«Η Εκκλησία ως φορέας διατήρησης της Παράδοσής μας»: Συζήτηση στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

Σε πολλές Ενορίες αποτελούν θεσμό τα τμήματα των ελληνικών χορών, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι η Εκκλησία αποτελεί τον φορέα διατήρησης της παράδοσης και μεταφοράς στις επόμενες γενιές της εθνικής κληρονομιάς, που περιλαμβάνει κάθε δραστηριότητα της ζωής.

Στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου, ο Συγγραφέας κ. Στέφανος Μίλεσης, Πρόεδρος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, φιλοξένησε τον κ.  Γεώργιο Γκολέμη, Χοροδιδάσκαλο, Χορογράφο, σε μια συζήτηση με θέμα «Η Εκκλησία ως φορέας διατήρησης της Παράδοσής μας». Παραδοσιακούς χορούς παρουσίασε χορευτικό τμήμα του Πολιτισμικού Ομίλου ΔΩΔΩΝΗ, που λειτουργεί υπό την ευθύνη του κ. Γκολέμη.

Ο κ. Γκολέμης γνώρισε την παράδοση μέσα από την Ενορία της Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και εφέτος συμπλήρωσε 40 χρόνια ως υπεύθυνος των τμημάτων παραδοσιακών χορών της Ενορίας, ενώ νωρίτερα συμμετείχε στη χορευτική ομάδα στο ξεκίνημα της.

Πλέον, σε πολλές Ενορίες αποτελούν θεσμό τα τμήματα των ελληνικών χορών, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι η Εκκλησία αποτελεί τον φορέα διατήρησης της παράδοσης και μεταφοράς στις επόμενες γενιές της εθνικής κληρονομιάς, που περιλαμβάνει κάθε δραστηριότητα της ζωής.

Η δημοτική μας παράδοση άλλωστε, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Εκκλησία και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στα τραγούδια σε όλη την Ελλάδα.

Η αστυφιλία, δηλαδή η συγκέντρωση του αγροτικού πληθυσμού της επαρχίας στις μεγάλες πόλεις, οδήγησε σε ομογενοποίησή του για να μπορέσει να ακολουθήσει τους ρυθμούς μιας πολιτείας. Η δυνατότητα της συνέχειας των τοπικών παραδόσεων δόθηκε και δίνεται πλέον μέσω της Εκκλησίας με τις κατά τόπους Ενορίες.

Οι παραδοσιακοί χοροί, όπως επεσήμανε ο κ. Γκολέμης, συνδέονται με όλες τις δραστηριότητες και τις εκφάνσεις της ζωής, μέσα από τον τρόπο που διαμορφώνονται και εκδηλώνονται τα τοπικά έθιμα κάθε περιοχής, τόσο στα ηπειρωτικά, όσο και τα νησιωτικά διαμερίσματα της χώρας μας και διασώζονται μέχρι τις ημέρες μας.

Ο παραδοσιακός χορός δένει με το τραγούδι, τα μουσικά όργανα και τις φορεσιές, καλύπτοντας ένα ευρύ πεδίο παράδοσης και χρονογραφεί την εποχή που διαμορφώθηκε. Επίσης, η γεωγραφία μιας περιοχής επηρεάζει τον τρόπο που χορεύουν οι κάτοικοί της, δημιουργώντας τους ανάλογους χορούς.

Κάθε περίοδο συναντάμε δημοτικά τραγούδια τα οποία μας δίνουν στοιχεία για αυτήν και έχουν γραφτεί από τον ίδιο το λαό. Μάλιστα στην επαναστατική περίοδο του 1821, πολλά γεγονότα έγιναν γνωστά μέσα από τα δημοτικά τραγούδια. Και δεν υπάρχει ήρωας της επανάστασης που δεν έχει μνημονευθεί μέσα από τους στίχους δημοτικού τραγουδιού.

Πολλά μέρη της χώρας μας, ηπειρωτικά και νησιωτικά, έχουν διακριθεί σε ορισμένους τομείς παράδοσης που σχετίζονται με την Εκκλησία, όπως η ξυλογλυπτική, η επιπλοποιία, η αγιογραφία, η αργυροχοΐα, η υφαντική κ.α.

Ο κ. Γκολέμης, λόγω της επαγγελματικής του δραστηριότητας με τον χορό έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα και αυτό που διαπιστώνει και κατάθεσε στη συζήτηση, είναι ότι οι άνθρωποι ακόμα και σήμερα, κρατούν τις παραδόσεις όπως τις βρήκαν από τους προγενέστερους.

Και στις ημέρες μας σε δύσκολες εποχές, πολλά παιδιά παρακολουθούν μαθήματα παραδοσιακών χορών, αναφέροντας το παράδειγμα της Ενορίας της Ευαγγελιστρίας όπου λειτουργούν τμήματα παιδικά, νεανικά αλλά τα τελευταία χρόνια και τμήματα ενηλίκων.

Παράλληλα ο κ. Γκολέμης στο κλείσιμο της συνάντησης, τόνισε ότι σε όλα τα γεωγραφικά τμήματα της χώρας μας,  πραγματοποιούνται πολλές εκδηλώσεις με αμιγώς παραδοσιακό χαρακτήρα, που μαρτυρούν μία στροφή στην παράδοση.