«Ἀφῆστε με νά σταυρωθῶ...!» - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 «Ἀφῆστε  με νά  σταυρωθῶ...!» 

Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Στήν ἐποχή τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, Κυβερνήτης τῆς Παλαιᾶς Πάτρας (ὑπῆρχε καί  καί Νέα Πάτρα στή Στερεά Ἑλλάδα), ἦταν ὁ  διεστραμμένος, εἰδωλολάτρης  Αἰγεάτης. Βλέποντας τό ἔργο τοῦ Ἀνδρέα, δαιμονίσθηκε. Ἔδωσε ἐντολή νά τόν σταυρώσουν. Οἱ ἑκατοντάδες χριστιανοί βλέποντας τόν Ἀνδρέα, νά ὁδηγεῖται στόν σταυρό, τόν «ἀπήγαγαν». «Ἀφῆστε  με νά  σταυρωθῶ γιά τό Χριστό», τούς ἔλεγε ὁ Ἀνδρέας, «μήν κάνετε τέτοια πράγματα». Ὥσπου τελικά σταυρώθηκε.

        Οἱ Ρωμαῖοι σταύρωναν τούς κατάδικους μέ δύο τρόπους· εἴτε τούς  ἔδεναν μέ σχοινιά στό σταυρό, ὅπως ἔκαναν τούς δύο ληστές, πού συσταυρώθηκαν μέ τόν Χριστό, ἤ τούς κάρφωναν μέ καρφιά στό σταυρό, ὅπως ἔκαναν μέ τόν Χριστό. Ὁ Αἰγεάτης ἐπέλέξε νά δέσει τόν Ἀνδρέα μέ σχονιά σέ (κανονικό) σταυρό· καί μέ τό κεφάλι του πάνω.

   Κατά τόν 10ον αἰ., ἄρχισε νά ἐπικρατεῖ ἡ ἄποψη, ὅτι ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε σέ ξύλο  σχήματος «Χ», καί μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω. Ὅμως, κανένας ἀρχαῖος βιογράφος δέν ἀναφέρει  αὐτό τό πρᾶγμα. Τό γνωστό «Μηνολόγιο Βασιλείου Β΄» ἔργο δεκάτου αἰ., παριστάνει τόν Ἀνδρέα σταυρωμένο σέ ξύλο σχήματος σταυροῦ καί μέ τό κεφάλι του πρός τά πάνω.  Ὅμως, ἡ οὐσία δέν ἀλλάζει: Ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε πρός χάρη τοῦ Κυρίου. Ἡ συνέχεια:

«Ὁ Αἰγεάτης σταύρωσε τόν Ἀνδρέα», ἀκουγόταν στούς δρόμους καί στά σοκκάκια τῆς Πάτρας. Περίπου χίλιοι χριστιανοί συγκεντρώθηκαν στή αὐλή τοῦ Δημαρχείου. «Πές μας τί κακό σοῦ ἔκανε αὐτός ὁ ἄνθρωπος; ατέβασέ τον ἀπό τόν σταυρό, γιά νά εἰρηνεύσει ἡ Ἀχαϊα», φώναζαν στόν Αἰγεάτη. Ὁ Αἰγεάτης φοβήθηκε. «Ἡσυχάστε. Θά τό κάνω», τούς εἶπε.  

Προέτρεξαν  καί ἀνήγγειλαν τό νέο στόν Ἀνδρέα. Ὅμως, ὁ Ἀνδρέας ζοῦσε γιά τό Χριστό,  καί χαρά του ἦταν νά ὑποφέρει γιά τόν Χριστό, καί δέν ἤθελε νά κατέβει ἀπό τόν σταυρό.  «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου» (Κολ. 1:24), ἔλεγε ὁ Παῦλος· τό ἴδιο ἔνιωθε τώρα καί ὁ Ἀνδρέας· «χαίρομαι πού εἶμαι στό σταυρό»,καί ἔδινε εὐχές στόν Αἰγεάτη γιά τό καλό πού τοῦ ἔκανε.

Ἦρθε ὁ Αἰγεάτης γιά νά τόν λύσει ἀπό τό σταυρό.  «Παρακαλῶ! Μή μέ λύνεις    ἀπό τό σταυρό. Λύσε   τόν ἑαυτόν σου ἀπό τά δεσμά τῆς ἀπιστίας», τοῦ εἶπε ὁ Ἀνδρέας. Καί βλέποντας τόν Αἰγεάτη πρόθυμο νά τόν κατεβάσει ἀπό τό σταυρό, παρακάλεσε τόν Χριστό: «Μήν ἐπιτρέψεις νά κατέβω ἀπό τό σταυρό!» Εὐθύς παρέδωσε τό πνεῦμα του στά χέρια τοῦ Χριστοῦ.

 Ὁ Αἰγέατης ἀπό τή μεριά του, καθώς  μιά  νύκτα  κοιμόταν στό Δημαρχεῖο, πετάχθηκε ἀπό τό κρεβάτι του. Ποιός ξέρει τί ἐφιάλτες ἔβλεπε. Δέν ἄντεξε...! Ἔπεσε ἀπό τό  μπαλκόνι, καί ἔθεσε τέρμα στή  ζωή του· τή γεμάτη  δόξα, τιμές, ἡδονές καί  χρῆμα! Πρῶτα θανάτωσε τήν ψυχή του, μετά τό σῶμα του. Αὐτό  ἦταν τό «κέρδος» του. Αὐτό ἦταν τό λιγότερο...!

Μέ τίς πράξεις του «ἀγόρασε» τήν αἰώνια Κόλαση!

«Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, Ἀνδρέα, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν.Ἀμήν».