Ὁ Ψαρᾶς και οἱ ψαράδες. - «Κ.Π.»

 Ὁ Ψαρᾶς και οἱ ψαράδες.     

«Κ.Π.»

Πολὺ χαιρόμαστε ὅταν στὸ Εὐαγγέλιο διαβάζουμε τὴν κλήση τῶν πρώτων Μαθητῶν ἀπὸ τὸν Κύριό μας. Μεταφερόμαστε στὴν ἥσυχη, δροσερὴ καὶ πανέμορφη ἀκρογιαλιὰ τῆς Τιβεριάδος καὶ ἀπολαμβάνουμε τὶς ἀξέχαστες εἰκόνες:

Οἱ ὑπομονετικοὶ ψαράδες ψαρεύουν ἐπίμονα ἄλλοι ἀπὸ τὴ βάρκα τους καὶ ἄλλοι χωρὶς αὐτήν. Μοσχοβολοῦν τὰ ζωηρὰ καὶ φρέσκα ψάρια. Πέρασαν τὴ ζωὴ τους μέσα στὰ βάθη τῆς θάλασσας. Τώρα ὅμως... Ἀβοήθητα σπαρταροῦν ἄλλα καρφωμένα στὰ ἀγκίστρια, καὶ ἄλλα ἀπὸ ἀσφυξία στὰ δίχτυα, ποὺ βγαίνουν ἤδη στὴν ἀκτή. Φρικτὴ εἰκόνα. Παιδεύονται νὰ κρατηθοῦν στὴ ζωὴ ἀλλὰ ἀφήνουν τὴν πνοούλα τους ἔξω ἀπὸ τὸ ἀγαπημένο τους περιβάλλον, τὸ νερό.  Τὰ περιμένουν ἀγορὲς καὶ τραπέζια ὡς πολύτιμη τροφὴ τῶν ἀνθρώπων. Ἄδοξο τὸ τέλος τους, φρικτό. Αὐτὴ εἶναι ἡ φυσική του τάξη. Ὁ προορισμὸς ὁλοκληρώθηκε. Τέλος! Οἱ ἄξιοι ψαράδες χαίρονται γιὰ τὴν πλούσια ψαριά, τῶν κόπων τους τὴν ἀμοιβή. Ὅμως ἡ ζωὴ τελείωσε γι’ αὐτὰ τὰ ψάρια!

Δίπλα τους ὁ αἰώνιος Ψαρᾶς τῶν ψυχῶν, ρίχνει κι ἐκεῖνος τὰ ἀθάνατα δίχτυα τοῦ θείου Του λόγου καὶ ψαρεύει τὰ λογικὰ ψάρια, τοὺς τίμιους καὶ ἐργατικοὺς αὐτοὺς ψαράδες ὡς τοὺς πρώτους Μαθητές Του. Δὲν ξαναεῖδαν τέτοιο ψάρεμα στὰ νερά τους. Ὅμως μαγεύονται ἀπὸ τὸν Ψαρά. Ἡ μορφὴ Του τοὺς μαγνητίζει καὶ ἀμέσως, εὐχαρίστως, μὲ τὴ θέλησή τους πέφτουν στὰ δίχτυά Του. Λὲς καὶ δὲν πρόλαβε νὰ ὁλοκληρώσει τὴν ψαριά του: «Δεῦτε ὀπίσω μου…». Λὲς καὶ τὸν περίμεναν ἀπὸ καιρὸ μὲ λαχτάρα. Ἀνεξήγητο τὸ Μυστήριο.

Αὐτοὶ ποὺ πάλευαν μία ζωὴ στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς καὶ τῆς λίμνης τους, τὰ ἐγκαταλείπουν ὅλα καὶ Τὸν ἀκολουθοῦν. Νάτοι σπαρταροῦν ἀπὸ χαρά, ἀπὸ λαχτάρα, ἀπὸ ἐλευθερία μέσα στὰ δικά Του πνευματικὰ δίχτυα. Αἰσθάνονται τόσο ἀσφαλεῖς μαζί Του! Πιστεύουν πὼς ἡ ἀληθινὴ ζωὴ εἶναι κοντά Του, πὼς ἡ ζωὴ τους τώρα ἀρχίζει.  Θὰ μάθουν τὴ δική Του τέχνη τοῦ ψαρᾶ, θὰ ψαρεύουν ψυχές, ἀνθρώπους! Ἔτσι δὲν τοὺς εἶπε «Καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»;Πόσο εὐλογημένα θὰ εἶναι τὰ λογικά ψάρια ποὺ θὰ γεμίζουν τὰ καινούργια τους δίχτυα καὶ θὰ φθάνουν ὁλοζώντανα ὡς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν!

Θαυμαστὲς οἱ εἰκόνες: Τὰ ψάρια τῆς θάλασσας καὶ τὰ Ψάρια τοῦ Θεοῦ. Οἱ ψαράδες τῶν ψαριῶν, ὁ Ψαρὰς τῶν ψαράδων καὶ οἱ Ψαράδες τῶν ψυχῶν…!

Ἀγαπημένη εἰκόνα τὸ ψάρι καὶ στὶς Κατακόμβες. Τὸ ζωγράφιζαν οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ὡς σύμβολο τοῦ Κυρίου μας, μὲ τὴν ἐπιγραφὴ δίπλα Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.: Ἰησοῦς Χριστός, Θεοῦ Υἱός, Σωτήρ. Ἀγαπημένε μας Ἰχθύ, Κύριε, κράτα μας  μαζί Σου στὰ δίχτυα τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας Σου καὶ τῆς αἰώνιας Βασιλείας Σου ὡς λογικά Σου ψάρια, στό πέλαγος τῆς αἰώνιας ζωῆς!