Κινδύνευσαν σπίτια;
Των οικιών ημών εμπιμπραμένων...
Η σταθερή ερώτηση των τηλεοπτικών αστέρων εξηγεί απλά, συστηματικά και με συνέπεια γιατί τα δάση μας καίγονταν, καίγονται και θα καίγονται (εννοείται μέχρι να τελειώσουν!).
Στα αποκαΐδια μιας πατρίδας είναι πικρό να μιλάς.
Μπαίνει ο καπνός στα μάτια και κλαίνε,
μπαίνει στη μύτη και δεν οσφραίνεται πια τη μπόχα της σήψης,
μπαίνει στο στόμα και πικραίνει τη γλώσσα.
Φέρνει βήχα, βήχα ασταμάτητο, σαν να θέλεις να ξεράσεις τα σωθικά σου.
Καίγονται όλα.
Όλα σταθερά, επαναληπτικά, σαν των Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη,
μόνο που εδώ δεν έφερε την καταστροφή ο μισητός εχθρός,
τη φέρνει ο χαμογελαστός διπλανός, ο παμφάγος νομοθέτης,
τη φέρνουμε αδερφέ μου εσύ κι εγώ,
εμείς που καταδεχτήκαμε να κάνουμε το κράτος μας κράτος οπερέτα,
εμείς που αρνούμαστε να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε πώς καταντήσαμε.
Στη δικιά μας ολόμαυρη ράχη δεν περπατά η δόξα, γλεντοκοπά ο θάνατος.
Στα αποκαΐδια μιας πατρίδας είναι πικρό να μιλάς.
Μπαίνει ο καπνός στα μάτια και κλαίνε,
μπαίνει στη μύτη και δεν οσφραίνεται πια τη μπόχα της σήψης,
μπαίνει στο στόμα και πικραίνει τη γλώσσα.
Φέρνει βήχα, βήχα ασταμάτητο, σαν να θέλεις να ξεράσεις τα σωθικά σου.
Καίγονται όλα.
Όλα σταθερά, επαναληπτικά, σαν των Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη,
μόνο που εδώ δεν έφερε την καταστροφή ο μισητός εχθρός,
τη φέρνει ο χαμογελαστός διπλανός, ο παμφάγος νομοθέτης,
τη φέρνουμε αδερφέ μου εσύ κι εγώ,
εμείς που καταδεχτήκαμε να κάνουμε το κράτος μας κράτος οπερέτα,
εμείς που αρνούμαστε να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε πώς καταντήσαμε.
Στη δικιά μας ολόμαυρη ράχη δεν περπατά η δόξα, γλεντοκοπά ο θάνατος.
Και δίπλα στα αποκαΐδια η αγράμματος νεαρά βεβαιώνει
(εν μέσω μυρίων σολοικισμών και βαρβαρισμών)
πως ευτυχώς δεν κινδύνευσαν σπίτια.
Μα φυσικά ποιος να της εξηγήσει
της δύσμοιρης υποεκπαιδευμένης, υποαμοιβόμενης νεαράς
που πουλά το μόνο που έχει γιατί της το δώσανε,
τα νιάτα και την λάμψη τους,
Ποιος να της εξηγήσει πως τα σπίτια μπορούν να ξαναγίνουν αμέσως αν έχεις λεφτά, ενώ τα δάση θέλουν στην καλύτερη περίπτωση δεκαετίες;
Ποιος να της πει ότι μακάρι να καίγονταν τα σπίτια που φυτρώνουν μέσα στα δάση;
Ποιος να κραυγάσει πως αυτά τα ατιμώρητα από το νόμο σπίτια είναι ο κύριος λόγος που θα μπουν φωτιές ξανά και ξανά
Ποιος να της εξηγήσει (πολύ ψιλά γράμματα τώρα) πως αν είχε πολιτισμό ο νεοέλληνας θα προτιμούσε να καεί το σπίτι του από ένα δάσος;
Ποιος να της αναλύσει πως οι φωτιές ξεκίναγαν στην επιχειρηματολογία του γιατί το μονοτονικό είναι καλύτερο;
Δεν θέλω να συνεχίσω άλλο.
Πονάω.
Για τις φωτιές που ήρθαν, που έρχονται και θα έρχονται.
Ώσπου το πυρ λυτρωτικό να μας προπέμψει όλους.
Αλεξανδρεύς
Το προσθέτω σαν σχόλιο γιατί το ξέχασα ενδιαμέσως. Τόσο που τον αγαπώ τον Αρχιεπίσκοπο αυτές οι δηλώσεις: "Ανθρώπινες απροσεξίες και επιπολαιότητες ευθύνονται για τις πυρκαγιές." πολύ με πόνεσαν. Απροσεξίες κι επιπολαιότητες, Μακαριώτατε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξανδρεύς
Αυτή είναι η οδυνηρή πραγματικότητα. Την σκιαγραφείς υπέροχα. Τολμώ να το πω ότι δεν την είχα σκεφθεί. Όμως το δάσος θέλει χρόνια να γίνει. Και δυστυχώς με την ακόρεστη πλεονεξία μας δεν θα γίνει διότι θα γίνουν εξοχικά και άλλα. Σε ευχαριστώ γιατί με βοήθησες να επισημάνω το λάθος μου να σκεφθώ σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι’ όμως αυτοί οι τηλεοπτικοί αστέρες διαμορφώνουν και μορφώνουν την κοινή γνώμη. Τον καθένα από μας. Αναρωτιέμαι μήπως είχε δίκιο ο Φλωρίνης Αυγουστίνος που έλεγε κλείστε τις τηλεοράσεις. Από την άλλη δεν μπορώ να κατανοήσω αυτό το σόου των τηλεοπτικών σταθμών να προβάλουν ολημερίς και οληνυκτίς τις καμένες περιοχές. Α!!! το άλλο το εξωφρενικό να λένε κάθε τόσο τα τηλεοπτικά δημοσιογραφικά μας αστέρια «αν ακούει κάποιος από την πυροσβεστική ας στείλει κάποιο πυροσβεστικό όχημα» αυτό είναι κατάντια να παρακολουθούν τηλεόραση οι της πυροσβεστικής για να συνδράμουν εις βοήθεια. Όχι δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα είμαστε ακόμα παρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη
Εδώ και 19 αιώνες ο Απόστολος Παύλος γράφει:
ΑπάντησηΔιαγραφή«τη γαρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκούσα, αλλά δια τον υποτάξαντα, [...] οίδαμεν γαρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν» (Ρωμ. η΄ 20,22).
Δυστυχώς όπως περιγράφονται υπό του Αλεξανδρέα είναι οι επιλογές και οι ενέργειες του κατά τα άλλα πολιτισμένου συγχρόνου ανθρώπου. Δεν φθάνουν όμως μόνο οι επισημάνσεις «συν Αθηνά και χείρα κίνει» το θέλημα του Θεού αδελφοί είναι η διατήρησης της αειφορίας των φυσικών πόρων, ο σεβασμός προς τη φυσική δημιουργία του Θεού και προς τις μελλοντικές γενιές και η αναστροφή της καταστρεπτικής συμπεριφοράς μας -δια των πυρκαγιών και όχι μόνο- προς το χαρισθέν σε εμάς υπό του Θεού καλό λίαν φυσικό περιβάλλον. Τον κόσμο τούτο, τον «καλόν λίαν», ο Δημιουργός Θεός κληροδότησε στην ανθρωπότητα με την εντολή «εργάζεσθαι και φυλάσσειν» αυτό. Εμείς μέσα στην αλαζονεία του εγωκεντρισμού και του ευδαιμονισμού καταστρέφουμε κάθε τι από την δημιουργία του Θεού. Όσες φορές περπάτησα σε καμένο δάσος ένοιωσα την πρόγευση της κολάσεως. Επί μέρες βγαίνει καπνός από τη γη, τα δένδρα σιγοκαίουν. Περιβάλλον αφιλοξενίας. Το οδυνηρό ότι αυτά, είναι έργα των χεριών μας. Όλων μας. Το οδυνηρότερο ότι δεν βλέπω ανάνηψη και μετάνοια.
Δεν θα διαφωνήσω με το όλο σκεπτικό αλλά από την άλλη δεν είναι και άνευ σημασίας να καεί το σπίτι σου. όλα τα σπίτια που κάηκαν δεν ήσαν των πλουσίων αλλά και του απλού μεροκαματιάρη λαού.
ΑπάντησηΔιαγραφή