Μνήμη του Οσίου Στυλιανού του Παφλαγόνος (26 Νοεμβρίου)

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Οσίων Στυλιανού και Αλυπίου, που έζησε ασκητικά τον 6^ο αιώνα, καθώς και του Νίκωνα, που έζησε το 10^ο αιώνα και ο οποίος, επειδή κήρυττε ακατάπαυστα την ανάγκη για μετάνοια, προσέλαβε το προσωνύμιο «Μετανοείτε».
Ο Όσιος Στυλιανός καταγόταν από την Παφλαγονία της Μ. Ασίας και ήταν παιδί πλουσίων και ευλαβών γονέων. Απ’ αυτούς διδάχτηκε την εγκράτεια και την αγάπη προς τους φτωχούς και γι’ αυτό, αμέσως μετά το θάνατό τους, μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του σε όσους είχαν ανάγκη και αποσύρθηκε για το υπόλοιπο της ζωής του στην έρημο.
Η φήμη του εξακτινώθηκε και πολλοί τον επισκέπτονταν, για να ωφεληθούν από το λόγο του. Περιέβαλλε με ιδιαίτερη αγάπη τα παιδιά και ο Κύριος τον βράβευσε με το χάρισμα να θεραπεύει όσα από αυτά υπέφεραν από ασθένειες. Κοιμήθηκε οσιακά σε μεγάλη ηλικία και στη συνείδηση των πιστών, όπως μαρτυρεί και ο τρόπος που εικονίζεται, έχει καθιερωθεί ως ο προστάτης των βρεφών και γενικά των παιδιών.
Σε δύσκολες εποχές, τα παιδιά έχουν ανάγκη προστασίας, στοργής κι αγάπης, ας απευθύνουμε τις προσευχές μας στον Άγιο Στυλιανό, με τις πρεσβείες του, να εισακουσθούν από το σαρκωθέντα και νηπιάσαντα Σωτήρα Χριστό.
Πανηγυρίζουν ναοί και παρεκκλήσια σε όλη την πατρίδα μας, ιδιαίτερα ο Ναός του Αγίου Στυλιανού στον προσφυγικό Οικισμό Άσπρες στη Λευκωσία, καθώς και στη Λεμεσό.
Ο Όσιος Νίκων, που επίσης εορτάζουμε σήμερα, γεννήθηκε στο Δυτικό Πόντο και ήταν γιος Ρωμιού πλουσίου. Άφησε τα πάντα και έγινε μοναχός. Τον διέκρινε ζήλος. Περιήλθε όλη την Ανατολή ως απεσταλμένος της Μονής του κηρύττοντας και επαναλάμβανε τη φωνή που αντήχησε πρώτα στην έρημο της Ιουδαίας: «Μετανοεῖτε».
Πήγε στην Κρήτη και αργότερα, έφθασε στην Πελοπόννησο, στην πόλη των Λακώνων. Έκτισε ναό του Σωτήρος Χριστού. Και στον τόπο αυτό, που αγάπησε περισσότερο και από την πατρίδα του, άφησε την τελευταία του πνοή το έτος 998 μ.Χ.
Οι τιμώμενοι σήμερα όσιοι είναι προσφιλείς, ένεκα της ζωντανής παρουσίας και της παρρησίας των Αγίων, στη δόξα του Εναθρωπήσαντος Χριστού.
 

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου