ΚΥΡΙΑΚΗ Β ΛΟΥΚΑ
Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ (Λουκ. 6, 31- 36)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στη Λυγιά, 1/10/2006)
Απ’ εδώ πηγαίνουν προς τα άνω
Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μίλησε για την αγάπη. Η αγάπη είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του χριστιανισμού και των χριστιανών. Του χριστιανισμού είναι σίγουρα. Των χριστιανών, του καθενός μας, πρέπει να γίνει. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είναι κανείς του Χριστού, μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, που κύριο χαρακτηριστικό της έχει την αγάπη, και ο ίδιος να μην φροντίζει να έχει αγάπη.
Άμα θέλαμε να κάνουμε μία παρομοίωση και να πούμε τι πάνω-κάτω είναι το μήνυμα της αγάπης θα λέγαμε: Όπως στους δρόμους, υπάρχουν οι πινακίδες που λένε, από δω πάει για Αθήνα, από κει πάει για Θεσσαλονίκη κ.ο.κ. έτσι υπάρχει μέσα στο ευαγγέλιο ένας οδοδείκτης που λέει:
«Απ’ εδώ πηγαίνουν προς τα άνω. Έτσι πάνε προς τον Χριστό. Έτσι πηγαίνουν στην αληθινή ζωή που για μας είναι ένα Πρόσωπο, το οποίο από αγάπη για μας ανέβηκε και στον Σταυρό».
Εάν δεν υπήρχε Θεός, ο καθένας θα μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει. Δεν θα έδινε σημασία και αναφορά σε κανένα και για τίποτε. Από την στιγμή όμως που ο Θεός υπάρχει και κυβερνάει τον κόσμο και είμαστε όλοι δικοί Του, δεν είμαστε ανεξέλεγκτοι. Είτε Τον αναγνωρίζουμε τον Θεό και Του το λέμε στις προσευχές μας, είτε Τον αρνούμαστε και Τον ξεγράφουμε, Αυτός υπάρχει. Αν εσύ Τον ξέγραψες, δεν σημαίνει ότι ξεγράφτηκε ο Θεός.
Όποιος λοιπόν θέλει να είναι σωστός, απέναντι στον εαυτό του πρώτα, και μετά σωστά τοποθετημένος μέσα σε αυτό το όμορφο σύμπαν που λέγεται «ο κόσμος του Θεού», έχει την υποχρέωση να φροντίζει, τον λόγο του Θεού, να τον ακούει και να τον τηρεί.
«Αγάπη λοιπόν»! Μας λέγει ο Χριστός. «Μη ξεχνάτε ότι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των χριστιανών είναι η αγάπη».
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ξέρανε τι σημαίνει αγάπη. Οι ειδωλολάτρες όλου του κόσμου, δεν ξέρανε τι σημαίνει αγάπη. Και κάθε άνθρωπος που φεύγει από τον Χριστό, δεν ξέρει τι είναι αγάπη. Η αγάπη χωρίς Χριστό, είναι ένα πράγμα εντελώς ανθρώπινο. Ένας ανθρώπινος συναισθηματισμός.
Για να μας το περιγράψει ο Χριστός, ανέφερε τρεις κατηγορίες ανθρώπων, που λένε ότι έχουν αγάπη, αλλά δεν έχουν. Γιατί η αγάπη την οποία κηρύττουν είναι απλώς ένας συναισθηματισμός τους.
Τι σημαίνει συναισθηματισμός; Βλέπω έναν πεινασμένο και λέω: «Α, τον κακομοίρη. Δώστε του ένα κομματάκι ψωμί να φάει». Βλέπω έναν που ξεπαγιάζει στο κρύο, με πιάνει ο συναισθηματισμός και λέω: «Δώστε του ένα ρουχαλάκι να φορέσει! Άνθρωπος είναι!»
Και αν μου πεις για το παιδί μου... «Όλα θυσία για το παιδί μου»! Από συναισθηματισμό. Μπορεί μια μάνα να σκοτώνεται για το παιδί της, αλλά τον γείτονά της να μην τον θέλει ούτε να τον δει, ούτε να τον ακούσει.
Έχει αγάπη Χριστού; Όχι! Φυσική αγάπη έχει μόνο.
Αγάπη της γης. Αγάπη του ουρανού
Λέει λοιπόν ο Χριστός. Προσέχετε. Μην κάνετε λάθος και νομίζετε αγάπη εκείνο που δεν είναι. Μη νομίζετε έτσι ότι είσαστε εντάξει απέναντι του Θεού και της αιώνιας ζωής. Δεν είσαστε εντάξει απέναντι του χρέους το οποίο έχετε, γιατί ακόμη δεν έχετε ξεχρεώσει τίποτε.
«Εάν αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί;»
Αν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπάνε, τι καλό κάνετε; Υπάρχει άνθρωπος που δεν αγαπά εκείνους που τον αγαπούν;
Και εκείνοι που είναι στον υπόκοσμο και όλοι οι συμφεροντολόγοι που πίνουν το αίμα των άλλων, εκείνους που τους αγαπάνε, τους αγαπούν. Θα προσθέταμε ακόμη: Και οι σατανιστές, που λατρεύουν τον διάβολο, εκείνους που τους αγαπάνε, τους αγαπούν. Έτσι είναι ο άνθρωπος.
Δεύτερη περίπτωση. «Και αν αγαπάτε τους αγαθοποιούντας υμάς», αν αγαπάτε εκείνους που σας κάνουν καλό, «ποία χάρις υμίν εστι»;
Οι αμαρτωλοί όλου του κόσμου, ο υπόκοσμος, εκείνους που τους αγαπούν και τους κάνουν καλό, τους αγαπάνε. Από τι κινούνται; Από τα συναισθήματά τους μόνο. Και από ιδιοτέλεια.
Μήπως κινούνται από τον λόγο του Θεού; Όχι! Από το συμφέρον τους και από τα συναισθήματά τους κινούνται. Καταστάσεις εντελώς ανθρώπινες.
Θέλετε να έχετε αγάπη; Θέλετε να είσαστε του Χριστού;
Αγαπάτε τους εχθρούς σας!
Τι σημαίνει εχθρός;
Κάποιος που όταν τον κοιτάζω, νευριάζω. Όταν τον σκέπτομαι, αγανακτώ. Όταν θυμάμαι τι μου έκανε, τρέμω από οργή και θα ήθελα να αρπάξω μαχαίρι, να ορμήσω και να τον σφάξω.
Λέει ο Χριστός: Αν θέλετε να είσαστε του Θεού, να αγαπάτε τους εχθρούς σας. Επιτρέπεται χριστιανός να έχει εχθρό; Επιτρέπεται χριστιανός να μισεί κανένα; Όχι!
Γιατί δεν επιτρέπεται;
Ποιους αγάπησε; Για ποιους θυσιάστηκε;
Γιατί είπε ο Χριστός ότι Εκείνος που είναι στον ουρανό, μας βλέπει και μας παρακολουθεί. Το μάτι Του, δεν είναι σαν το δικό μας που βλέπει πέντε μέτρα μπροστά και πίσω τίποτε. Εκείνος τα βλέπει όλα, τα καταλαβαίνει όλα, τα ξέρει όλα. Ακόμη και εκείνα που βρίσκονται στην καρδιά.
Αυτός λοιπόν από κει πάνω, «βρέχει επί πονηρούς και αγαθούς. Και ανατέλλει τον ήλιο για δίκαιους και άδικους». Δεν ξεχωρίζει κανένα.
Θέλετε να είσαστε παιδιά Του; Μην ξεχωρίζετε ποτέ κανένα. Να πούμε και κάτι σοβαρότερο; Ο Θεός, ο Πατέρας μας ο επουράνιος, για το δικό μας καλό, για τη σωτηρία μας, έστειλε στον κόσμο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, για να μας σώσει. Από τι να μας σώσει; Από μια βέβαιη καταστροφή. Από ένα λάκκο που τον είχαμε μόνοι μας ανοίξει και περιμέναμε να πέσουμε μέσα. Και δεν ήταν απλώς ένας λάκκος που θα μας σκέπαζε, και θα πηγαίναμε στο μηδέν, όπως ξεκινήσαμε από το μηδέν, δηλαδή από την ανυπαρξία στην ανυπαρξία. Αλλά ήταν ένας λάκκος, που συνεχίζεται κάτω από τον τάφο, με ένα παράξενο όνομα, που μόλις το ακούμε, μας πιάνει κρύος ιδρώτας, και λέγεται αιώνια κόλαση.
Τι είμασταν τότε για τον Χριστό εμείς; Τότε που κατέβηκε στη γη, τι είμασταν;
Δίνει την απάντηση ο απόστολος Παύλος:
Είμασταν αμαρτωλοί. Είμασταν καταφρονητές του θελήματος του Θεού. Καταφρονητής είναι εκείνος που γράφει το θέλημα του Θεού στα παλιά του τα παπούτσια, και κάνει ό,τι του καπνίσει.
Όταν σου πουν ότι ένας άνθρωπος σε γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, πώς τον αισθάνεσαι;
Άμα αφήσω τα συναισθήματά μου να με κατευθύνουν, ούτε να τον δω θέλω, ούτε να τον ακούσω.
Κι εμείς είμασταν καταφρονητές του θελήματος του Θεού. Και ενώ είμασταν έτσι, αμαρτωλοί και βλάσφημοι, ο Χριστός κατέβηκε στον κόσμο και έγινε άνθρωπος για μας. Κατέβηκε από τον ουρανό για μας, ενώ με την δική μας λογική θα έπρεπε να του είμασταν μισητοί. Και όχι μόνο μας δίδαξε, μας είπε συμβουλές, αλλά σταυρώθηκε και πέθανε για μας. Για να μας δείξει ότι πρέπει και εμείς να ξέρουμε να πεθαίνουμε για τον κόσμο αυτόν και για τον εαυτό μας, προκειμένου να πάρουμε τον σωστό δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού.
Τι σημαίνει πεθαίνω για τον εαυτό μου;
Σημαίνει, ότι δεν έχω κριτήριο στη ζωή μου και στις ενέργειές μου το τι μου λέει η ορεξούλα μου η σωματική, δηλαδή να φάω, να κοιμηθώ και να διασκεδάσω. Αυτά τα αφήνουμε στην άκρη. Δεν επιτρέπεται αυτή η φίλαυτη φύση μας και τα συναισθήματά μας να είναι οδηγός. Ποιος είναι οδηγός; Το θέλημα του Θεού. Ο νόμος τού Θεού είναι ο οδηγός.
Γι’ αυτό λέγει το Ευαγγέλιο: Αν θέλετε να έχετε τον νόμο του Θεού οδηγό, «αγαπάτε τους εχθρούς σας». Γιατί ο Θεός, μας έχει όλους ίσα και είναι κοινός Πατέρας για όλους μας.
Τα τρία σκαλάκια
Τι σημαίνει αγαπώ τον εχθρό μου;
Φροντίζω να ξεπερνώ τα συναισθήματά μου απέναντί του. Τα πετάω στον σκουπιδοτενεκέ. Όσο άγρια και αν έχουν γίνει, τόσο πιο πολύ πρέπει να τα πολεμήσουμε. Μετά κάνω κάποιες ενέργειες, που είναι ο δείκτης ότι αρχίζω να συγχωρώ τον εχθρό μου.
Πρώτη ενέργεια. Πρώτο σκαλάκι: Δεν τον βρίζω. Το πιο εύκολο στο στόμα ενός ανθρώπου που έχει μίσος, είναι η κακολογία για τον εχθρό του. Θέλεις να είσαι του Χριστού; Μη βρίζεις. Μην καταριέσαι. Μην οργίζεσαι. Αλλά λέγε όσο το δυνατόν πιο καλά λόγια. Τα καλύτερα που μπορείς να βγάλεις από την καρδιά σου. Φυσικά, δεν βγαίνουν εύκολα. Όχι! Με το τσιγκέλι βγαίνουν. Αλλά για χάρη του Χριστού πρέπει να τα πούμε.
Δεύτερο σκαλάκι: Συγχωρώ τον εχθρό μου. Αυτό σημαίνει: Σβήστο ό,τι σού έκανε. Τι μπορεί να σου έκανε; Σε έκλεψε; Σε έβρισε; Εσύ συγχώρησέ τον! Από σένα, να έχει συγχώρηση για ό,τι έκανε. Η αιώνια ζωή για όλους μας! Και είναι πολυτιμότερη από αυτή.
Και το τρίτο σκαλί, ποιο είναι; Να τον ευεργετείς. Μα τον εχθρό μου θα ευεργετώ; Ναι, για χάρη του Χριστού. Ο Χριστός σταυρώθηκε για μας. Δεν αξίζει να κάνουμε και εμείς κάτι για χάρη Του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου