ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ, 14, 16-24
ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ Κολασσαείς, Κεφ. γ´ στ. 4-11
|
Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς
φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. |
Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστός, ποὺ
εἶναι ἡ ἀληθινὴ ζωή μας, φανερωθεῖ, τότε κι ἐσεῖς θὰ φανερωθεῖτε μαζί του
δοξασμένοι στὴν παρουσία του. |
|
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ
ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, |
᾿Απονεκρῶστε, λοιπόν, ὅ,τι σᾶς
συνδέει μὲ τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθόν· Τὴν πορνεία, τὴν ἠθικὴ ἀκαθαρσία, τὸ πάθος,
τὴν κακὴ ἐπιθυμία καὶ τὴν πλεονεξία, ποὺ εἶναι εἰδωλολατρία. |
|
δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ
ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, |
Γιὰ ὅλα αὐτὰ θὰ πέσει ἡ ὀργὴ
τοῦ Θεοῦ πάνω σ’ ἐκείνους ποὺ δὲν θέλουν νὰ πιστέψουν. |
|
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς
περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· |
Σ’ αὐτοὺς ἀνήκατε ἄλλοτε κι ἐσεῖς,
ὅταν αὐτὰ τὰ πάθη δυνάστευαν τὴ ζωή σας. |
|
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ
πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· |
Τώρα ὅμως πετάξτε τα ὅλα αὐτὰ ἀπὸ πάνω σας·
Τὴν ὀργή, τὸν θυμό, τὴν πονηρία, τὴν κακολογία καὶ τὴν αἰσχρολογία. |
|
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι
τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ |
Μὴ λέτε ψέματα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο,
ἀφοῦ βγάλατε ἀπὸ πάνω σας τὸν παλιὸ ἁμαρτωλὸ ἑαυτό σας μὲ τὶς συνήθειές του. |
|
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν
ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
|
Τώρα πιὰ ἔχετε ντυθεῖ τὸν
καινούριο ἄνθρωπο, ποὺ ἀνανεώνεται συνεχῶς σύμφωνα μὲ τὴν εἰκόνα τοῦ
δημιουργοῦ του, ὥστε μὲ τὴ νέα ζωή του νὰ φτάσει στὴν τέλεια γνώση τοῦ Θεοῦ. |
|
ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος,
περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα
καὶ ἐν πᾶσι Χριστός. |
Σ’ αὐτὴ τὴ νέα κατάσταση δὲν ὑπάρχουν πιὰ ἐθνικοὶ
καὶ ᾿Ιουδαῖοι, περιτμημένοι κι ἀπερίτμητοι, βάρβαροι, Σκύθες, δοῦλοι, ἐλεύθεροι·
τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὅλα καὶ ὁ Χριστὸς τὰ διέπει ὅλα. |
|
Ὅτε κατῆλθες
πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, |
Όταν κατέβηκες στον θάνατο,
εσύ που είσαι η αθάνατη Ζωή, |
|
τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ
τῆς θεότητος, |
τότε τον Άδη νέκρωσες με την
αστραπή της Θεότητάς σου. |
|
ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν
καταχθονίων ἀνέστησας, |
Και όταν ανέστησες τους
νεκρούς από τα καταχθόνια, |
|
πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων
ἐκραύγαζον, |
όλες οι Επουράνιες Δυνάμεις
κραύγαζαν: |
|
Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα
σοι. |
Χριστέ, Θεέ μας, που δίνεις τη
ζωή, δόξα σ’ εσένα. |
ἦχος ὁ
αὐτός
|
Ἐν πίστει τοὺς Προπάτορας ἐδικαίωσας,
τὴν ἐξ Ἐθνῶν δι' αὐτῶν προμνηστευσάμενος Ἐκκλησίαν. |
Με την πίστη δικαίωσες τους Προπάτορες, παίρνοντας ως μνηστή σου μέσω αυτών την Εκκλησία που προήλθε από τους ειδωλολάτρες. |
|
Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι, ὅτι
ἐκ σπέρματος αὐτῶν, ὑπάρχει καρπός εὐκλεής, ἡ ἀσπόρως τεκοῦσά σε. |
Καυχώνται
μέσα σε δόξα οι Άγιοι, γιατί από τους απογόνους τους υπάρχει ένδοξος καρπός,
αυτή που σε γέννησε χωρίς γάμο. |
|
Ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ
Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. |
Με
τις ικεσίες αυτών, Χριστέ Θεέ μας, σώσε τις ψυχές μας. |
Κοντάκιον Προεόρτιον Ἦχος γ'
Ἡ Παρθένος σήμερον,
|
Η Παρθένος σήμερα,
|
Χόρευε ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, |
Χόρευε εσύ η οικουμένη που το άκουσες· |
δόξασον μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, |
Δόξασε μαζί με τους Αγγέλους και τους βοσκούς |
βουληθέντα ἐποφθῆναι, Παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν. |
τον προαιώνιο Θεό, που θέλησε να εμφανιστεί ως μικρό παιδί. |



.jpg)
Συγχαρητήρια για την παράθεση της απόδοσης της Θ.Λ από την σπουδαία μορφή (πλην αναξιοποίητη ) του μακαριστού Κοζάνης Διονυσίου Ψαριανού.
ΑπάντησηΔιαγραφή