Σαλός
Απόψε είδα μες στο δρόμο ένα σαλό
όχι για Σένα μα από Σένα,
τού 'χες πάρει το μυαλό
Απόψε είδα στην πλατεία ένα σαλό
πώς άφησες αυτό να γίνει;
δε μου χωράει στο μυαλό.
Απόψε είδα στο όνειρό μου ένα σαλό
με βλέμμα άδειο
με κυττούσε και θολό.
Απόψε ψάχνω νά βρω τον αλήτη το σαλό
να τον ρωτήσω για να μάθω
αν μπορώ
τι μένει πίσω από το πρόσωπο αν Εσύ
του τη στερήσεις την απλή
τη λογική.
Κάθε σαλός στη λογική μου μαχαιριά
πληγή που χαίνει
στο μυαλό και στην καρδιά.
Ζήνων
Ποιός ο ρόλος των σαλών στη ζωή μας; Τι αντιμετώπιση πρέπει να έχουν από όλους εμάς τους "λογικούς"; Είμαστε τελικά εμείς οι λογικοί, ή είμαστε "λογικοί" μέσα στην σύγχρονη "τρέλα";
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτήσεις που περιμένουν σοβαρές και τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Ζήνωνα για άλλη μια φορά, ευχαριστούμε πολύ. Τα ποιήματά σου μαχαιριές που αυλακώνουν την "ήρεμη" και "ασφαλή" ζωή μας.
Ένας "λογικός" (νομίζω τουλάχιστον, δεν το λέω με σιγουριά...).
Ο "σαλός" γίνεται ο "αλήτης του Θεού", που διαρκώς φεύγει και παντού είναι ξένος. Είναι μια όμορφη «αλητεία» την οποία δεν μπορούν να την «υπηρετήσουν» όλοι. Οι "δια Χριστόν σαλοί" προσποιούνταν τους τρελούς για να φέρουν τα θεία μηνύματα στον κόσμο. Η "δια Χριστόν σαλότης" ήταν μια προσποιητή "μωρία" και γι' αυτό η πιο δύσκολη και επικίνδυνη πνευματική άσκηση. Το βασικό τους έργο είναι η ανακάλυψη και η αποκάλυψη της αμαρτίας. Γι' αυτό κυκλοφορούσαν ελεύθερα στην αγορά, στις πλατείες, στις ταβέρνες, στα δημόσια λουτρά, ακόμη και στα κακόφημα σπίτια, εκεί και όπου με το διορατικό τους χάρισμα "βλέπουν" να φωλιάζει η αμαρτία. Η ζωή των δια Χριστόν σαλών έχει για μας πολλά ακατανόητα γιατί είμαστε λογικοί!!! Μελετώντας την ζωή τους αναλογίζεσαι πολλά, αναθεωρείς και φιλοσοφείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Θα επιθυμούσα να μάθω Ζήνων από πού εμπνεύσθηκες αυτό τον λογισμό σου ώστε να τον αποτυπώσεις έμμετρα σε αυτό το δημιούργημά σου.
Αγαπητέ Αριμαθαίε,
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω ότι κάνεις λάθος στο σχολιασμό σου. Όπως εγώ το κατανόησα, θέμα του ποιήματος δεν είναι οι δια Χριστόν σαλοί αλλά οι απλοί συνηθισμένοι τρελλοί. Νομίζω ότι αν το ξαναδιαβάσεις προσεκτικά α συμφωνήσεις μαζί μου. Εξάλλου αυτή η ερμηνεία καθιστά το ποίημα του Ζήνωνος σκανδαλιστικά πιο ενδιαφέρον. Τι απομένει από το ανθρώπινο πρόσωπο που η τρέλλα έχει επηρεάσει; Η συζήτηση θα με ενδιέφερε πάρα πολύ.
Ζήνων ευχαριστούμε
Αγαπητέ Ανώνυμε το κατανόησα το θέμα του ποιήματος. Σε ευχαριστώ όμως που μου έδωσες την ευκαιρία να το ξαναδιαβάσω. Ο Ζήνων είναι ξεκάθαρος. Το έγραψε άλλωστε «όχι ΓΙΑ Σένα μα ΑΠΟ Σένα,» εγώ θέλησα να αλλάξω την σύνθεση «όχι ΑΠΟ Σένα μα ΓΙΑ Σένα,» ώστε να υπενθυμίσω την σαλότητα στην Εκκλησία. Θέλησα να δώσω μια άλλη προέκταση στην σαλότητα. Και αυτό διότι αυτή η παράταξη των Αγίων ως πρότινος δεν προβαλλόταν από την Εκκλησία για τις ακρότητες που είχε η ζωή τους. Δηλαδή για την τρέλα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ερώτηση σου: «Τι απομένει από το ανθρώπινο πρόσωπο που η τρέλα έχει επηρεάσει;» η απάντηση μου θα είναι απλή και ξεκάθαρη: Το κάθε πρόσωπο είναι ιερό και αξίζει τιμής. Θεωρώ μέγιστο αμάρτημα το να υποτιμά και να χλευάζει κάποιος τον διανοητικά καθυστερημένο. Πράγμα συνηθισμένο στους χριστιανικούς και κοσμικούς κύκλους. Το θέμα δεν είναι «τι απομένει», το θέμα είναι πως ο κάθε άνθρωπος είναι Πρόσωπο ιερό, πλασμένο από τον Θεό, και η ύπαρξη του, και η ψυχή του, έχει την ίδια αξία, με τον όποιο «λογικό».
Αν λοιπόν η Εκκλησία προβάλει ως αγίους τους δια Χριστόν σαλούς, με τον ίδιο τρόπο η Εκκλησία -ως σύνολο ανθρώπων πιστών στο Χριστό- πρέπει να ΤΙΜΑ και να μην ΥΠΟΤΙΜΑ τους τρελούς.
Ο αγαπητός κ. Αναστάσιος Κωστόπουλος, μου έλεγε κάποτε για τον άγιο του Θεού κληρικό π. Χριστόδουλο Φάσσο. Στην Πάτρα κυκλοφορούσε κάποιος που από το στόμα του έτρεχαν σάλια. Το όνομά του δεν το έχω συγκρατήσει, ίσος τον έλεγαν Σπύρο, υποτιμητικά όμως τον φώναζαν «Σίελο». Αυτός πήγαινε σε ακολουθίες ιερών Ναών, για να βρίσκει μάλλον παρηγοριά. Όταν ο μακαριστός π. Χριστόδουλος Φάσσος χειροτονήθηκε υπό του αειμνήστου μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλληνδρά ως ιερεύς μετά λίγες ημέρες -ξαφνικά- συναντήθηκε με αυτό τον κ. Σπύρο «Σίελο». Όλοι τον αποστρέφονταν, και δεν επιθυμούσαν να τον ακουμπήσουν, διότι και τα ενδύματά του είχαν σάλια. Πόσο μάλλον τα χέρια του. Ο κ. Σπύρος «Σίελος» είχε κάνει επίσκεψη εις το βιβλιοπωλείο της Ζωής, και είδε να εισέρχεται ο π. Χριστόδουλος Φάσσος -ως κληρικός πλέον- στην θωριά του προσώπου του άρχισε να φωνάζει «παπά μου.. παπά μου….». Ο αγαπητός Αναστάσιος, μου είχε πει, πως του προξένησε εντύπωση η στάση αγάπης του μακαριστού π. Χριστοδούλου. Δεν τον αποστράφηκε, ούτε απομακρύνθηκε από αυτόν. Άνοιξε την στοργική του αγκαλιά, τον έσφιξε πλέον με τα ιερατικά του χέρια στο στήθος του θερμά. Ακούμπησε το πρόσωπο του ο π. Χριστόδουλος στο γεμάτο σάλια πρόσωπο του «εν Χριστώ αδελφού» και τον ασπάσθηκε με ευλάβεια στο μέτωπο λέγοντά του «Σπύρο μου τι κάνεις;». Και μετά από τον εναγκαλισμό και τον ασπασμό, ο μακάριος π. Χριστόδουλος, δεν σκούπισε το πρόσωπο του, ούτε έσπευσε να νιφτεί. Όταν μου το ανέφερε σε συζήτηση μας προ ετών ο κ. Κωστόπουλος διερωτήθηκα και εγώ ως ο μέγας Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Κοτσώνης «Είμαι χριστιανός;» αφού δεν έχω ΑΓΑΠΗ.
Αγαπητέ μου Ανώνυμε μπορεί και να μην σου έδωσα απάντηση με την πολυλογία μου. Όμως ενθυμούμενος το γεγονός αυτό με τον π. Χριστόδουλο έλαβα απάντηση στο ποια πρέπει να είναι η δική μου στάση στον συνάνθρωπο.
Σε ευχαριστώ και εσένα και τον Ζήνωνα.
Αγαπητέ Αριμαθαίε,
ΑπάντησηΔιαγραφήως ο ανώνυμος στον οποίον απαντάς οφείλω να σου πω ότι τίποτε δε θυμάμαι τόσο από την εξομολόγηση στον πνευματικό μου π. Χριστόδουλο Φάσσο όσο η σιωπηλή αγκαλιά του καιτο δακρυσμένο του βλέμμα κάποτε που του εξομολογήθηκα ένα μεγάλο μου πρόβλημα.
Προσωπικά, την αγκαλιά του πατέρα της παραβολής την έχω ζήσει. Σε ευχαριστώ.
Αλήθεια γιατί ο Θεός δημιουργεί ανθρώπους με διανοητικά προβλήματα; θα επιθυμούσα να ακούσω κάτι σοβαρό και όχι λόγια του αέρα από αυτά που συνήθως λένε οι παπάδες και οι θεολόγοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον για να μην έχουμε καμία δικαιολογία εμείς οι "λογικοί". Για να δοκιμάσει εμάς. Γιαυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα που μας λύθηκε η απορία, τι έχουμε να πούμε όλοι εμείς; Ποιά η στάση μας απένταντι σ' αυτά τα πρόσωπα του Χριστού; Ποιά η συμπεριφορά μας; Ποιά η αποδοχή ενός τέτοιου "σταυρού" στην οικογένειά μας; Αυτά είναι ερωτήματα τόσο καυτά που δεν τολμώ να προχωρήσω βαθύτερα. Ο καθένα ας κοιτάξει βαθειά μέσα του, και εκεί θα βρει την απάντηση.
ανώνυμε τών 12.35 αυτό σημαίνει ότι μπορει κάποιος νά λέει βλακείες αρκει νά μην είναι παπάς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ τρυφερό το ποίημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου την περάσατε την καρδιά από τη μηχανή του κιμάαα!
Σ.
Ειναι ένα παλικάρι στην Πάτρα σήμερα οριακής νοημοσύνης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πεθερά όταν η νύφη γέννησε ένα τέτοιο παιδί, ίσα που δεν την παλούκωσε..
Και όμως ο Σπύρος, έχει μια καρδιά που δεν την έχουνε ούτε εκατό παπάδες και δεσποτάδες μαζί.
Ο Σπυρος πάει πρώτη θέση στον παράδεισο...και τραβάει και άλλους μαζί του...
Κάποτε θα σας πώ μια ιστοριούλα αληθινή ...
φιλιά..
Σ