαφέρεται ας διαβάσει τα βιβλία του Μιχάλη Ιγνατίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ. Από την περίοδο μεταξύ 21ης Απριλίου 1967 έως την 12ης Δεκεμβρίου 1967 η εξουσία ήταν στην πραγματικότητα μοιρασμένη ανάμεσα στον Βασιλιά και τους Συνταγματάρχες. Ο Πρωθυπουργός (Κόλλιας) ήταν επιλογή και έμπιστος του Βασιλιά, όπως και ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και υπουργός Εθνικής Αμύνης (Σπαντιδάκης) και όλη η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, πλην του αρχηγού ΓΕΣ (Αγγελή). Η κατάσταση αυτή άλλαξε μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Βασιλιά, οπότε ο Παπαδόπουλος ανέλαβε την Πρωθυπουργία και όλη η Κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων περιήλθε στον έλεγχο των Συνταγματαρχών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ. Τον Νοέμβριο 1967 έγινε ένοπλη αιματηρή σύρραξη της Κυπριακής Αστυνομίας με τουρκοκύπριους παρακρατικούς στον θύλακα Αγίου Θεοδώρου-Κοφίνου, στην οποία ενεπλάκη η Εθνική Φρουρά υπό τον Γρίβα. Αυτό οδήγησε στα πρόθυρα πολέμου Ελλάδας - Τουρκίας, καθώς η τελευταία έθεσε τελεσίγραφο για την απόσυρση της ΕΛΔΥΚ/Μ (της τάχα "Μεραρχίας", η οποία όμως ήταν Ταξιαρχία), ο οποία από την εποχή του Γ. Παπανδρέου βρισκόταν παράνομα στην Κύπρο. Στην Αθήνα επί 10ήμερο έγιναν απανωτά πολεμικά συμβούλια υπό την προεδρία του Βασιλιά και ενώ αρχικά υπήρχε ομοφωνία στην απόρριψη του τελεσιγράφου της Τουρκίας, τελικά ο Βασιλιάς υπαναχώρησε επειδή η ελεγχόμενη από αυτόν ηγεσία των Ενόπλών Δυνάμεων δήλωσε πως η υλικοτεχνική υποδομή του Ναυτικού και της Αεροπορίας δεν μας επέτρεπαν να διεξάγουμε Πόλεμο με προοπτικές νίκης έναντι της Τουρκίας και κινδυνεύαμε με νέο 1897, ενώ η ΚΥΠ ενημέρωσε πως σε γενικευμέο Πόλεμο στρατηγιός στόχος της Τουρκίας δεν θα ήταν η Κύπρος, αλλά τα νησιά του Αιγαίου (2 ή 3), τα οποία τότε ήταν τελείως ανοχύρωτα. Έτσι το Πολεμικό Συμβούλιο, στο οποίο συμμετείχαν ο Βασιλιάς, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Εξωτερικών (Πιπινέλης - και αυτός ελεγχόμενος από τον Κωνσταντίνο), ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης (Σπαντιδάκης), σύσσωμη η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και η ηγεσία της ΚΥΠ, αποφάσισε πως το εθνικό συμφέρον απαιτούσε την αποφυγή την δεδομένη χρονιή στιγμή ενός Πολέμου που θα οδηγούσε σε νέα καταστροφή. Γι' αυτό αποφάσισε την απόσυρση της "μεραρχίας".
Γ. Η Ελλάδα το 1967 δεν είχε τη δυνατότητα να υποστηρίξη αεροναυτικά την Κύπρο. Αυτό σημαίνει ότι και να παρέμενε η ΕΛΔΥΚ/Μ ("Μεραρχία") δεν θα μπορούσε να αποτρέψη οριστικά μια ενδεχόμενη τουρική απόβαση, παρά μόνο να την καθυστερήση, αφού ο αεροναυτικός αποκλεισμός του νησιού από το τουρκικό ναυτικό και την αεροπορία θα οδηγούσε σε δύο ή τρεις το πολύ εβδομάδες σε εξάντληση των πυρομαχικών της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ.
Δ. Στα χρόνια που επακολούθησαν την απόσυρση της "Μεραρχίας" το καθεστώς Παπαδόπουλου προέβη σε κολοσσιαίες προμήθειες στο Ναυτικό και την Αεροπορία, οι οποίες ανέτρεψαν άρδην την ισορροπία σε αέρα και θάλασσα δυνάμεων υπέρ της Ελλάδας, ώστε το 1973 η Ελλάδα ήταν σε θέση να αποτρέψη πλήρως τουρκική απόβαση στην Κύπρο και να διεξάγη πόλεμο που οδηγούσε την Τουρκία σε συντριβή. Όμως οι Στρατηγοί του ιωαννιδικού καθεστώτος, αντί να ενεργοποιήσουν τα υπάρχοντα σχέδια και να στείλουν στο βυθό της Μεσογείου τα τουρκικά αποβατικά, προτίμησαν να ρίξουν τον Ιωαννίδη για να ξαναφέρουν τον Καραμανλή. Οι ίδιοι αυτοί στρατηγοί (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος) με Πρωθυπουργό τον Καραμανλή, τρεις εβδομάδες αργότερα, θα επιδείκνυαν την ίδια αδράνεια κατά τον Αττίλα ΙΙ, όπου και κατελήφθη το 37% του νησιού.
Καθ’ όλη την διάρκεια της πρωθυπουργίας του (1968 – 1973), ο Γεώργιος Παπαδόπουλος μόχθησε για την αυτόνομη γεωστρατηγική κάλυψη του “ενιαίου Ελλαδοκυπριακού χώρου”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πρωτοφανής εξοπλισμός των Ε.Δ. υπήρξε ο μεγαλύτερος που έγινε στη νεότερη Ιστορία μας. Αποτέλεσμά του υπήρξε:
α) Η αριθμητική ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων με την Τουρκία από 4 προς 10, σε 7 προς 10!
β) Η επίτευξη ισορροπίας χερσαίων δυνάμεων.
γ) Η πλήρης ποιοτική αεροναυτική υπεροπλία της Ελλάδας σε Αιγαίο και Κύπρο. Και συγκεκριμένα:
Έβρος: Το 1967 η Ελλάς διέθετε μόνο 3 Επιλαρχίες Μέσων Αρμάτων έναντι 10 τουρκικών. Το 1973 διέθετε πλέον 9 Ἐπιλαρχίες Μέσων Αρμάτων (με δυνατότητα ενισχύσεως με ακόμη 4 από την Κεντρική Μακεδονία) έναντι 14 τουρκικῶν. Διέθετε επιπλέον το συγκριτικό πλεονέκτημα των συγχρόνων αρμάτων ΑΜΧ – 30, έναντι των πεπαλαιωμένων τουρκικών.
Βόρεια Σύνορα: Το 1967 ήσαν εκτεθειμένα σε επίθεση της Βουλγαρίας καί κίνδυνο παράλληλης επιθέσεως από το αριστερό μέτωπο του Έβρου, σε περίπτωση συρράξεως με την Τουρκία. Το 1973 η πλήρης ανακατασκευή των Οχυρών Μακεδονίας – Θράκης εκμηδένισε τον κίνδυνο “πλευροκοπήσεως” των δυνάμεών μας.
Αιγαίο: Το 1967 η Ελλάδα δεν διέθετε καμμία αεροναυτική ισορροπία έναντι των Τούρκων. Το 1973 και έπειτα διέθετε συντριπτική ποιοτική αεροναυτική υπεροπλία έναντι των Τούρκων: Η Ελλάδα είχε την δυνατότητα πλήρους κυριαρχίας σε αέρα και θάλασσα εντός 48 ή 72 ωρών. Το 1967 τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου διέθεταν μερικά τμήματα Χωροφυλακής και Εθνοφυλακής με υποτυπώδη οπλισμό. Το 1973 πλέον διέθεταν Τακτικά Συγκροτήματα με Άρματα Μάχης, Πυροβολικό και Αντιαρματικά μέσα, καθώς και Επάκτιες Οχυρώσεις με οπλισμένο σκυρόδεμα.
Κύπρος: Ο Παπαδόπουλος ήταν ο μόνος που κατανόησε ότι το “κλειδί” για την άμυνα της Κύπρου ήταν η αεροναυτική κυριαρχία επί της νήσου. Το Σχέδιο Αμύνης Κύπρου (Σ.Α.Κ.) “Ἀφροδίτη 1973” προέβλεπε για πρώτη φορά την αποστολή αεροναυτικών δυνάμεων στην Κύπρο:
– Ένα Υποβρύχιο τύπου 209 και δύο Πυραυλάκατοι θα έπλητταν από θαλάσσης τον τουρκικό αποβατικό στόλο.
– Μια μοίρα F4E Phantom II από την Κρήτη θα τον έπληττε από αέρος.
Συνεπῶς τουρκική αποβατική ενέργεια θα ήταν εκ προοιμίου καταδικασμένη, πριν καν προσεγγίσει τις ακτές της Κύπρου. Παράλληλα η Εθνική Φρουρά θα εξουδετέρωνε όλους τους τουρκικούς “θύλακες” της νήσου. Και η ΕΛΔΥΚ θα διετηρούνταν ως εφεδρεία με αποστολή επίθεσηυ για εξάλειψη “προγεφυρώματος” στην απίθανη περίπτωση που οι Τουρκοι έφταναν στην ακτή.
Χάρις στο καθεστώς Παπαδόπουλου η Ελλάδα διέθετε τον Ιούλιο του 1974 όλες τις προϋποθέσεις για:
α. Να συντρίψη τον “ΑΤΤΙΛΑ” καί να κηρύξη την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
β. Να αντιμετωπίση μία ευρύτερη Ελληνοτουρκική σύρραξη με επιτυχία.
γ. Να πάρη την “ρεβάνς” για την Μικρασιατική καταστροφή.
Συνεπώς ο Παπαδόπουλος όχι απλώς δεν απογύμνωσε αμυντικά της Κύπρο, αλλά αντιθέτως την κατέστησε πάνοπλη για πρώτη φορά, όπως και ολόκληρη την Ελλάδα.
Αυτοί που τον διαδέχθηκαν στην εξουσία δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν (γιατί άραγε;..) να εκμεταλλευτούν αυτό το ασύγκριτο πλεονέκτημα που ο Γ. Παπαδόπουλος κληροδότησε στο Έθνος.
Τα συντροφικά χαιρετίσματά μου στον... επώνυμο "γδμ" και τον διαδικτυκό αρουραίο νοσταλγό του Ενβέρ Χότζα που έσπευσε να τον υποστηρίξη βρίζοντας και εκτοξεύοντας τζάμπα συνθήματα και 0 επιχειρήματα.
Φασιστακι αλλού αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποίοι πήραν μέρος στην επιστράτευση του 74 έχουν να διηγηθούν άπειρες ιστορίες απόλυτης διάλυσης του στρατεύματος. Έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα
Τι ανοησίες γράφεις εδώ;