Ούτος ήτον από Ελκεσέμ πέραν εις Βατταρείμ, καταγόμενος από την φυλήν του Συμεών, και ακμάσας προ Χριστού έτη υξ’ [460]. Ύστερον δε από τον Προφήτην Ιωνάν επροφήτευσε και έδωκε σημείον δια την πόλιν Νινευΐ, ήγουν ότι αυτή θέλει αφανισθή από γλυκά νερά, και από φωτίαν υπόγειον. Η οποία προφητεία του αύτη επληρώθη και δια των έργων. Διότι η λίμνη, οπού ευρίσκετο τριγύρω εις την Νινευΐ, πλημμυρήσασα από σεισμόν, κατεπόντισεν αυτήν. Αλλά και η φωτία ερχομένη από την έρημον, κατέκαυσε το υψηλότερον μέρος της πόλεως. Ταύτα προφητεύσας εναντίον της Νινευΐ, και συγγράψας την προφητικήν του βίβλον, την εις τρία κεφάλαια διηρημένην, απέθανεν εν ειρήνη και ετάφη εις την εδικήν του γην. Ερμηνεύεται δε Ναούμ ανάπαυσις, ή παράκλησις εγώ πάσιν, ή φρόνημα, ή υπόληψις.
Περί του Προφήτου Ναούμ ταύτα γράφει Αλέξανδρος ο
Μαυροκορδάτος εις τα Ιουδαϊκά. Ότι δηλαδή αυτός ήτον κατά τους χρόνους Σεδεκίου
βασιλέως της Ιερουσαλήμ καταγόμενος εκ της Βιγαβάρ της εν Γαλιλαία, ακμάσας
μετά την καταστροφήν της Σαμαρείας. Και ότι επειδή οι Νινευΐται αφ’ ου
μετενόησαν επί του Ιωνά, πάλιν έπεσον εις τας προτέρας αμαρτίας, δια τούτο τας
τιμωρίας, οπού ο Θεός δεν έδωκε τότε εις αυτούς δια την μετάνοιαν, αυτάς τας
ιδίας επαραχώρησε να λάβουν ύστερον δια την κακίαν. Όθεν λόγος έχει, ότι ύστερον
από τεσσαράκοντα χρόνους της μετανοίας των Νινευϊτών, εσκλαβώθησαν αυτοί από
τους Βαβυλωνίους. Φαίνεται δε, ότι αφ’ ου εσκλαβώθησαν οι Νινευΐται υπό των
Βαβυλωνίων, τότε κατεκάη η πόλις των Νινευΐ, και εκαταποντίσθη υπό του ύδατος.
Σημείωσαι δε, ότι με την προφητείαν οπού κάμνει ο
Προφήτης ούτος δια την καταστροφήν των Νινευϊτών και Ασσυρίων, παρηγορεί τους
Ισραηλίτας, δείχνωντας τον Θεόν, ότι δι’ αυτούς τιμωρεί, τους αυτούς πρότερον
τιμωρήσαντας.
Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου