«το γήρας περικράτησον» Μέγας Βασίλειος
Χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων κατά την οποία τιμήσαμε την
τρίτη ηλικία αναγνωρίζοντας την πολύτιμη συμβολή της στην κοινωνία μας.
Οι ευγενικές αυτές μορφές των
τιμημένων αγίων γηρατειών, πολλές φορές τίθενται στο περιθώριο, αλλά στην
πραγματικότητα είναι από τα πιο ζωντανά, τα πιο ενεργά κύτταρα της κοινωνίας μας,
είναι οι «πτυχιούχοι» του
μεγάλου Πανεπιστημίου της Ζωής. Ιδιαίτερα, στις δύσκολες εποχές που ζούμε η
προσφορά τους, οι γνώσεις, η εμπειρία τους, η στήριξη η οικονομική και η ηθική,
που παρέχουν με κάθε δυνατό τρόπο στις οικογένειές τους είναι ανεκτίμητη.
Το νου μας στρέφουμε και σε αυτούς που διαβιούν εκτός οικογενείας, σε οίκους Ευγηρίας. Ανθρώπους που γνώρισα, θαύμασα και διδάχθηκα πολλά από την περίοδο της άμισθης διακονίας μου σε έναν από αυτούς. Ο Σενέκας έλεγε «τίποτε δεν είναι τόσο επονείδιστο για ένα γέρο από το να μην έχει να παρουσιάσει σαν απόδειξη του ότι έζησε, τίποτε άλλο, έκτος από τα χρόνια του», όταν καθίσεις και συζητήσεις μαζί τους, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να υποκλιθείς μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους, είναι εγκυκλοπαίδεια γνώσεων και σοφίας.
Ως κοινωνία, έχουμε βαθύτατη
υποχρέωση απέναντι στους ηλικιωμένους, Έχουμε, όλοι την υποχρέωση να
φροντίζουμε για την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωσή τους. Θα μας ζητηθεί λόγος
από το Θεό για τον αν σταθήκαμε δίπλα στα άτομα της τρίτης ηλικίας, αν αφουγκρασθήκαμε
τις ανάγκες τους, αν αντιμετωπίσαμε με υπευθυνότητα τα προβλήματα υγείας τους,
αν τους προσφέραμε στοργή και αγάπη σε όσους έχουν ανάγκη από ένα χάδι ή μια
οικονομική βοήθεια για καλυτέρευση της ζωής
τους.
Η χθεσινή ημέρα ήταν μια
πρώτης τάξεως αφορμή για έκφραση της ευγνωμοσύνη μας σε όλους αυτούς τους
ανθρώπους που με το παράδειγμά τους μας εμπνέουν να αγωνισθούμε για ένα
καλύτερο παρόν και ένα ακόμα καλύτερο αύριο. Ας μην ξεχνάμε ότι σε λίγο θα
είμαστε μέλη της ομάδας τους.
Στην ευχή της Γονυκλισίας την
Πεντηκοστή, ακούμε εκείνη την ικεσία του προφήτη Δαβίδ (Ψαλμός 70,9), και ζητάμε
μαζί του, ο Κύριος να μη μας εγκαταλείψει στα γηρατειά, που οι σωματικές δυνάμεις μας θα φεύγουν, αλλά να μας προστατεύει όπως και όταν
είμαστε νέοι, και να μας αξιώσει να επιστρέψουμε κοντά Του. «Μη απόρριψης ημάς
εις καιρόν γήρως, εν τω εκλείπειν την ισχύν ημών μη εγκαταλίπης ημάς, πριν ημάς
εις την γην αποστρέψαι, αξίωσον προς σε επιστρέψαι». Αμήν.
Αναστάσιος Κωστόπουλος
Ευρισκόμενος χθες σε αεροπλάνα και αεροδρόμια δεν μπόρεσα να το
δημοσιεύσω.
Αυτό το αμισθης πια... Δοξάστε με
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 2 Οκτωβρίου 2024 στις 4:15 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ανάγκη από καμιά δόξα ανθρώπων ή για να θυμηθώ την φράση του μακαρίτη Ευάγγελου Γιαννόπουλου «από ντενεκέδες ξεγάνωτους».
Για την ταμπακέρα των γηρατειών δεν γράψατε κάτι. Η ρηχότητά σας στέκεται στην κριτική του άμισθου. Σας λυπάμαι.
Θα συνεχίζω να το γράφω γιατί μάλλον σας «τσούζει» η επί 12ετία κοινωνική εργασία με πλήρες και περισσότερο ωράριο χωρίς μισθό και ασφάλιση. Σας «τσούζει» γιατί με ευλόγησε ο Θεός και με ευλογεί για την μικρή αυτή προσφορά μου. Σας «τσούζει» γιατί κατά τον λόγο φίλου μου είσθε «ένας από τους αρουραίος του διαδικτύου». Οι ανώνυμοι δεν έχουν δικαίωμα να ασκούν κριτική, αφού κατά τον Virgil Georgiou δεν έχουν «όνομα για την αιωνιότητα».
Με τις υγείες σας.
Αναστάσιος Κωνσταντίνου & Ευγενίας Κωστόπουλος
Οπότε Χρόνια Πολλά Τάσο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 2 Οκτωβρίου 2024 στις 7:35 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ευχές σου.
Όπως έλεγε ο παππούλης μου «έζησα και γέρασα».
Αν ζούσε η μάνα μου θα της έλεγα το τραγούδι
Μαμά γερνάω - ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ - ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αν θες ας το ακούσεις πήγαινε στο
https://www.youtube.com/watch?v=B4TjI0VGh90&t=5s
Αγαπητέ Αναστάσιε άσε τον κόσμο να λέει...Τώρα εάν δεν κάνω λάθος ο γηραιός κύριος τής φωτογραφίας πρέπει να είναι ο μακαρίτης τώρα καί ευλογημένος τρόφιμος Αριστείδης Κοντογόνης, ( "δυνητικά ευεργέτης" κατά μία έννοια ;) τής δομής τής Αγίας Σκέπης. Μήπως κάνω λάθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικηφόρος Γ.
Προς: 2 Οκτωβρίου 2024 στις 9:47 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου ελεύθερος είναι να λέει ότι θέλει. Να γνωρίζουν ότι όπως μου έλεγε ο μακαρίτης Κωνσταντίνος Καντζιούρας «παιδάκι μου μύγα στο σπαθί σου δεν σηκώνεις». Αυτός είμαι σε και όσους αρέσω.
Πράγματι στην φωτογραφία είναι ο Μέγας Ευεργέτης του Ιδρύματος Αριστείδης Κοντογώνης (Διάβασε https://anastasiosk.blogspot.com/2022/12/blog-post_602.html).
Εγώ δεν ξεχνώ τους ανθρώπους που συναναστράφηκα μαζί τους. Σταματώ εδώ για να μην «τσούξω» κάποιους.
Τώρα έχω το προνόμιο να μιλώ και να μην υποτάσσομαι στην ψήφο των πλειόνων.
Φιλάκια πολλά.
Ευχαριστώ γιατί την αναφορά μου αυτή την διάβασαν χιλιάδες επισκέπτες με αποτέλεσμα να γίνει σε λίγες ώρες πρώτο θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και αυτούς που όπως με πληροφόρησαν φίλοι μου, το πρόβαλαν σε: facebook, WhatsApp, Viber κλπ.
Μην δίνεις σημασία κ. Κωστόπουλε στο τι γράφει κάθε τυχάρπαστος ή τυχάρπαστη. Από καρακάξες καραφλές ή ξανθιές το μόνο που θα ακούσεις είναι ‘’κρα’’.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ. Μ.
Αναστάσιε προχώρα μπροστά καί άσε τον κόσμο να "γυμνάζεται" όπως μου έλεγε ένας γέρος, εννοώντας μήν ασχολείσαι με τα καμώματα των άλλων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος θα σε κοιτάξει εσένα να δούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 3 Οκτωβρίου 2024 στις 3:20 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε το σκεφτόμουν και επένδυα σε πρόσωπα ή χώρους. Όταν με πούλησαν, όπως και πολλούς που είχαν την ελπίδα τους σε πρόσωπα, τότε κατάλαβα ότι η επένδυση αυτή ήταν λανθασμένη, διότι έβγαζα από την πορεία μου την Πρόνοια του Θεού. Δεν με απασχολεί το θέμα αυτό γιατί πιστεύω ότι με κοιτάξει ο Θεός. Ο π. Γαβριήλ Αθανασιάδης μου είπε κάποτε «μπροστά από εσένα πηγαίνει ο Θεός» το κατάλαβα μετά από χαστούκια που μου δώσαν οι άνθρωποι που βασιζόμουν σε αυτούς. Κάποιοι μου κόβαν τον δρόμο και ο Θεός μου άνοιγε λεωφόρους. Ας είναι δοξασμένο το Όνομά Του. Όταν κάποιος αφήνεται στον Θεό, ο Θεός δεν τον αφήνει. Ο Θεός θα με κοιτάξει το είπε: «υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισί». Ο Απόστολος Πέτρος, τονίζει πως «πάσαν την μέριμναν υμών επιρρίψαντες επ αὐτόν, ότι αυτώ μέλει περί υμών». Έτσι, λοιπόν, όλες οι φροντίδες και οι έγνοιες που σαν σαράκι κατατρώγουν την ψυχή μας και μάλιστα μας προκαλούν, όπως έλεγε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, και διάφορες πνευματικές και σωματικές ασθένειες, θα πρέπει να τοποθετούνται κάτω από τον άγρυπνο οφθαλμό του σοφού Κυβερνήτη της ζωής μας.
Τίποτα δεν γίνεται, λέει ο αββάς Δωρόθεος, χωρίς την πρόνοια του Θεού. Και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, οπωσδήποτε αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει αφέλεια στην ψυχή.
Και ο Αγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ αναφέρει οι άνθρωποι θα δουν ότι η θαυμάσια πρόνοια του Θεού τούς προστατεύει σε κάθε λεπτομέρεια και σε όλες τις πτυχές της ύπαρξής τους.
Ο Θεός θα φροντίσει και για την αμαρτωλότητά μου.
Συγχαρητήρια Αναστάσιε, τά λές πολύ σωστά.
ΔιαγραφήΤά λόγια των Αγίων που αναφέρεις ίσχυαν ασφαλώς καί πρίν από 3 - 4 χρόνια, αλλά λόγω τού πανικού που επικρατούσε, εναποθέταμε τις ελπίδες μας μονομερώς στην Επιστήμη καί τα φάρμακα της καί μηδενικώς στην Θεία Πρόνοια.
Ακόμη καί Ανώτατοι Κληρικοί είχαν ξεχάσει αυτά τά λόγια καί συνιστούσαν τυφλή υπακοή στην Επιστήμη, χωρίς νά αναφερθούν ποτέ στην Θεία Πρόνοια ......
Ο κύριος Κοντογόνης! Αιωνία του ή μνήμη. Χρόνια πολλά σε όλους τους ηλικιωμένους, εύχομαι να έχουν υγεία και όσοι βρισκόμαστε δίπλα τους, να τους χαρίζουμε αγάπη που την έχουν τόσο ανάγκη. Συνεχίστε δυναμικά κύριε Κωστόπουλε ή ειλικρίνεια σας,δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στέκεται από πάνω ο Θεός και η Παναγιά .
ΑπάντησηΔιαγραφή