ΠροσευχήΚυριακή. Θε μου σ’ ευχαριστούμεΔέξου μας σαν πρόβατα στην αγκαλιά σου απολωλόταΠολύ αμαρτήσαμε Κύριε, πολύ αδικήσαμεΣαν άπιστοι θρηνούμε για τα επίγεια αγαθά μαςΛησμονήσαμε την αιωνίαν Άνοιξη του ΠαραδείσουΣτον Οίκο σου δεόμεθα συγχωρηθήναι ημάςΣήμερα Κυριακή τας εντολάς σου ενθυμούμενοιΜη μας εγκαταλείψεις Θε μου, εις το σκότος της αβύσσου.(Άλλωστε, λίαν προσφάτως, προσεφέραμενΕις αρμοδίων εντολάς υπείκοντες,Τον οβολόν μας διά την αναστήλωσιν του Ιερού Ναού Σου).Μανόλης Αναγνωστάκης
Η λέξη ΥΠΕΡΟΧΟ είναι ελάχιστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιρωνικό καί ασεβές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε ειρωνικό ούτε ασεβές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικότητα.
Για να ψαχτούμε λιγουλάκι.
Ειρωνικό δεν είναι! Αλλά αυτό εξαρτάται από το πώς θα το ερμηνεύσει κάποιος! Απλά στο τέλος δηλώνεται το πάρε- δώσε με τον Θεό, όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν έχουν όλοι τέτοιο "πάρε - δώσε" με τόν Θεό.
ΔιαγραφήΟι Αγιοι, οι Οσιοι, οι άνθρωποι του Θεού γενικώς, έχουν διαφορετική σχέση μέ τον Θεό.
Δέν θα έπρεπε το ποίημα νά τούς βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι.
Ο θεός δεν "υποχρεώνεται"με την ανέγερση ναού από μέρους μας, αλλά εμείς έχουμε ανάγκη τον Ιερό Ναό . Ούτε υποχρεώνεται ο θεός από την μετάνοιά μας, αλλά εμείς έχουμε ανάγκη την μετάνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφή