Μνήμη των μαρτύρων Θύρσου, Λευκίου, Καλλινίκου, Φιλήμονος και των συν αυτώ (14 Δεκεμβρίου)

Η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά σήμερα, 14 Δεκεμβρίου, τη μνήμη των μαρτύρων Θύρσου, Λευκίου, Καλλινίκου, Φιλήμονος και των συν αυτοίς.
Οι Θύρσος, Λεύκιος και Καλλίνικος έζησαν επί Δεκίου στα χρόνια των μεγάλων διωγμών. Κατάγονταν από τη Βιθυνία και κατοικούσαν στην Καισάρεια της Μ. Ασίας. Ήταν γόνοι επιφανών οικογενειών και έζησαν ευσεβή και ταπεινό βίο.
Μαρτύρησαν όταν ο Δέκιος άρχισε τους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Λεύκιος παρουσιάστηκε στον Έπαρχο της πόλης και ομολόγησε τη Χριστιανική του Πίστη. Δε δίστασε μάλιστα να ελέγξει τον Έπαρχο, που προσπαθούσε με κάθε μέσο να βάλει, με φθόνο και συκοφαντίες, προσκόμματα στο έργο της Εκκλησίας και να περιορίσει τη διάδοση του Ιερού Ευαγγελίου. Αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια, ο Μάρτυρας Λεύκιος πέθανε με αποκεφαλισμό.
Η γενναία στάση του Αγίου οδήγησε μπροστά στον ηγεμόνα και το Θύρσο, ο οποίος ομολόγησε με θάρρος ότι Κύριος και Θεός του είναι ο Εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός. Για την ομολογία του αυτή υπέστη φοβερά βασανιστήρια, με υπομονή και απαράμιλλο θάρρος, γεγονός το οποίο οδήγησε στη χριστιανική πίστη τον ειδωλολάτρη ιερέα Καλλίνικο. Οι δύο άνδρες βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.
Γίνεται αντιληπτό για ακόμη μια φορά ότι οι πιστοί βιώνουν στη ζωή τους εμπειρικά τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μέσα στη φαινομενική αδυναμία τους όταν επικαλούνται τις πρεσβείες των Αγίων. Αυτή ομολογεί ο υμνογράφος ως ο δάσκαλος της εμπειρικής θεολογίας: «Τόξον δυνατῶν ἠσθένησε, καὶ οἱ ἀσθενοῦντες, περιεζώσαντο δύναμιν· διὰ τοῦτο ἐστερεώθη, ἐν Κυρίῳ ἡ καρδία μου».
Στη μακρόχρονη ιστορία του Χριστιανισμού δεν είναι λίγοι οι διώκτες του οι οποίοι στο τέλος, με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ομολόγησαν κι αυτοί με θάρρος, αλλά και με μεταμέλεια, την πίστη τους στον αληθινό Θεό.
Με τις ευχές των σήμερα τιμώμενων Αγίων μας ας πορευθούμε κι εμείς προς τον σπήλαιον της Βηθλεέμ με περισσότερη αγάπη, συγχωρητικότητα αφού τα πάντα του κόσμου τούτου είναι ανθρώπινα και τίποτα δε μπορεί να ξεπεράσει τις αξίες και τις αρετές που διέπουν το θεανδρικό πρόσωπο του Νέου παιδίου του προαιώνων Θεού.

 Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου