Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των μαρτύρων Θεμιστοκλέους και Ιουλιανής, η οποία καταγόταν από επιφανή ειδωλολατρική οικογένεια της Νικομήδειας και έζησε επί Μαξιμιανού. Η σωματική της ομορφιά, η σύνεση και ο πλούτος της προκάλεσαν το ενδιαφέρον του αξιωματούχου Ελεύσιου, τον οποίο οι γονείς της ήθελαν να της δώσουν ως σύζυγο. Η σεμνή Ιουλιανή ωστόσο, έχοντας γνωρίσει από τον Απόστολο Παύλο την αλήθεια του Χριστού, δεν επιθυμούσε να γίνει σύζυγος ειδωλολάτρη. Η επίμονη άρνησή της οδήγησε σε καταγγελία της χριστιανικής της ιδιότητας στις ρωμαϊκές αρχές, που είχε ως συνεπακόλουθα τη φυλάκιση και τα φρικτά βασανιστήρια, στα οποία πρωτοστατούσε ο ίδιος ο Ελεύσιος.
Στα διλήμματα και τις δοκιμασίες, που επέφεραν τα ποικίλα βασανιστήρια, η Αγία έδειξε απαράμιλλη υπομονή, διακηρύσσοντας ότι κατά την ανάσταση των δικαίων, σημασία θα έχουν όχι οι πληγές του σώματος, αλλά οι πληγές που αφήνει στην ψυχή η ηθική πτώση και η κατάσταση της αμαρτίας, η οποία όμως συγχωρείται μέσω των αγιαστικών πράξεων της Εκκλησίας και κατεξοχήν με το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως.
Η Παρθενομάρτυρας Ιουλιανή τελειώθηκε με ξίφος εντός της φυλακής. Το ήθος και η παρρησία που επέδειξε έγιναν αφορμή να πιστέψουν στο Θεάνθρωπο και να την ακολουθήσουν στο μαρτύριο, με θάρρος και πίστη σταθερή, πεντακόσιοι άνδρες και εκατό τριάντα γυναίκες.
Επισημαίνει με ρεαλισμό ο Παύλος για τις συναναστροφές μας ως Χριστιανοί άνδρες ή γυναίκες: «Να ευχαριστείτε πάντοτε και για όλα το Θεό και Πατέρα στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Να υποτάσσεστε ο ένας στον άλλο με φόβο Χριστού», δηλ. με δέος και σεβασμό.
Σε κάθε εποχή υπάρχουν γυναίκες, όπως την Αγία Ιουλιανή, που ζουν με θάρρος τον καθημερινό αγώνα, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, περιφρονώντας κάθε είδους πρόσκομμα στο ηθικό και τίμιο. Ζουν με σωφροσύνη και ανιδιοτέλεια το δρόμο που διάλεξαν στην πορεία της ζωής τους είτε ως μητέρες, σύζυγοι είτε ως μοναχές στην ολοκληρωτική αφοσίωση στο Νυμφίο Χριστό.
Του
Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου