Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2025

Καθαρό και ακάθαρτο στην Εκκλησία- Μιλτιάδης Κωνσταντίνου

   "...Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ακυρώνει με απολύτως σαφή τρόπο την όποια διάκριση μεταξύ καθαρού και ακαθάρτου. Ο Χριστός κατά τη διάρκεια της επίγειας δράσης του, παρά τον σεβασμό που εκφράζει προς τον Ιουδαϊκό νόμο, αγγίζει λεπρούς, τρώει σε σπίτια τελωνών και πορνών, θεραπεύει την αιμοροούσα η οποία τον άγγιξε, συγχωρεί και γλυτώνει από βέβαιο θάνατο τη μοιχαλίδα γυναίκα, δέχεται το πλύσιμο των ποδιών του από την αμαρτωλή γυναίκα, εισέρχεται στο πραιτόριο την παραμονή του Πάσχα. Δεδομένου ότι η ακαθαρσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Λευιτικού σχετίζεται με ό,τι έχει να κάνει με τη ζωή, αλλά δεν ελέγχεται απολύτως από τον άνθρωπο (γέννηση, αρρώστια, θάνατος), ο Χριστός με τη στάση του δηλώνει, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι με τη σάρκωσή του οι σχέσεις του Θεού, του κυρίου της ζωής, με τον άνθρωπο έχουν πλέον αποκατασταθεί.

 Στην ίδια θεολογική θέση στηριζόμενο το κείμενο των Αποστολικών Διαταγών, που χρονολογείται στον δ΄ αιώνα μ.χ. και η συγγραφή του τοποθετείται γεωγραφικά στη Συρία, δίνει οριστική λύση στο ζήτημα αφιερώνοντας τα κεφάλαια 27 έως 30 του 6ου βιβλίου σε απαντήσεις προς εκείνους που "φυλάσσουσιν έθιμα ιουδαικά, γονοροίας, ονειρώξεις, πλησιασμούς τους κατά νόμον, λεγέτωσαν ημίν, ει εν αίς ώραις ή ημεραις έν τι τούτων υπομείνωσιν παρατηρούνται προσεύξασθαι ή ευχαριστίας μεταλαβείν ή βιβλίου θίγειν", και τους οποίους θεωρεί ότι "του Αγίου Πνεύματος κενοί τυγχάνουσιν του αεί παραμένοντος τοις πιστοίς". 

Από τις πρώτες ήδη γραμμές ο συγγραφέας απευθύνεται στις χριστιανές γυναίκες εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν θα πρέπει να λαμβάνουν υπ΄όψιν τους τις Ιουδαικές διατάξεις περί καθαρότητας: "Εάν νομίζεις γυναίκα, ότι κατά τις επτά ημέρες της εμμήνου ρήσεως είσαι εκτός της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, τότε εάν πεθάνεις κατά την περίοδο αυτή θα βρεθείς μακρυά από την ελπίδα του Θεού.  Ή είσαι πάντα αχώριστα συνδεδεμένη με το άγιο Πνεύμα, αφού δεν περιορίζεται τοπικά, οφείλεις να προσεύχεσαι και να μετέχεις στη Θεία Ευχαριστία, και να φωτίζεσαι από το άγιο Πνεύμα, χωρίς να κάνεις κάτι κακό. Η συζυγική ένωση, η λοχεία, η έμμηνος ρήση και η ονείρωξη δεν μπορούν να μολύνουν τη φύση του ανθρώπου και να τον χωρίσουν από το Άγιο Πνεύμα, παρά μόνον η ασέβεια και οι παράνομες πράξεις. Γι΄αυτό, γυναίκα, να μην ασχολείσαι με αυτές τις ανοησίες και να θυμάσαι πάντοτε τον Θεό που σε δημιούργησε και να προσεύχεσαι σ΄ Αυτόν, γιατί είναι δικό σου και των πάντων Κύριος΄ να μελετάς τους νόμους του και να μη δίνεις προσοχή στη σωματική κάθαρση, στη συζυγική ένωση, στον τοκετό ή στην αποβολή και στα σωματικά ελαττώματα, γιατί τέτοιες παρατηρήσεις είναι εφευρέσεις ανόητων ανθρώπων που δεν έχουν μάτια και μυαλό.  Επομένως ο τίμιος και σεμνός γάμος και η απόκτηση τέκνων είναι καθαρά΄ τίποτε κακό δεν υπάρχει στο καλό. Ούτε, λοιπόν, η σωματική κάθαρση της γυναίκας είναι βδελυκτή στον Θεό, ο οποίος οικονόμησε να συμβαίνει καθε τριάντα ημέρες...άλλωστε και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο δεν σιχάθηκε την αιμορροούσα, ούτε γενικά την κατηγόρησε, αλλά αντίθετα τη θεράπευσε λέγοντάς της : " Η πίστη σου σε έσωσε". Μην παρατηρείτε, λοιπόν, τα νόμιμα και τα φυσικά, νομίζοντας ότι μολύνεστε από αυτά και μην ψάχνετε ιουδαικές αντιλήψεις...".

  (Από το βιβλίο: ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- Πρακτικά ΙΗ ΄Πανελληνίου Λειτουργικού Συμποσίου Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων).

  Υάκινθος

1 σχόλιο:

  1. "Από πότε ένα κείμενο του 4ου αιώνα (και μάλιστα αμφιβόλου αξιοπιστίας ως προς τον συγγραφέα του) αρκεί για να λύσει οριστικά ένα ζήτημα;
    Γιατί δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος αναφέρει κάτι διαφορετικό ως προς την ποιμαντική του θέματος; Ή, ακόμη περισσότερο, γιατί αγνοείται ένας κανόνας Οικουμενικής Συνόδου (Πενθέκτη) που έχει ρυθμίσει πτυχές του ζητήματος με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που υπονοείται στο κείμενο των Αποστολικών Διαταγών;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή