Προτίμησε να κάνει πολλαπλασιασμό ενώ έπρεπε να κάνει διαίρεση, δηλαδή όφειλε να έβλεπε την ανάγκη των αδελφών οι οποίοι είναι εικόνες του Θεού.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 16 Νοεμβρίου ((Κυριακή Θ´ Λουκά, Γρηγορίου επισκόπου Νεοκαισαρείας, Γενναδίου αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Χρήστου, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης.
Ο π. Αντώνιος στο κήρυγμα του αναφέρθηκε αρχικά
στην ευλογημένη περίοδο της προετοιμασίας των πιστών για την μεγάλη εορτή των
Χριστουγέννων που ξεκίνησε, μία περίοδο που ουσιαστικά καλούμαστε να κάνουμε
φάτνη την καρδιά μας ώστε να σκηνώσει ο Ιησούς Χριστός.
«Για να το καταφέρουμε αυτό χρειάζεται να ακολουθήσουμε σε αυτά που μας καλεί η Εκκλησία, που είναι η ασκητική της με τη νηστεία, την εγκράτεια, αλλά και την φιλανθρωπία δηλαδή την έμπρακτη αγάπη προς τον πόνο του πλησίον, σε οποιοδήποτε επίπεδο είτε πνευματικό, οικονομικό ή απλά ως ένα ηθικό στήριγμα.»
Αυτό το πνεύμα, συνέχισε ο π. Αντώνιος, το διαταράσσει εντελώς το πνεύμα του πλουσίου της ευαγγελικής περικοπής του οποίου δεν σώζεται το όνομα, γιατί δεν ήταν κύριος του εαυτού του αλλά δούλος του πλούτου που κατείχε.
Αποφάσισε να γκρεμίσει τις αποθήκες του ώστε να φτιάξει μεγαλύτερες για να χωρέσουν τα αγαθά του. Όμως ο Θεός μας διδάσκει ότι δεν πράττει σωστά γιατί προτίμησε να κάνει πολλαπλασιασμό ενώ έπρεπε να κάνει διαίρεση, δηλαδή όφειλε να έβλεπε την ανάγκη των αδελφών οι οποίοι είναι εικόνες του Θεού. Δεν πράττει σωστά γιατί διαλογιζόταν τι θα κάνει, χωρίς να ενδιαφέρεται για τον πλησίον.
Έβλεπε τον άνθρωπο εντελώς μονοδιάστατα, γιατί όπως το σώμα μας έχει ανάγκες, έτσι και η ψυχή μας η οποία δεν τρέφεται με τα υλικά αγαθά, αλλά μόνο με τα πνευματικά και κυρίως με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
«Με τον ιδρώτα του προσώπου μας θα φροντίζουμε αλλά δεν θα γίνεται αυτοσκοπός της ζωής μας. Αυτό που δυστυχώς γίνεται κατά κόρον στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο που φθείρεται η υγεία του για να αποκτήσει πλούτο και όταν τελικά τον αποκτά, πλέον είναι αργά.»
Τα αγαθά είναι απαραίτητα, είπε ο π. Αντώνιος, αλλά όσο μας αντιστοιχεί και αυτό είναι το πρόβλημα της ανισότητας του κόσμου. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει πλούτος, αλλά δεν χορταίνουν αυτοί που τον κατέχουν και θέλουν συνέχεια περισσότερο.
Αλλά όταν πλουτίζεις τις τσέπες σου και αδειάζει η ψυχή σου, δεν έχεις κάνει τίποτα. Όταν είσαι πλούσιος στην ψυχή σου, και τίποτα να μην έχεις στην τσέπη σου δεν σου λείπει τίποτα, τόνισε χαρακτηριστικά.
Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο π. Αντώνιος τόνισε ότι τα αιτήματα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι ακριβώς αυτή η αναζήτηση του αγαθού, η οποία δεν γίνεται μόνο με πολιτικούς αγώνες αλλά κυρίως με ουράνιους αγώνες, αυτούς που μας καλεί η Εκκλησία.
Γιατί το ψωμί, το οποίο είναι το αίτημα του ανθρώπου και είναι απαραίτητο για τη ζωή του, είναι ο Άρτος της ζωής, ο Χριστός, αυτό θέλει ο άνθρωπος για να έχει την πληρότητα του. Και για να έχει τον Άρτο της ζωής χρειάζεται να έχει μία παιδεία που σημαίνει να έχει την ευρύτητα του πράγματος, ψυχαγωγία με την κυριολεξία του όρου, αγωγή της ψυχής.
Και τέλος η ελευθερία για την οποία πολλοί μιλούν, πιστεύοντας ότι είναι οι επιλογές τις οποίες κάνουν, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο πραγματικά ελεύθερος, είναι αυτός που είναι δούλος του Χριστού και απαλλάσσεται από τα πάθη, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες του.
«Ας ξαναβρούμε τον Άρτο της ζωής, την παιδεία και την ελευθερία που δίνει μόνο η Εκκλησία. Γιατί όλοι οι άλλοι μένουν και σταματούν στον θάνατο, ενώ ο Κύριος, ο Λυτρωτής του θανάτου μας πορεύει στην όντως ζωή, την οποία μόνο μυστηριακά μπορούμε να ζήσουμε.»
Την αγρυπνία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
https://youtube.com/live/y3SRyP39w9A
«Για να το καταφέρουμε αυτό χρειάζεται να ακολουθήσουμε σε αυτά που μας καλεί η Εκκλησία, που είναι η ασκητική της με τη νηστεία, την εγκράτεια, αλλά και την φιλανθρωπία δηλαδή την έμπρακτη αγάπη προς τον πόνο του πλησίον, σε οποιοδήποτε επίπεδο είτε πνευματικό, οικονομικό ή απλά ως ένα ηθικό στήριγμα.»
Αυτό το πνεύμα, συνέχισε ο π. Αντώνιος, το διαταράσσει εντελώς το πνεύμα του πλουσίου της ευαγγελικής περικοπής του οποίου δεν σώζεται το όνομα, γιατί δεν ήταν κύριος του εαυτού του αλλά δούλος του πλούτου που κατείχε.
Αποφάσισε να γκρεμίσει τις αποθήκες του ώστε να φτιάξει μεγαλύτερες για να χωρέσουν τα αγαθά του. Όμως ο Θεός μας διδάσκει ότι δεν πράττει σωστά γιατί προτίμησε να κάνει πολλαπλασιασμό ενώ έπρεπε να κάνει διαίρεση, δηλαδή όφειλε να έβλεπε την ανάγκη των αδελφών οι οποίοι είναι εικόνες του Θεού. Δεν πράττει σωστά γιατί διαλογιζόταν τι θα κάνει, χωρίς να ενδιαφέρεται για τον πλησίον.
Έβλεπε τον άνθρωπο εντελώς μονοδιάστατα, γιατί όπως το σώμα μας έχει ανάγκες, έτσι και η ψυχή μας η οποία δεν τρέφεται με τα υλικά αγαθά, αλλά μόνο με τα πνευματικά και κυρίως με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
«Με τον ιδρώτα του προσώπου μας θα φροντίζουμε αλλά δεν θα γίνεται αυτοσκοπός της ζωής μας. Αυτό που δυστυχώς γίνεται κατά κόρον στον σύγχρονο δυτικό άνθρωπο που φθείρεται η υγεία του για να αποκτήσει πλούτο και όταν τελικά τον αποκτά, πλέον είναι αργά.»
Τα αγαθά είναι απαραίτητα, είπε ο π. Αντώνιος, αλλά όσο μας αντιστοιχεί και αυτό είναι το πρόβλημα της ανισότητας του κόσμου. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει πλούτος, αλλά δεν χορταίνουν αυτοί που τον κατέχουν και θέλουν συνέχεια περισσότερο.
Αλλά όταν πλουτίζεις τις τσέπες σου και αδειάζει η ψυχή σου, δεν έχεις κάνει τίποτα. Όταν είσαι πλούσιος στην ψυχή σου, και τίποτα να μην έχεις στην τσέπη σου δεν σου λείπει τίποτα, τόνισε χαρακτηριστικά.
Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο π. Αντώνιος τόνισε ότι τα αιτήματα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι ακριβώς αυτή η αναζήτηση του αγαθού, η οποία δεν γίνεται μόνο με πολιτικούς αγώνες αλλά κυρίως με ουράνιους αγώνες, αυτούς που μας καλεί η Εκκλησία.
Γιατί το ψωμί, το οποίο είναι το αίτημα του ανθρώπου και είναι απαραίτητο για τη ζωή του, είναι ο Άρτος της ζωής, ο Χριστός, αυτό θέλει ο άνθρωπος για να έχει την πληρότητα του. Και για να έχει τον Άρτο της ζωής χρειάζεται να έχει μία παιδεία που σημαίνει να έχει την ευρύτητα του πράγματος, ψυχαγωγία με την κυριολεξία του όρου, αγωγή της ψυχής.
Και τέλος η ελευθερία για την οποία πολλοί μιλούν, πιστεύοντας ότι είναι οι επιλογές τις οποίες κάνουν, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο πραγματικά ελεύθερος, είναι αυτός που είναι δούλος του Χριστού και απαλλάσσεται από τα πάθη, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες του.
«Ας ξαναβρούμε τον Άρτο της ζωής, την παιδεία και την ελευθερία που δίνει μόνο η Εκκλησία. Γιατί όλοι οι άλλοι μένουν και σταματούν στον θάνατο, ενώ ο Κύριος, ο Λυτρωτής του θανάτου μας πορεύει στην όντως ζωή, την οποία μόνο μυστηριακά μπορούμε να ζήσουμε.»
Την αγρυπνία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
https://youtube.com/live/y3SRyP39w9A
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου