ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Με το βλέμμα στον ουρανό, και τα τελευταία
του λόγια παράκληση. «Κύριε μη στήσεις
αυτοίς-μην τους λογαριάσεις-την
αμαρτίαν ταύτην» ! Ήτοι, σε γραμμή Ιησού Χριστού στο Σταυρό. «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι-δεν
ξέρουν, δεν καταλαβαίνουν-τι ποιούσι». Έφυγε
για τον ουρανό Στέφανος, ο πρώτος από τους επτά Διακόνους, που ήταν «πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου».
Το πρώτο αίμα είχε χυθεί, στους ακόλουθους τρεις αιώνες, θα ακολουθούσε ποτάμι
αίμα των Μαρτύρων Κυρίου για να ριζώσει και αναπτυχθεί η καλλιέλαιος της
Εκκλησίας. Πολύ μακρά περίοδος, τριακόσια χρόνια, για πολλούς άκρως δύσκολη,
τραγική. Το πιο πολύ όμως και για πιο πολλούς-«τοσούτον γαρ έχοντες
περικείμενον ημίν νέφος
Μαρτύρων»-μεγάλη, μέγιστη, όντως ηρωική ! Από τούτο μοναδική σε αίμα για την Εκκλησία, και ανεπανάληπτη !
«Και ο Στέφανος γεμάτος πίστη και δύναμη έκανε μεγάλα και εκπληκτικά και θαυμαστά στο λαό, και θαύματα. Και τότε είναι που άρχισαν να συζητούν μαζί του κάποιοι από διάφορες συναγωγές. Κι όταν πια δεν τα ’βγαζαν πέρα, τον έσυραν στο Συνέδριο κατηγορώντας τον ότι προσβάλλει το Μωυσή και ανακηρύττει το Χριστό. Τι παράξενο όμως εκεί. «Ατενίσαντες εις αυτόν άπαντες οι καθεζόμενοι εν τω Συνεδρίω είδον το πρόσωπον αυτού να λάμπει ωσεί πρόσωπον αγγέλου» !
Και άρχισε αυτός να ομιλεί με παρρησία και
να τους εξηγεί ξεκινώντας από το μέγα της πίστης στο Θεό Αβραάμ, και τους
ακόλουθους Πατριάρχες. Και πάντα τα λοιπά ως τη θαυμαστή έξοδο από τη δουλεία
της Αιγύπτου και τον έτερο μέγα του Θεού Μωυσή … Και φτάνει στους Προφήτες, «που προφήτεψαν τον ερχομό του Δικαίου».
Όπου τους θυμίζει ανοιχτά και καθαρά. «Και ότι δε θέλησαν, και μάλλον δεν
άντεξαν να καταλάβουν οι πατέρες σας, και ότι τους θανάτωσαν. Και σπεύδει και
συμπληρώνει, όπως ακριβώς το αυτό τώρα έχοντας κι εσείς πάθει, φτάσατε να
σταυρώσετε τον ίδιο το Δίκαιο» !
«Όταν τα άκουσαν αυτά οι αρχιερείς
εξαγριώθηκαν, κι έτριζαν τα δόντια τους εναντίον του. Ο Στέφανος, καταλαβαίνοντας
βέβαια τι επέρχεται, ήρεμος παρά ταύτα, ατένιζε τον ουρανό κι ακουγόταν να
λέει. «Να βλέπω τον ουρανό ανοιχτό ! Και
τον Υιό του Ανθρώπου να στέκεται δεξιά του Θεού». Δε χρειάστηκε τίποτε
άλλο, και όλοι ξέρουμε και καταλαβαίνουμε τι έγινε, με τι αγριότητα έπεφταν
κατά πάνω του οι πέτρες. Εκείνος όμως καρτερικά υπέμενε, ώσπου σβήνοντας, όπως
αντίστοιχα ο Χριστός στο Σταυρό παρακάλεσε. «Κύριε νη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην» !
Το μεγαλείο αυτού του Μαρτυρίου, του και πρώτου,
απαυγάζει το όλο της Αλήθειας της
Εκκλησίας, ήτοι, την ουσία της. Όχι μεγάλα λόγια ! Προσέγγιση και κατανόηση
από κάθε χριστιανό σήμερα με προσωπική σιωπή ! Με αναλογισμό, αν είναι έτοιμος για μια στάση ζωής αντίστοιχης ομολογίας Ιησού
Χριστού ! Και αν ζητάει από το Θεό, με
όποιο τρόπο κρίνει η Αγάπη του, να του χαριστεί !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου