Κάτι άσχετο. Σχόλασα από δουλειά. Κουρασμένος και πεινασμένος είπα: Τι να φάω σήμερα? Εκεί που βρισκόμουν εκείνη την ώρα δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά ένα μαγαζί που πουλούσε Σάντουιτς, Μπαγκέτες κ.λ.π. Τι να κάνω? Κατόπιν σκέψεως είπα: Δεν βαριέσαι θα φάω και θα αρτηθώ σήμερα Τετάρτη. Παίρνω μία μπαγκέτα τυρί ζαμπόν και όλα τα αρτύσιμα. Φθάνω σε κάποιους φίλους και εκεί διαπιστώνω ότι όλοι έτρωγαν κάτι αρτύσιμο. Πάνω στην κουβέντα κάποιος μου είπε ότι σήμερα είναι απολυτή. Ερώτηση κρίσεως Αδελφοί και αγαπητέ Αναστάσιε : Αμάρτησα? Τελικά τι νηστεύουμε? Υλικά αγαθά? Θερμίδες? Διάθεση? Ποσότητα? Ποιότητα? Ήταν προτιμότερο να έτρωγα λίγο κρεατάκι και λίγο τυράκι παρά να έτρωγα δύο κιλά πασατέμπο ή δύο κιλά κάτι νηστίσιμο! Προσπαθώ να δω τι είναι η νηστεία? Κάτι άλλο που με έχει απασχολήσει και ρωτώ: Σήμερα τρώγαμε κανονικά είναι όπως λέμε απολυτή. Το βράδυ είμαι καλεσμένος σε ένα τραπέζι . Αύριο επιτρέπεται να κοινωνήσω? Γιατί άραγε αυτό επιτρέπεται μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις όπως το Πάσχα ή όπως σήμερα? Κάτι άλλο. Είμαι παντρεμένος με μια υπέροχη γυναίκα. Σήμερα π.χ. Θέλω να συνευρεθώ μαζί της. Αύριο θα κοινωνήσω? Ακουσα κάποιους πνευματικούς να επιτρέπουν σε πνευματικοπαίδια τους να κοινωνο΄πυ αφού το προηγούμενο βράδυ είχαν συνευρεθεί. Η κάτι άλλο. Γίνεται γάμος σήμερα και την άλλη εβδομάδα θέλω να κοινωνήσω. Μπορώ? Κρατώ μία κουβέντα ενός καταπληκτικού ανθρώπου που σύχναζε στον Αναστάσιο που πλέον δεν βρίσκεται στην ζωή: Μην αφήσεις μου έλεγε να ανέβει ο πνευματικός σου στην κρεβατοκάμαρα. Έχει απόλυτο δίκιο. Είναι κουβέντες αυτές να λέγονται σε πνευματικούς? Βοηθήστε λίγο την κατάσταση. Ευχαριστώ πολύ. Με τιμή ενας πειραζόμενος. υπό πνευματων ακαθάρτων Ν.εανίας!!!!!!!!!
Προβληματισμοί Ν.εανία …με όμορφο πειρακτικό τρόπο… στο περί νηστείας τροφών και παθών… Γνωρίζω από τον τρόπο διατυπώσεως ότι δεν έχεις απορία, όμως σου γράφω λίγες σκέψεις. Η νηστεία μόνη της δεν είναι αρετή, αλλά είναι μέσον για την απόκτηση της αρετής. « Νηστεύσωμεν, αδελφοί, σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς ». Αξία έχει όχι μόνο η νηστεία των τροφών, αλλά και των παθών. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λεει: « Δείξε μου την νηστεία σου δια των έργων σου. Αν δεις πτωχό, ελέησέ τον. Αν δεις κάποιο εχθρό σου συμφιλιώσου. Αν δεις φίλο σου να προοδεύει, μην τον φθονήσεις. Διατήρησε τα χέρια σου, τα πόδια σου , τα μάτια σου, τα αυτιά σου καθαρά από αμαρτίες. Διότι ποιο το όφελος, όταν δεν τρώμε κρέας, όμως κατατρώμε τους αδελφούς μας; Εκείνος που κατηγορεί τον άλλο, είναι σαν να δάγκωσε τη σάρκα του “ πλησίον” …… Παρακαλώ, λοιπόν, όσοι μπορείτε να νηστεύετε, όσο είναι δυνατόν, και να αυξάνετε την καλή σας αυτή και αξιέπαινη προθυμία».
Ν.εανία .. ως προς τα πάθη θα σου πω ότι αληθινή νηστεία όπως λέγει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, και ευπρόσδεκτη στον Θεό είναι η χαλιναγώγηση των παθών. Αλλά αν στην διάρκεια του αγώνα ανακαλύψουμε ότι η χριστιανική ζωή είναι μάχη και προσπάθεια, τότε βρήκαμε το βασικό στοιχείο της νηστείας, «τα αδύνατα παρ' ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ». Την αγάπη μου. π. Θεολόγος
Ποσότητα? Ποιότητα? Τι νηστεύουμε δεν έχω καταλάβει? Τα υλικά? Δεν καλύφθηκα από την απάντηση λλά σας ευχαριστώ πάρα πολύ που διαθέσατε τον χρόνο σας. Την ευχή.Νεανίας
"Δεν ήταν μέσα στα άμεσα σχέδιά μου και στην προοπτική μου για το μέλλον να προσπαθήσω να αγγίξω ένα τόσο σοβαρό και καίριο θέμα, αναλογιζόμενος την επικινδυνότητα του εγχειρήματος και φοβούμενος την ανεπάρκεια των δυνατοτήτων μου. Ωστόσο τολμώ να μοιραστώ λίγες σκέψεις μαζί σας μιας και πολύ έντονα προβληματίστηκα, έπειτα από μια ουσιαστική συζήτηση με ένα έφηβο 15 χρόνων, σχετικά με αυτό το θέμα. Κατά την διάρκεια της κουβέντας και ρωτώντας τον γιατί σήμερα οι νέοι δεν πλησιάζουν την Εκκλησία στα αυτιά μου ήχησε μια τόσο ελεγκτική όσο και αληθινή απάντηση: « Γιατί μας παρουσιάζεται μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει…». Εξομολογούμαι πως σεισμός ταρακούνησε τα σωθικά μου και την ψυχή μου κυρίευσε αγωνία επιθυμώντας να αποδείξω ή αν θέλετε επιχειρώντας να παρουσιάσω το αβάσιμο του λόγου και αναληθές. Σίγουρα κανείς μας δεν μπορεί να πιστέψει και να υπάρξει σε μια Εκκλησία που ως γνώμονα Aληθείας της έχει το Μη, και ως κατεύθυνση πορείας της το Πρέπει. Ούτε κανείς μας δύναται να αντιληφθεί μια Εκκλησία που με το φόβο της Θείας τιμωρίας κρατά τον πιστό κοντά της δέσμιο της ανησυχίας του για το παρόν και για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέρμα της μάταιης ζωής αυτής. «Μια τέτοια Εκκλησία εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε»θα δηλώσει ένας ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας, όσο λανθασμένα καμιά φορά και σκόπιμα παρουσιάζεται στον σύγχρονο κόσμο. Αντιθέτως, αυτό που μας εμπνέει, μας προτρέπει και μας ενισχύει στην πορεία μας αναζήτησης του Αληθινά ωραίου και του πραγματικά όμορφου είναι μια Εκκλησία που ανοίγει την αγκάλη της στον κάθε πονεμένο άνθρωπο, που προσεγγίζει με αγάπη και αγγίζει με ελπίδα τις νεανικές φλεγόμενες καρδιές, σεβόμενη την ελευθερία του κάθε ανθρώπου θέλοντας πάντοτε να τον προστατεύσει ως στοργική και φιλεύσπλαχνη μητέρα από τις παγίδες της αμαρτίας και τους ατραπούς της φιληδονίας. Μια τέτοια Εκκλησία που όραμά της έχει την αιωνιότητα και όχι την φθαρτότητα, που στόχο της έχει την αγιότητα και όχι την επίγεια υστεροφημία και Αρχηγό της τον Αναστημένο Χριστό της Αγάπης μπορεί να συγκινήσει κάθε νεανική καρδιά και εύκολα να της απαντήσει και να ξεδιαλύνει την απορία της για την εικόνα της Εκκλησίας.
Άραγε ζητούμε μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει που απομακρύνει τους ανθρώπους από αυτήν ή μια Εκκλησία Αγάπης και Ελευθερίας που ως βάση της έχει το θεμελιώδες:
«Γνώσεσθαι την Αλήθειαν και η Αλήθεια Ελευθερώσει Υμάς…»
Φιλολογίες του μη και του πρέπει. Από λόγια έχω χορτάσει και εγώ και οι άλλοι. Φτάνουν πια τα λόγια δεν βλέπω έμπρακτα παραδείγματα. Από αυτά έχω ανάγκη Νεανία. Εσύ τι έχεις να με διδάξεις; δεν με νοιάζουν οι άλλοι… βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια. Φτάνει πια.
Κάτι άσχετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλασα από δουλειά. Κουρασμένος και πεινασμένος είπα: Τι να φάω σήμερα? Εκεί που βρισκόμουν εκείνη την ώρα δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά ένα μαγαζί που πουλούσε Σάντουιτς, Μπαγκέτες κ.λ.π.
Τι να κάνω?
Κατόπιν σκέψεως είπα: Δεν βαριέσαι θα φάω και θα αρτηθώ σήμερα Τετάρτη. Παίρνω μία μπαγκέτα τυρί ζαμπόν και όλα τα αρτύσιμα. Φθάνω σε κάποιους φίλους και εκεί διαπιστώνω ότι όλοι έτρωγαν κάτι αρτύσιμο. Πάνω στην κουβέντα κάποιος μου είπε ότι σήμερα είναι απολυτή.
Ερώτηση κρίσεως Αδελφοί και αγαπητέ Αναστάσιε : Αμάρτησα?
Τελικά τι νηστεύουμε? Υλικά αγαθά? Θερμίδες? Διάθεση? Ποσότητα? Ποιότητα? Ήταν προτιμότερο να έτρωγα λίγο κρεατάκι και λίγο τυράκι παρά να έτρωγα δύο κιλά πασατέμπο ή δύο κιλά κάτι νηστίσιμο!
Προσπαθώ να δω τι είναι η νηστεία?
Κάτι άλλο που με έχει απασχολήσει και ρωτώ: Σήμερα τρώγαμε κανονικά είναι όπως λέμε απολυτή. Το βράδυ είμαι καλεσμένος σε ένα τραπέζι . Αύριο επιτρέπεται να κοινωνήσω? Γιατί άραγε αυτό επιτρέπεται μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις όπως το Πάσχα ή όπως σήμερα?
Κάτι άλλο. Είμαι παντρεμένος με μια υπέροχη γυναίκα. Σήμερα π.χ. Θέλω να συνευρεθώ μαζί της. Αύριο θα κοινωνήσω?
Ακουσα κάποιους πνευματικούς να επιτρέπουν σε πνευματικοπαίδια τους να κοινωνο΄πυ αφού το προηγούμενο βράδυ είχαν συνευρεθεί.
Η κάτι άλλο. Γίνεται γάμος σήμερα και την άλλη εβδομάδα θέλω να κοινωνήσω. Μπορώ?
Κρατώ μία κουβέντα ενός καταπληκτικού ανθρώπου που σύχναζε στον Αναστάσιο που πλέον δεν βρίσκεται στην ζωή: Μην αφήσεις μου έλεγε να ανέβει ο πνευματικός σου στην κρεβατοκάμαρα. Έχει απόλυτο δίκιο.
Είναι κουβέντες αυτές να λέγονται σε πνευματικούς?
Βοηθήστε λίγο την κατάσταση.
Ευχαριστώ πολύ.
Με τιμή
ενας πειραζόμενος. υπό πνευματων ακαθάρτων Ν.εανίας!!!!!!!!!
Προβληματισμοί Ν.εανία …με όμορφο πειρακτικό τρόπο… στο περί νηστείας τροφών και παθών…
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω από τον τρόπο διατυπώσεως ότι δεν έχεις απορία, όμως σου γράφω λίγες σκέψεις.
Η νηστεία μόνη της δεν είναι αρετή, αλλά είναι μέσον για την απόκτηση της αρετής.
« Νηστεύσωμεν, αδελφοί, σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς ». Αξία έχει όχι μόνο η νηστεία των τροφών, αλλά και των παθών.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λεει: « Δείξε μου την νηστεία σου δια των έργων σου. Αν δεις πτωχό, ελέησέ τον. Αν δεις κάποιο εχθρό σου συμφιλιώσου. Αν δεις φίλο σου να προοδεύει, μην τον φθονήσεις. Διατήρησε τα χέρια σου, τα πόδια σου , τα μάτια σου, τα αυτιά σου καθαρά από αμαρτίες. Διότι ποιο το όφελος, όταν δεν τρώμε κρέας, όμως κατατρώμε τους αδελφούς μας; Εκείνος που κατηγορεί τον άλλο, είναι σαν να δάγκωσε τη σάρκα του “ πλησίον” …… Παρακαλώ, λοιπόν, όσοι μπορείτε να νηστεύετε, όσο είναι δυνατόν, και να αυξάνετε την καλή σας αυτή και αξιέπαινη προθυμία».
Ν.εανία .. ως προς τα πάθη θα σου πω ότι αληθινή νηστεία όπως λέγει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, και ευπρόσδεκτη στον Θεό είναι η χαλιναγώγηση των παθών.
Αλλά αν στην διάρκεια του αγώνα ανακαλύψουμε ότι η χριστιανική ζωή είναι μάχη και προσπάθεια, τότε βρήκαμε το βασικό στοιχείο της νηστείας, «τα αδύνατα παρ' ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ».
Την αγάπη μου.
π. Θεολόγος
Ποσότητα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιότητα?
Τι νηστεύουμε δεν έχω καταλάβει?
Τα υλικά?
Δεν καλύφθηκα από την απάντηση λλά σας ευχαριστώ πάρα πολύ που διαθέσατε τον χρόνο σας.
Την ευχή.Νεανίας
Η Εκκλησία διδάσκει την αγάπη οι άνθρωποι της Εκκλησίας όμως δεν την γνωρίζουν…..
ΑπάντησηΔιαγραφήη εκκλησία είναi όλο μη και πρέπει??? Δεν είναι αγάπη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παραθέτω ένα κείμενο που έγραψε ο γνωστός θεολόγος Θεόδωρος Ανδρουτσόπουλος και μου το εστειλε στην ηλεκτρονικη μου διευθυνση
Ευχαριστώ
Νεανίας
===========================
Γράφει ο: Θεόδωρος Ι. Ανδρουτσόπουλος
"Δεν ήταν μέσα στα άμεσα σχέδιά μου και στην προοπτική μου για το μέλλον να προσπαθήσω να αγγίξω ένα τόσο σοβαρό και καίριο θέμα, αναλογιζόμενος την επικινδυνότητα του εγχειρήματος και φοβούμενος την ανεπάρκεια των δυνατοτήτων μου. Ωστόσο τολμώ να μοιραστώ λίγες σκέψεις μαζί σας μιας και πολύ έντονα προβληματίστηκα, έπειτα από μια ουσιαστική συζήτηση με ένα έφηβο 15 χρόνων, σχετικά με αυτό το θέμα.
Κατά την διάρκεια της κουβέντας και ρωτώντας τον γιατί σήμερα οι νέοι δεν πλησιάζουν την Εκκλησία στα αυτιά μου ήχησε μια τόσο ελεγκτική όσο και αληθινή απάντηση:
« Γιατί μας παρουσιάζεται μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει…».
Εξομολογούμαι πως σεισμός ταρακούνησε τα σωθικά μου και την ψυχή μου κυρίευσε αγωνία επιθυμώντας να αποδείξω ή αν θέλετε επιχειρώντας να παρουσιάσω το αβάσιμο του λόγου και αναληθές.
Σίγουρα κανείς μας δεν μπορεί να πιστέψει και να υπάρξει σε μια Εκκλησία που ως γνώμονα Aληθείας της έχει το Μη, και ως κατεύθυνση πορείας της το Πρέπει. Ούτε κανείς μας δύναται να αντιληφθεί μια Εκκλησία που με το φόβο της Θείας τιμωρίας κρατά τον πιστό κοντά της δέσμιο της ανησυχίας του για το παρόν και για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέρμα της μάταιης ζωής αυτής.
«Μια τέτοια Εκκλησία εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε»θα δηλώσει ένας ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας, όσο λανθασμένα καμιά φορά και σκόπιμα παρουσιάζεται στον σύγχρονο κόσμο.
Αντιθέτως, αυτό που μας εμπνέει, μας προτρέπει και μας ενισχύει στην πορεία μας αναζήτησης του Αληθινά ωραίου και του πραγματικά όμορφου είναι μια Εκκλησία που ανοίγει την αγκάλη της στον κάθε πονεμένο άνθρωπο, που προσεγγίζει με αγάπη και αγγίζει με ελπίδα τις νεανικές φλεγόμενες καρδιές, σεβόμενη την ελευθερία του κάθε ανθρώπου θέλοντας πάντοτε να τον προστατεύσει ως στοργική και φιλεύσπλαχνη μητέρα από τις παγίδες της αμαρτίας και τους ατραπούς της φιληδονίας.
Μια τέτοια Εκκλησία που όραμά της έχει την αιωνιότητα και όχι την φθαρτότητα, που στόχο της έχει την αγιότητα και όχι την επίγεια υστεροφημία και Αρχηγό της τον Αναστημένο Χριστό της Αγάπης μπορεί να συγκινήσει κάθε νεανική καρδιά και εύκολα να της απαντήσει και να ξεδιαλύνει την απορία της για την εικόνα της Εκκλησίας.
Άραγε ζητούμε μια Εκκλησία του Μη και του Πρέπει που απομακρύνει τους ανθρώπους από αυτήν ή μια Εκκλησία Αγάπης και Ελευθερίας που ως βάση της έχει το θεμελιώδες:
«Γνώσεσθαι την Αλήθειαν και η Αλήθεια Ελευθερώσει Υμάς…»
Φιλολογίες του μη και του πρέπει. Από λόγια έχω χορτάσει και εγώ και οι άλλοι. Φτάνουν πια τα λόγια δεν βλέπω έμπρακτα παραδείγματα. Από αυτά έχω ανάγκη Νεανία. Εσύ τι έχεις να με διδάξεις; δεν με νοιάζουν οι άλλοι… βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια. Φτάνει πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήEσύ ,τί έχεις νά διδάξεις τους αλλους;
ΑπάντησηΔιαγραφή