Μνήμη του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου (2 Δεκεμβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Προφήτου Αββακούμ, της μάρτυρος Μυρόπης, του Οσίου Αββακούμ του εν τω όρει της Καλαμιθάσης στην ορεινή Λευκωσία, καθώς και του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, του οποίου η αγιότητα διακηρύχθηκε το 2013.
Ο Προφήτης Αββακούμ προέβλεψε, σύμφωνα με το βιβλίο του, στα 49 της Π. Διαθήκης, την απελευθέρωση των συμπολιτών του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα και προείδε τη δόξα του Θεού, η οποία αποκαλύφθηκε στον κόσμο δια του Υιού και Λόγου του Θεού.
Ο Όσιος Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε το 1906 μ.Χ. στην Εύβοια. Γόνος πολυμελούς οικογένειας με αρχές. Ο πατέρας του έφυγε στην Αμερική, για να δουλέψει στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.
Ο μικρός Ευάγγελος φύλαγε πρόβατα στο βουνό. Πήγε σχολείο μόνο στην πρώτη τάξη του Δημοτικού. Λόγω της φτώχιας, δούλεψε στη Χαλκίδα και μετά στον Πειραιά.
Δωδεκαετής έφυγε για τον Άθωνα, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη. Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων, όπου και αφοσιώθηκε με υπακοή σε δύο αυτάδελφους Γέροντες.
Επέστρεψε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών. Χειροτονήθηκε ιερέας. Με πολλή άσκηση και πνευματικό κόπο, ο Θεός δώρισε στον π. Πορφύριο μεταξύ άλλων το διορατικό χάρισμα.
Το 1940, λίγο πριν από την εμπλοκή της Ελλάδας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Όσιος Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ανέλαβε Εφημέριος στην Πολυκλινική Αθηνών, πλησίον της πλατείας Ομονοίας.
Τον Ιούνιο του 1991, προαισθανόμενος το τέλος, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια, και το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
Τα τελευταία λόγια του ήταν λόγια από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου «ἵνα ὦσιν ἓν». Ο όσιος Πορφύριος προσευχόταν για την Ορθόδοξο Εκκλησία και την ενότητα όλων στο όνομα του Αναστημένου Ιησού Χριστού.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου