Ένα ανεκτίμητο δώρο στη ζωή των εξομολόγων

Η ευλογία του να έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους -και μάλιστα σε στιγμές που οι ψυχές τους είναι ανοιχτές- είναι ένα ανεκτίμητο δώρο στη ζωή των ιερέων εξομολόγων. Γνωρίζουν οτι ο άλλος είναι η δυνατότητά τους γιά τόν Παράδεισο. Ἄν έχουν την ταπείνωση, θα έχουν την ευκαιρία να γίνουν κοινωνοί αγίων ανθρώπων του 21ου αιώνα και να κερδίσουν από αυτούς.
 
 Όχι γιατί είναι αναμάρτητοι, 
όχι γιατί δέν έχουν γνωρίσει τον έρωτα, 
όχι γιατί είναι αναχωρητές, 
όχι γιατί είναι νηστευτές, 
αλλά επειδή είναι άγιοι μάρτυρες πού έχουν αστοχίες, ανεπάρκειες καί πτώσεις, αλλά πού δέν έχουν παύσει νά έχουν φλογερή επιθυμία να κρατήσουν τή σχέση τους μέ τόν Δημιουργό.
 
Ἅγιοι μάρτυρες, μάρτυρες της αέναης παρουσίας του Θεού στὰ ανθρώπινα, άντρες καί γυναίκες του 21ου αιώνα στίς πολυπολιτισμικές πολυάνθρωπες πόλεις, 
εργαζόμενοι σε πολυεθνικές, 
επιστήμονες διάκονοι της κοινωνικής προσφοράς, 
εθελοντές σε ανθρωπιστικές οργανώσεις,
τίμιοι επαγγελματίες, 
γονείς μὲ αγόγγυστη φροντίδα στα παιδιά τους που έχουν σοβαρές παθήσεις,
 ηλικιωμένοι που χαρίζουν ευχές για όλους,
 ζωντανά αγόρια και όμορφα κορίτσια που ζουν στὴν εποχή τους αλλά πού δέν παραιτούνται από το να αναζητούν το  αιώνιο.
 
Αυτοί όλοι κάποιες στιγμές βρίσκονται να παρελαύνουν απο το εξομολογητήριο. Θα καταθέσουν τις ανεπάρκειες τους και θα ζητήσουν τη Χάρη. Και βέβαια θα τήν πάρουν. Το ερώτημα είναι αν οι εξομολόγοι θα κερδίσουν απο αυτή την συνάντηση ή θα κρατήσουν τα στερεότυπά τους και θὰ έχουν τὴν έπαρση να θέλουν να διδάξουν και να καθοδηγήσουν όλους αυτούς.
 
Θα περιφρονήσουν τον φτωχό αποτυχημένο Λάζαρο, 
θα βάλουν κανόνα στη Φωτεινή με τους πέντε άντρες, 
θα εκνευριστούν με τη γυναίκα που τους τραβάει το ράσο και ζητά θεραπεία, 
θά ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία και 
θα καταγγείλουν τον ληστή, 
θά ζητήσουν τὴν ευλογία από τον φορέα της σύγχρονης λέπρας του aids, 
θα συντελέσουν στην απελευθέρωση του χρηματιστή- τελώνη από τά δεσμά του 
ή 
θά του ζητήσουν πληροφορίες για ασφαλή τοποθέτηση των χρημάτων τους, 
θα γίνουν εθνικιστές και θα περιφρονήσουν τόν μειονοτικό μετανάστη από τη Σαμάρεια 
ή 
θα νίψουν τα χέρια τους αποφεύγοντας να εμπλακούν στην αδικία, 
γιατί αυτός πού αδικεί έχει την πολιτική ή την οἰκονομική ἰσχύ;
 
Ἡ στάση που θα έχουν οι εξομολόγοι απέναντι σ' όλους αυτούς, τους αμαρτωλούς αγίους, θα είναι τελικά και η δική τους δυνατότητα να αναπτύσσουν τη δική τους πίστη, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, να ζήσουν και εκείνοι ευχαριστιακά τη δική τους καθημερινότητα. 
Ἡ τιμωρία για την αντίθετη στάση θα είναι να κλειστούν στην αυτάρκειά τους καὶ επομένως να μη ζήσουν και εκείνοι στη δική τους ζωή, την ζωοποιό Μετάνοια.
 
-----
Μέρος κειμένου του Δημήτρη Καραγιάννη από το βιβλίο - συλλογικό τόμο:
"Το φως που ελευθερώνει "- Εκδόσεις Έν πλώ