Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Δουλείά - Αλεξανδρεύς


Δουλείά
 
«Πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα
καὶ ἄγρα οὐδαμοῦ».
Τρία χρόνια - μια ζωή
που πέταξε μακρυά μας.
 
Πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα…
κι ούτε τα εκατόν πενήντα τρία ψάρια
με χορταίνουν πια
αδειάζει η ψυχή απ' την αμφιβολία.
 
Πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα…
και δεν αντέχω να «χαλάσω» πια το δίχτυ
ούτε τη νύχτα ούτε  -πιο πολύ αυτό-
 το μεσημέρι.
 
Πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα…
και όταν πιάνω τα κουπιά στα χέρια
νιώθω ότι τραβώ –δεμένη-
 τη στεριά μαζί μου.
 
Αλεξανδρεύς
 

στις

8 σχόλια:

  1. Αναστάσιος19 Νοεμβρίου 2024 στις 10:08 π.μ.

    Διαβάζοντάς το ήλθαν στο νου μου…

    Αγαπημένα τα προστατευτικά χέρια του πατέρα, τα χέρια που του τα ’δωσε ο Θεός και τα ευλόγησε να δημιουργούν και να καθοδηγούν. Αυτά που γνώριζαν πως να χτίζουν την ευτυχία του σπιτιού, της οικογένειας, της κοινωνίας. Ηρωικά πραγματικά που φρόντιζαν στιβαρά και καρτερικά την οικογένεια, που ακούραστα δούλευαν μέσα κι έξω από το σπίτι . Χέρια αγιασμένα, ιερά. Και τι δεν είχαν κάνει!

    Αναμνήσεις πολλές και ευλογημένες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 12:59 μ.μ.

    Ο Αλεξανδρεύς είναι ανεπανάληπτος και υπέροχος ποιητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 2:04 μ.μ.

    Όταν το μυαλό είναι δημιουργικό πλάθει να πει πολλά.
    Τα λόγια για να επαινέσω τον γράψαντα είναι ταπεινά. Σιωπώ συγχαίροντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 2:12 μ.μ.

    Η προσοχή μου έπεσε στους δύο τόνους «Δουλείά» του τίτλου. Αυτό και μόνο μαρτυρά το πόσο ταλαντούχος είναι ο ποιητής. Τον πάω και με προσοχή τον «μελετώ» κάθε φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 5:26 μ.μ.

    Μετὰ τὴν εἰς ᾍδου κάθοδον, καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, ἀθυμοῦντες ὡς εἰκός, ἐπὶ τῷ χωρισμῷ σου Χριστὲ οἱ Μαθηταί, πρὸς ἐργασίαν ἐτράπησαν· καὶ πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα, καὶ ἄγρα οὐδαμοῦ. Ἀλλὰ σὺ Σῶτερ ἐμφανισθείς, ὡς δεσπότης πάντων, δεξιοῖς τὰ δίκτυα κελεύεις βαλεῖν· καὶ ἦν ὁ λόγος ἔργον εὐθύς, καὶ πλῆθος τῶν ἰχθύων πολύ, καὶ δεῖπνον ξένον ἕτοιμον ἐν γῇ· οὗ μετασχόντων τότε σου τῶν Μαθητῶν, καὶ ἡμᾶς νῦν νοητῶς καταξίωσον, ἐντρυφῆσαι φιλάνθρωπε Κύριε.

    ΕΩΘΙΝΟΝ Ι' Ἦχος πλ. β'

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 5:28 μ.μ.

    (Συνέχεια)
    Το δέκατο Αναστάσιμο εωθινό δοξαστικό ιδιόμελο.
    Ποίημα Λέοντος βασιλέως του σοφού.

    Αναστάσιε, γράψε μας το λινκ από το επίσης υπέροχο κείμενο "Πάνω σ' έναν στίχο παραπονιάρικο"
    Αν δεν κάνω λάθος, ήταν γραμμένο με αφορμή το ίδιο τροπάριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αναστάσιος19 Νοεμβρίου 2024 στις 5:46 μ.μ.

    Προς: 19 Νοεμβρίου 2024 στις 5:28 μ.μ.

    Πάνω σ’ έναν στίχο παραπονιάρικο – Αλεξανδρεύς
    https://anastasiosk.blogspot.com/2024/05/blog-post_824.html

    Για να δεις όσα κατά καιρός έχει δημοσιεύσει ο «Αλεξανδρεύς» στο ιστολόγιο μπορείς να πας στην δεξιά στήλη με τίτλο «Θέματα» και να κάνεις «κλικ» στο Αλεξανδρεύς.
    Καλή ανάγνωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος19 Νοεμβρίου 2024 στις 6:57 μ.μ.

    Τι πλούτος εσωτερικών συναισθημάτων και παραλληλισμός αγιογραφικών. Είσαι τυχερός που είναι συνεργάτης σου Αναστάσιε και εμείς το ίδιο που μας τα χαρίζει προς απόλαυση και βαθύτερη σκέψη. Το πρώτο σχόλιό σου με βοήθησε σε καλύτερη κατανόηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή