ΕΚΛΟΓΕΣ - Αλεξανδρεύς

ΕΚΛΟΓΕΣ

Πηγαίνοντας εχθές το μεσημέρι
για να ψηφίσω στο δημοτικό της γειτονιάς μου
ένιωσα πώς δεν ήταν μόνο η ζέστη
που έφερνε μια νύστα και μια ζάλη
στα μάτια, κι όχι μόνο τα δικά μου.

Δεν ήταν τα τζιτζίκια και η μεσημβρινή ραστώνη.
μέσα στην αίθουσα, άψογα συγυρισμένη,
βρίσκονταν τα απαραίτητα
ψηφοδέλτια, παραβάν και κάλπη
και μερικοί που μοιαζαν μ’ επιτροπή.
Μία κυρία επικεφαλής. Δικαστικός

Μονάχα μια μικρή ασήμαντη λεπτομέρεια
έμοιαζε αταίριαστη στην ιερή διαδικασία
κάτι κουτάκια light αναψυκτικού
τα ψηφοδέλτια κρατούσαν μην τα … πάρει ο αέρας.
Ένιωσα ένα χαμόγελο να χαράζεται στα χείλη
μα εκόπη ευθύς σαν άκουσα να κελαρύζει
η ‘άψογη’ δικαστικός στο κινητό της
κανόνιζε το αυριανό της μπάνιο

Ευθύς κατάλαβα τη light ουσία της διαδικασίας
εννόησα πως δεν ήταν τα κουτάκια ξένα
ίσως να ήταν ξένα όλα τα άλλα!
και δυσκολεύτηκα πολύ το φάκελο να κλείσω
και να πετύχω τη σχισμή της ψηφοδόχου.

Βγαίνοντας, βρήκα την αφίσα κολλημένη
“ Περί ανακηρύξεως….”
μπα πού εγλίτωσε αυτή γενική των τριτοκλίτων
όλως ανάρμοστη στο light γεγονός μας;
Ίσως την έσωσε η τεμπελιά του αντιγραφέα
από παλιότερη αφίσσα είχε αντιγράψει.

Ίσως μας σώσει τελικά η ταχύτης, η κεκτημένη
Τίποτε άλλο.

Αλεξανδρεύς