Έλαβα υπό του π. Α.Κ.Γ.
την κάτωθι επιστολή την οποία και δημοσιεύω.
Α.Κ.Κ.
Δημοσιεύθηκε επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχου απευθυνομένη προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών με τη οποία ο Πατριάρχης διαμαρτύρεται εντόνως για την σύνταξη και κυκλοφορία της “Ομολογίας Πίστεως κατά του Οικουμενισμού”, η οποία έχει υπογραφεί από πλήθος λαϊκών και κληρικών και από ορισμένους Αρχιερείς. Ο Παναγιώτατος δεν απαντά επί της ουσίας της Ομολογίας, αλλά μέμφεται τους συντάκτες και υπογράψαντες, επειδή :
στην Ομολογία αναγράφεται, κατά τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ότι “πάντες οι επικοινωνούντες προς τους ετεροδόξους … θέτουν εαυτούς αυτομάτως εκτός Εκκλησίας”.
όσοι αρνούνται το διαχριστιανικό διάλογο, αντιτίθενται εις “συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, περιλαμβανομένης και της καθ’ Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως είναι η ομόφωνος απόφασις της Γ΄ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986)”.
Α. Όμως :
Το κείμενο της ομολογίας πουθενά δε λέει ότι είναι αξιοκατάκριτοι “πάντες οι επικοινωνούντες προς τους ετεροδόξους”, αλλά όσοι αποδέχονται και κηρύσσουν πράξει και λόγω την “παναίρεση” – κατά τον π. Ι. Πόποβιτς – του Οικουμενισμού ! Επίσης, η Ομολογία πουθενά δε λέει ότι και αυτοί ακόμα οι οικουμενιστές “θέτουν εαυτούς αυτομάτως εκτός Εκκλησίας”, όπως αναφέρει ο Πατριάρχης στην επιστολή Του ! Άλλωστε οι συντάκτες της “Ομολογίας”, ως εντρυφείς θεολόγοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δε νοείται έξοδος από την Εκκλησία “αυτομάτως” ! Η “Ομολογία” επί λέξει αναφέρει : “θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας” (παράγραφος 8). Παρέλκει η ανάλυση της τεράστιας διαφοράς μεταξύ του “αυτομάτως” και του “ουσιαστικώς” !
Αναφέρει ο Οικουμενικός Πατριάρχης ότι “τας μετά των ετεροδόξων επαφάς εγκρίνουν δια συνοδικών αποφάσεων πάσαι αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι” και κατά συνέπεια όσοι ασκούν κριτική στα συμβαίνοντα στο διάλογο αντιτίθενται σε Πανορθόδοξες αποφάσεις !
Ας μας επιτραπεί – με όλο το σεβασμό μας στον Πατριάρχη του Γένους – να ρωτήσουμε και δημοσίως, διότι σε κατ’ ιδίαν επιστολές δε δίδονται απαντήσεις από τους αρμοδίους του Θρόνου :
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” κατήργησε την εγκύκλιο της περί τον Πατριάρχη Αθηναγόρα Συνόδου του Οικουμ. Πατριαρχείου με την οποία καταδικάζονταν απερίφραστα οι συμπροσευχές ως “αντικείμεναι προς τους ιερούς κανόνας και αμβλύνουσαι την ομολογιακήν ευθιξίαν των Ορθοδόξων” ; Είναι σύμφωνη με αυτή την εγκύκλιο της Ι. Συνόδου του Πατριαρχείου η σημερινή συμπεριφορά τινών στο θέμα των συμπροσευχών ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επέτρεψε στον Πάπα όχι απλώς να παρίσταται, αλλά ενδεδυμένος με τα άμφιά του να λαμβάνει σχεδόν ενεργό μέρος σε Πατριαρχική Θ. Λειτουργία;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” υποχρέωσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να δώσει και να λάβει λειτουργικό ασπασμό με τον Πάπα κατά τη Θ. Ευχαριστία της Θρονικής Εορτής το 2006 ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” έδωσε άδεια στον Πάπα να προσευχηθεί εκ μέρους του Ορθοδόξου πληρώματος με το “Πάτερ ημών” στην επισημότερη (ας επιτραπεί) Θ. Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” παραχώρησε στον Πάπα το βήμα του Πατριαρχικού Ναού για να κηρύξει “γυμνή τη κεφαλή” το παπικό πρωτείο ; Από το βήμα των Αγίων Αλεξάνδρου, Γρηγορίου, Χρυσοστόμου, Φωτίου, Φιλοθέου να διακηρύσσεται η πλάνη ! Δεν είναι βεβήλωση αυτό ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” αποφάσισε να υμνηθεί ο εμμένων εν τη αιρέσει Πάπας ως “σεπτός Ποιμένας και Πρόεδρος” και μάλιστα εντός του Πατριαρχικού Ναού και παρουσία του Πατριάρχου ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επέτρεψε να υμνηθεί από την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως η αίρεση του Παπισμού ως “Εκκλησία σεπτή, Καθέδρα του Πέτρου” και μάλιστα εντός του Πατριαρχικού Ναού και παρουσία του Πατριάρχου ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” κατήργησε τους 16 Ιερούς Κανόνες (Αγ. Πατέρων, Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων), απεφάνθη ότι επιτρέπονται στο εξής οι συμπροσευχές με αιρετικούς και δεν συνιστούν πλέον κανονικό παράπτωμα ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” ενέκρινε τη σύνταξη κανονισμού για την “ομολογιακή” ή “διομολογιακή” κοινή προσευχή στις συναντήσεις του ΠΣΕ ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επικρότησε το προκλητικό κείμενο της Θ΄ ΓΣ του ΠΣΕ στο Porto Alegre (2006), σύμφωνα με το οποίο “κάθε εκκλησία (από τις 340 προτεσταντικές ομάδες του ΠΣΕ) είναι Εκκλησία καθολική, αλλά όχι στην ολότητά της. Κάθε εκκλησία εκπληρώνει την καθολικότητά της, όταν είναι σε κοινωνία με τις άλλες εκκλησίες” ! Επίσης στο ίδιο κείμενο αναγνωρίστηκε εκκλησιαστική υπόσταση σε όλες τις προτεσταντικές αιρετικές “εκκλησίες” του Π.Σ.Ε. και έγινε αποδεκτό ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι “διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ίδιας Πίστης” και “ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος”! Είναι δυνατόν να υπάρχει Πανορθόδοξη έγκριση για τις βλασφημίες αυτές ; …
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” εξουσιοδότησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να προσφέρει Άγιο Ποτήριο στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ; Δεν έχει καταδικαστεί η Ουνία απερίφραστα σε “συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, … ως είναι η ομόφωνος απόφασις της Γ΄ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986)” ; Γιατί περιφρονούνται έτσι ωμά οι ομόφωνες Πανορθόδοξες Αποφάσεις που ρητά καταδικάζουν την Ουνία ; Γιατί αυτή η επιλεκτική χρήση των “Πανορθοδόξων αποφάσεων” ;
Επιπλέον :
Δε σκέφτηκε ο Πατριάρχης μας ότι αυτό το Άγ. Ποτήριο που προσέφερε ως δώρο στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο είναι πικρό ποτήρι για την Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και για τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακόμα και σήμερα στενάζουν από τις μεθοδεύσεις των Ουνιτών ; Πώς θα ακούσουν οι δεινοπαθήσαντες και δεινοπαθούντες από την Ουνία αδελφοί μας στην Αν. Ευρώπη αλλά και τη Μ. Ανατολή την ενέργεια αυτή του Πατριάρχου μας ; Δεν αποτελεί πρόκληση στην Πανορθόδοξη ενότητα ;
Πως θα αισθανόταν ο Πατριάρχης μας αν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προσέφερε Αγ. Ποτήριο στον παπα-Ευθύμ ;! (συγγνώμη για τη σκληρότητα του λόγου !)
Και τα ερωτήματα αυτά δεν έχουν τέλος … αλλά ούτε και απαντήσεις …
Αυτά τα λίγα για να πάψει η δικαιολογία περί των δήθεν “πανορθοδόξων αποφάσεων” ! Μακάρι οι πρωτοστατούντες σήμερα στο διάλογο να σέβονταν και να τηρούσαν όλες τις πανορθόδοξες αποφάσεις! Όλες όμως, όχι κατ’ επιλογήν ! Διότι ποτέ και καμία Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν αλλοίωσε την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, δεν κατήργησε Ι. Κανόνες επικυρωμένους από τρεις Οικουμενικές Συνόδους και δεν έδωσε σε κανένα το δικαίωμα αθετήσεως της εκκλησιαστικής παραδόσεως και τάξεως, όπως πολλάκις συμβαίνει σήμερα στον οικουμενικό χώρο. Αν ποτέ συνέβαινε αυτό, τότε, η οποιαδήποτε – ακόμα και “Πανορθόδοξη” – Σύνοδος θα αυτοαναιρείτο και θα μετατρεπόταν σε “συνέδριο ανόμων” και “συναγωγή πονηρευομένων”. Άλλωστε η “οικουμενικότης” ή η “ληστρικότης” μιας συνόδου δεν προσδιορίζεται από τον αριθμό και την εκπροσώπηση των συμμετεχόντων, αλλά πρωτίστως από τις αποφάσεις της !
Β. Κατά συνέπεια, όσοι κατηγορούν τους ασκούντες κριτική στα των διαλόγων ότι τάχα είναι εναντίον του διαλόγου, αν δεν συκοφαντούν διαστρέφοντας συνειδητά την πραγματικότητα, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος !
Διότι, ΟΧΙ ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ! Δε νοείται Ορθόδοξος που να αρνείται το διάλογο. Διότι πρώτος ο ίδιος ο Χριστός μας διαλέγεται με τους αμαρτωλούς. Αλλά, ας προσέξουμε, είναι ο ίδιος ο Χριστός μας που ταυτόχρονα αρνήθηκε το διάλογο. Αρνήθηκε να διαλεχθεί παρ’ ότι προκλήθηκε. Αρνήθηκε να κάνει διάλογο με τον Πιλάτο, τους Αρχιερείς του Μ. Συνεδρίου και τον βασιλέα Ηρώδη !
Συμφωνούμε λοιπόν με το διάλογο, όπως ο Κύριός μας !
Αντιτιθέμεθα όμως στο διάλογο, όπως ο ίδιος ο Κύριός μας. Όταν δεν πληρούνται κάποιες σαφώς καθορισμένες από την εκκλησιαστική Παράδοση προϋποθέσεις. Αντιτιθέμεθα λοιπόν στο διάλογο, στο “ανούσιο παίγνιο”, κατά την καταγγελία του επί 20ετία συμπροέδρου, Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, όπως αυτός διεξάγεται σήμερα. Αναφέρω τρία μόνο σημεία :
Συστηματική περιφρόνηση της εκκλησιαστικής παραδόσεως με τις ολοένα αυξανόμενες και εντεινόμενες συμπροσευχές ! Ξεπεράσαμε τις απλές συμπροσευχές και πηγαίνουμε ολοταχώς σε συλλείτουργα - για την ώρα ατελή … Και το χειρότερο : προσπαθούμε να επιβάλουμε την ανομία μας ως νόμο του Θεού (βλ. γνωμοδότηση Φειδά για τις συμπροσευχές) !
Κάποιοι “επαγγελματίες” (σύμφωνα με τον καθηγητή Βέλτση) του διαλόγου αποφασίζουν ερήμην του λαού του Θεού (λαϊκών και κληρικών), ακόμα ερήμην και αυτών των Συνόδων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.
Παράδειγμα : έξι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, δηλ περίπου η μισή Ορθοδοξία ! (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Εκκλησία Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Ελλάδος, Τσεχίας και Σλοβακίας) δεν συμμετείχαν και εν Συνόδω καταδίκασαν το κείμενο της συμφωνίας του Balamand (Ζ΄ συνάντηση Μικτής Επιτροπής-1993) ως απαράδεκτο εξ απόψεως Ορθοδόξου, ξένο προς την Ορθόδοξη Παράδοση και αντίθετο με τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Διασκέψεων (βλ την από 8.12.1994 επιστολή της Ι. Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο) ! Και όμως, δεν συγκινήθηκε ουδείς των “επαγγελματιών” και ο διάλογος συνεχίζεται, με τους Ορθοδόξους αντιπροσώπους να θεωρούν το κείμενο αυτό έγκυρο και ως βάση συζητήσεως στην πορεία του διαλόγου ! Δείχνει αυτή η συμπεριφορά σεβασμό στις Συνόδους των έξι Αυτοκεφάλων Εκκλησιών; Μήπως δείχνει αυτή η συμπεριφορά σεβασμό στην Πανορθόδοξη ενότητα ;
Σε Πανορθόδοξες αποφάσεις καταδικάζεται επανειλημμένως η Ουνία. Και όμως στο διάλογο συμμετέχουν και … Ουνίτες ! Πού υπάρχει λοιπόν σεβασμός στις Πανορθόδοξες αποφάσεις στο διάλογο, όπως διεξάγεται σήμερα ;
Ποιος, επομένως, περιφρονεί τις Πανορθόδοξες αποφάσεις ; Οι ασκούντες κριτική με θεολογικό λόγο, ή οι συμπράττοντες σε “ανούσιο παίγνιο” ;
Γ. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν διότι, όπως είπαν, η Ομολογία Πίστεως τους … “εξωεκκλησιάζει” !
Όμως ας προσέξουμε όλοι καλά :
1. Κανένας ας μην ανησυχεί, ας μη θορυβείται, διότι ουδείς “εξωεκκλησιάζεται” με υπογραφές ! Όσες υπογραφές και αν μαζέψουμε και λαϊκών και κληρικών και Αρχιερέων !
2. Κανένας όμως ας μην εφησυχάζει ότι τάχα με τις υπογραφές του μπορεί να “εξωεκκλησιάσει” κάποιους και έτσι να ξεμπερδέψει με τις διαμαρτυρίες τους ! Η οποιαδήποτε φίμωση της άλλης άποψης δεν μπορεί να γίνει σήμερα αποδεκτή ούτε στην Εκκλησία ούτε στην κοινωνία μας !
3. Ο καθένας μας όμως ας γρηγορεί, διότι υπάρχει κίνδυνος να “εξωεκκλησιασθεί” μόνος του, όχι “αυτομάτως”(!) αλλά “ουσιαστικώς” εξ αιτίας των λόγων και της συμπεριφοράς του. Η επισημοποίησή του “εξωεκκλησιασμού” μπορεί να καθυστερήσει ή και να μην εκφραστεί σε αυτή τη ζωή ! Στην άλλη ζωή όμως τι γίνεται ;
Ας μη ξεχνάμε την περίπτωση του Αγ. Μαξίμου του Ομολογητού : απλός μοναχός πολέμησε για την πίστη και την παράδοση της Εκκλησίας μας με ολόκληρη σχεδόν την Πενταρχία (Πατριάρχες Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας και Αντιοχείας), την “επίσημη” “Εκκλησία”, που είχε υποταχθεί στην αίρεση ! Κανένα δεν “εξωεκκλησίασε” . τον “εξωεκκλησίασαν”, αντίθετα, οι ισχυροί κατά κόσμον Πατριάρχες κλπ και πέθανε εξόριστος ! Αλλά έρχεται μετά θάνατον η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος και στηρίζεται στη θεολογία του απλού μοναχού Μαξίμου και δικαιώνει τον απλό μοναχό Μάξιμο και καθαιρεί, καταδικάζει και αναθεματίζει ως αιρετικούς ΕΠΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ και άλλους Επισκόπους !
Για την ιστορία καταδικάστηκαν :
ο Πάπας Ρώμης Ονώριος !
οι 4 Οικουμενικοί Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως : Σέργιος, Πύρρος, Παύλος Β΄ και Πέτρος !
ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύρος !
ο Πατριάρχης Αντιοχείας Μακάριος ! και
οι επίσκοποι Στέφανος, Πολυχρόνιος και Κωνσταντίνος !
Δ. Στο τέλος της επιστολής Του ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζητά από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και την περί αυτόν “τιμίαν Ιεραρχίαν όπως το ταχύτερον δυνατόν λάβη επισήμως θέσιν έναντι της φερομένης “Ομολογίας Πίστεως” και των υπογραψάντων αυτήν κληρικών αυτής” !
Είναι άξιον απορίας γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί Αυτόν Σύνοδος ζητούν από την Εκκλησία της Ελλάδος να πάρει θέση και δεν επελήφθησαν οι ίδιοι “των υπογραψάντων κληρικών”, όπως είχε γίνει παλαιότερα με τον αείμνηστο Χριστόδουλο ; Θα αποφεύγονταν έτσι πιθανά προβλήματα ενότητος στην Ιεραρχία μας !
Αναμφίβολα είναι ιδιαίτερα λυπηρό να αντιμετωπίζει ο Πατέρας την αγωνία των παιδιών του ως εχθρική ενέργεια και να στέκεται “έναντι …των κληρικών”, δηλ. των παιδιών του !
Ιδιαίτερα λυπηρό ο Πατέρας να πρωτοστατεί στο διάλογο εκτός του σπιτιού, με όλη τη γειτονιά, τους εγγύς και τους μακράν, και να αρνείται συστηματικά να συζητήσει με τα παιδιά του τις δικαιολογημένες ή και αδικαιολόγητες έστω επιφυλάξεις τους !
Ιδιαίτερα λυπηρό να διεξάγει “Θεολογικό Διάλογο” με τους ετεροδόξους και να αρνείται να διαλεχθεί με θεολογικό λόγο με τους ομοδόξους συν-διακόνους Του στο Σώμα του Χριστού !
Ιδιαίτερα λυπηρό να ζητά τη λήψη μέτρων “έναντι” των παιδιών του – άραγε, ποίων μέτρων ; μήπως προληπτικής λογοκρισίας και φίμωσης της άλλης άποψης ; που βρισκόμαστε !
Όμως, αλίμονο στον πατέρα που περιφρονεί την κραυγή αγωνίας των παιδιών του. Ο ίδιος κλονίζει στη συνείδησή τους το πατρικό κύρος. Και μη μας διαφεύγει ότι η πατρική αυθεντία δεν επιβάλλεται με τη φίμωση της κριτικής, αλλά εμπνέεται ακόμα και στα “άτακτα” παιδιά. Αν αυτό ισχύει στη βιολογική πατρότητα, πολλώ μάλλον έχει εφαρμογή στην πνευματική !
Πάντως, ας γίνει σε όλους απολύτως σαφές, ότι οι Αρχιερείς, οι Αγιορείτες και λοιποί Καθηγούμενοι με τις Αδελφότητές τους και άλλοι κληρικοί και μοναχοί και λαϊκοί από πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ενώπιον του Θεού και της συνειδήσεώς μας υπογράφοντας την “Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού” εκφράζουμε τη θλίψη και διαφωνία μας στη συστηματική περιφρόνηση της εκκλησιαστικής μας παραδόσεως που συντελείται στον οικουμενικό χώρο, είμαστε και θα παραμείνουμε μέλη της Εκκλησίας μας ό,τι και αν συμβεί ! Ακόμα και αν οι Πατέρες μας μας πικράνουν και μας αρνηθούν την πατρότητα με τη συμπεριφορά τους, θα παραμείνουμε μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας !
Πάτρα 6.10.09
στην Ομολογία αναγράφεται, κατά τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ότι “πάντες οι επικοινωνούντες προς τους ετεροδόξους … θέτουν εαυτούς αυτομάτως εκτός Εκκλησίας”.
όσοι αρνούνται το διαχριστιανικό διάλογο, αντιτίθενται εις “συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, περιλαμβανομένης και της καθ’ Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως είναι η ομόφωνος απόφασις της Γ΄ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986)”.
Α. Όμως :
Το κείμενο της ομολογίας πουθενά δε λέει ότι είναι αξιοκατάκριτοι “πάντες οι επικοινωνούντες προς τους ετεροδόξους”, αλλά όσοι αποδέχονται και κηρύσσουν πράξει και λόγω την “παναίρεση” – κατά τον π. Ι. Πόποβιτς – του Οικουμενισμού ! Επίσης, η Ομολογία πουθενά δε λέει ότι και αυτοί ακόμα οι οικουμενιστές “θέτουν εαυτούς αυτομάτως εκτός Εκκλησίας”, όπως αναφέρει ο Πατριάρχης στην επιστολή Του ! Άλλωστε οι συντάκτες της “Ομολογίας”, ως εντρυφείς θεολόγοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δε νοείται έξοδος από την Εκκλησία “αυτομάτως” ! Η “Ομολογία” επί λέξει αναφέρει : “θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας” (παράγραφος 8). Παρέλκει η ανάλυση της τεράστιας διαφοράς μεταξύ του “αυτομάτως” και του “ουσιαστικώς” !
Αναφέρει ο Οικουμενικός Πατριάρχης ότι “τας μετά των ετεροδόξων επαφάς εγκρίνουν δια συνοδικών αποφάσεων πάσαι αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι” και κατά συνέπεια όσοι ασκούν κριτική στα συμβαίνοντα στο διάλογο αντιτίθενται σε Πανορθόδοξες αποφάσεις !
Ας μας επιτραπεί – με όλο το σεβασμό μας στον Πατριάρχη του Γένους – να ρωτήσουμε και δημοσίως, διότι σε κατ’ ιδίαν επιστολές δε δίδονται απαντήσεις από τους αρμοδίους του Θρόνου :
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” κατήργησε την εγκύκλιο της περί τον Πατριάρχη Αθηναγόρα Συνόδου του Οικουμ. Πατριαρχείου με την οποία καταδικάζονταν απερίφραστα οι συμπροσευχές ως “αντικείμεναι προς τους ιερούς κανόνας και αμβλύνουσαι την ομολογιακήν ευθιξίαν των Ορθοδόξων” ; Είναι σύμφωνη με αυτή την εγκύκλιο της Ι. Συνόδου του Πατριαρχείου η σημερινή συμπεριφορά τινών στο θέμα των συμπροσευχών ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επέτρεψε στον Πάπα όχι απλώς να παρίσταται, αλλά ενδεδυμένος με τα άμφιά του να λαμβάνει σχεδόν ενεργό μέρος σε Πατριαρχική Θ. Λειτουργία;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” υποχρέωσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να δώσει και να λάβει λειτουργικό ασπασμό με τον Πάπα κατά τη Θ. Ευχαριστία της Θρονικής Εορτής το 2006 ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” έδωσε άδεια στον Πάπα να προσευχηθεί εκ μέρους του Ορθοδόξου πληρώματος με το “Πάτερ ημών” στην επισημότερη (ας επιτραπεί) Θ. Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” παραχώρησε στον Πάπα το βήμα του Πατριαρχικού Ναού για να κηρύξει “γυμνή τη κεφαλή” το παπικό πρωτείο ; Από το βήμα των Αγίων Αλεξάνδρου, Γρηγορίου, Χρυσοστόμου, Φωτίου, Φιλοθέου να διακηρύσσεται η πλάνη ! Δεν είναι βεβήλωση αυτό ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” αποφάσισε να υμνηθεί ο εμμένων εν τη αιρέσει Πάπας ως “σεπτός Ποιμένας και Πρόεδρος” και μάλιστα εντός του Πατριαρχικού Ναού και παρουσία του Πατριάρχου ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επέτρεψε να υμνηθεί από την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως η αίρεση του Παπισμού ως “Εκκλησία σεπτή, Καθέδρα του Πέτρου” και μάλιστα εντός του Πατριαρχικού Ναού και παρουσία του Πατριάρχου ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” κατήργησε τους 16 Ιερούς Κανόνες (Αγ. Πατέρων, Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων), απεφάνθη ότι επιτρέπονται στο εξής οι συμπροσευχές με αιρετικούς και δεν συνιστούν πλέον κανονικό παράπτωμα ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” ενέκρινε τη σύνταξη κανονισμού για την “ομολογιακή” ή “διομολογιακή” κοινή προσευχή στις συναντήσεις του ΠΣΕ ;
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” επικρότησε το προκλητικό κείμενο της Θ΄ ΓΣ του ΠΣΕ στο Porto Alegre (2006), σύμφωνα με το οποίο “κάθε εκκλησία (από τις 340 προτεσταντικές ομάδες του ΠΣΕ) είναι Εκκλησία καθολική, αλλά όχι στην ολότητά της. Κάθε εκκλησία εκπληρώνει την καθολικότητά της, όταν είναι σε κοινωνία με τις άλλες εκκλησίες” ! Επίσης στο ίδιο κείμενο αναγνωρίστηκε εκκλησιαστική υπόσταση σε όλες τις προτεσταντικές αιρετικές “εκκλησίες” του Π.Σ.Ε. και έγινε αποδεκτό ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι “διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ίδιας Πίστης” και “ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος”! Είναι δυνατόν να υπάρχει Πανορθόδοξη έγκριση για τις βλασφημίες αυτές ; …
Ποια “Πανορθόδοξη απόφαση” εξουσιοδότησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να προσφέρει Άγιο Ποτήριο στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ; Δεν έχει καταδικαστεί η Ουνία απερίφραστα σε “συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, … ως είναι η ομόφωνος απόφασις της Γ΄ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986)” ; Γιατί περιφρονούνται έτσι ωμά οι ομόφωνες Πανορθόδοξες Αποφάσεις που ρητά καταδικάζουν την Ουνία ; Γιατί αυτή η επιλεκτική χρήση των “Πανορθοδόξων αποφάσεων” ;
Επιπλέον :
Δε σκέφτηκε ο Πατριάρχης μας ότι αυτό το Άγ. Ποτήριο που προσέφερε ως δώρο στον Ουνίτη Αρχιεπίσκοπο είναι πικρό ποτήρι για την Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και για τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ακόμα και σήμερα στενάζουν από τις μεθοδεύσεις των Ουνιτών ; Πώς θα ακούσουν οι δεινοπαθήσαντες και δεινοπαθούντες από την Ουνία αδελφοί μας στην Αν. Ευρώπη αλλά και τη Μ. Ανατολή την ενέργεια αυτή του Πατριάρχου μας ; Δεν αποτελεί πρόκληση στην Πανορθόδοξη ενότητα ;
Πως θα αισθανόταν ο Πατριάρχης μας αν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προσέφερε Αγ. Ποτήριο στον παπα-Ευθύμ ;! (συγγνώμη για τη σκληρότητα του λόγου !)
Και τα ερωτήματα αυτά δεν έχουν τέλος … αλλά ούτε και απαντήσεις …
Αυτά τα λίγα για να πάψει η δικαιολογία περί των δήθεν “πανορθοδόξων αποφάσεων” ! Μακάρι οι πρωτοστατούντες σήμερα στο διάλογο να σέβονταν και να τηρούσαν όλες τις πανορθόδοξες αποφάσεις! Όλες όμως, όχι κατ’ επιλογήν ! Διότι ποτέ και καμία Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν αλλοίωσε την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, δεν κατήργησε Ι. Κανόνες επικυρωμένους από τρεις Οικουμενικές Συνόδους και δεν έδωσε σε κανένα το δικαίωμα αθετήσεως της εκκλησιαστικής παραδόσεως και τάξεως, όπως πολλάκις συμβαίνει σήμερα στον οικουμενικό χώρο. Αν ποτέ συνέβαινε αυτό, τότε, η οποιαδήποτε – ακόμα και “Πανορθόδοξη” – Σύνοδος θα αυτοαναιρείτο και θα μετατρεπόταν σε “συνέδριο ανόμων” και “συναγωγή πονηρευομένων”. Άλλωστε η “οικουμενικότης” ή η “ληστρικότης” μιας συνόδου δεν προσδιορίζεται από τον αριθμό και την εκπροσώπηση των συμμετεχόντων, αλλά πρωτίστως από τις αποφάσεις της !
Β. Κατά συνέπεια, όσοι κατηγορούν τους ασκούντες κριτική στα των διαλόγων ότι τάχα είναι εναντίον του διαλόγου, αν δεν συκοφαντούν διαστρέφοντας συνειδητά την πραγματικότητα, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος !
Διότι, ΟΧΙ ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ! Δε νοείται Ορθόδοξος που να αρνείται το διάλογο. Διότι πρώτος ο ίδιος ο Χριστός μας διαλέγεται με τους αμαρτωλούς. Αλλά, ας προσέξουμε, είναι ο ίδιος ο Χριστός μας που ταυτόχρονα αρνήθηκε το διάλογο. Αρνήθηκε να διαλεχθεί παρ’ ότι προκλήθηκε. Αρνήθηκε να κάνει διάλογο με τον Πιλάτο, τους Αρχιερείς του Μ. Συνεδρίου και τον βασιλέα Ηρώδη !
Συμφωνούμε λοιπόν με το διάλογο, όπως ο Κύριός μας !
Αντιτιθέμεθα όμως στο διάλογο, όπως ο ίδιος ο Κύριός μας. Όταν δεν πληρούνται κάποιες σαφώς καθορισμένες από την εκκλησιαστική Παράδοση προϋποθέσεις. Αντιτιθέμεθα λοιπόν στο διάλογο, στο “ανούσιο παίγνιο”, κατά την καταγγελία του επί 20ετία συμπροέδρου, Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, όπως αυτός διεξάγεται σήμερα. Αναφέρω τρία μόνο σημεία :
Συστηματική περιφρόνηση της εκκλησιαστικής παραδόσεως με τις ολοένα αυξανόμενες και εντεινόμενες συμπροσευχές ! Ξεπεράσαμε τις απλές συμπροσευχές και πηγαίνουμε ολοταχώς σε συλλείτουργα - για την ώρα ατελή … Και το χειρότερο : προσπαθούμε να επιβάλουμε την ανομία μας ως νόμο του Θεού (βλ. γνωμοδότηση Φειδά για τις συμπροσευχές) !
Κάποιοι “επαγγελματίες” (σύμφωνα με τον καθηγητή Βέλτση) του διαλόγου αποφασίζουν ερήμην του λαού του Θεού (λαϊκών και κληρικών), ακόμα ερήμην και αυτών των Συνόδων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.
Παράδειγμα : έξι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, δηλ περίπου η μισή Ορθοδοξία ! (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, Εκκλησία Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Ελλάδος, Τσεχίας και Σλοβακίας) δεν συμμετείχαν και εν Συνόδω καταδίκασαν το κείμενο της συμφωνίας του Balamand (Ζ΄ συνάντηση Μικτής Επιτροπής-1993) ως απαράδεκτο εξ απόψεως Ορθοδόξου, ξένο προς την Ορθόδοξη Παράδοση και αντίθετο με τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Διασκέψεων (βλ την από 8.12.1994 επιστολή της Ι. Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο) ! Και όμως, δεν συγκινήθηκε ουδείς των “επαγγελματιών” και ο διάλογος συνεχίζεται, με τους Ορθοδόξους αντιπροσώπους να θεωρούν το κείμενο αυτό έγκυρο και ως βάση συζητήσεως στην πορεία του διαλόγου ! Δείχνει αυτή η συμπεριφορά σεβασμό στις Συνόδους των έξι Αυτοκεφάλων Εκκλησιών; Μήπως δείχνει αυτή η συμπεριφορά σεβασμό στην Πανορθόδοξη ενότητα ;
Σε Πανορθόδοξες αποφάσεις καταδικάζεται επανειλημμένως η Ουνία. Και όμως στο διάλογο συμμετέχουν και … Ουνίτες ! Πού υπάρχει λοιπόν σεβασμός στις Πανορθόδοξες αποφάσεις στο διάλογο, όπως διεξάγεται σήμερα ;
Ποιος, επομένως, περιφρονεί τις Πανορθόδοξες αποφάσεις ; Οι ασκούντες κριτική με θεολογικό λόγο, ή οι συμπράττοντες σε “ανούσιο παίγνιο” ;
Γ. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν διότι, όπως είπαν, η Ομολογία Πίστεως τους … “εξωεκκλησιάζει” !
Όμως ας προσέξουμε όλοι καλά :
1. Κανένας ας μην ανησυχεί, ας μη θορυβείται, διότι ουδείς “εξωεκκλησιάζεται” με υπογραφές ! Όσες υπογραφές και αν μαζέψουμε και λαϊκών και κληρικών και Αρχιερέων !
2. Κανένας όμως ας μην εφησυχάζει ότι τάχα με τις υπογραφές του μπορεί να “εξωεκκλησιάσει” κάποιους και έτσι να ξεμπερδέψει με τις διαμαρτυρίες τους ! Η οποιαδήποτε φίμωση της άλλης άποψης δεν μπορεί να γίνει σήμερα αποδεκτή ούτε στην Εκκλησία ούτε στην κοινωνία μας !
3. Ο καθένας μας όμως ας γρηγορεί, διότι υπάρχει κίνδυνος να “εξωεκκλησιασθεί” μόνος του, όχι “αυτομάτως”(!) αλλά “ουσιαστικώς” εξ αιτίας των λόγων και της συμπεριφοράς του. Η επισημοποίησή του “εξωεκκλησιασμού” μπορεί να καθυστερήσει ή και να μην εκφραστεί σε αυτή τη ζωή ! Στην άλλη ζωή όμως τι γίνεται ;
Ας μη ξεχνάμε την περίπτωση του Αγ. Μαξίμου του Ομολογητού : απλός μοναχός πολέμησε για την πίστη και την παράδοση της Εκκλησίας μας με ολόκληρη σχεδόν την Πενταρχία (Πατριάρχες Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας και Αντιοχείας), την “επίσημη” “Εκκλησία”, που είχε υποταχθεί στην αίρεση ! Κανένα δεν “εξωεκκλησίασε” . τον “εξωεκκλησίασαν”, αντίθετα, οι ισχυροί κατά κόσμον Πατριάρχες κλπ και πέθανε εξόριστος ! Αλλά έρχεται μετά θάνατον η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος και στηρίζεται στη θεολογία του απλού μοναχού Μαξίμου και δικαιώνει τον απλό μοναχό Μάξιμο και καθαιρεί, καταδικάζει και αναθεματίζει ως αιρετικούς ΕΠΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ και άλλους Επισκόπους !
Για την ιστορία καταδικάστηκαν :
ο Πάπας Ρώμης Ονώριος !
οι 4 Οικουμενικοί Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως : Σέργιος, Πύρρος, Παύλος Β΄ και Πέτρος !
ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύρος !
ο Πατριάρχης Αντιοχείας Μακάριος ! και
οι επίσκοποι Στέφανος, Πολυχρόνιος και Κωνσταντίνος !
Δ. Στο τέλος της επιστολής Του ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζητά από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και την περί αυτόν “τιμίαν Ιεραρχίαν όπως το ταχύτερον δυνατόν λάβη επισήμως θέσιν έναντι της φερομένης “Ομολογίας Πίστεως” και των υπογραψάντων αυτήν κληρικών αυτής” !
Είναι άξιον απορίας γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί Αυτόν Σύνοδος ζητούν από την Εκκλησία της Ελλάδος να πάρει θέση και δεν επελήφθησαν οι ίδιοι “των υπογραψάντων κληρικών”, όπως είχε γίνει παλαιότερα με τον αείμνηστο Χριστόδουλο ; Θα αποφεύγονταν έτσι πιθανά προβλήματα ενότητος στην Ιεραρχία μας !
Αναμφίβολα είναι ιδιαίτερα λυπηρό να αντιμετωπίζει ο Πατέρας την αγωνία των παιδιών του ως εχθρική ενέργεια και να στέκεται “έναντι …των κληρικών”, δηλ. των παιδιών του !
Ιδιαίτερα λυπηρό ο Πατέρας να πρωτοστατεί στο διάλογο εκτός του σπιτιού, με όλη τη γειτονιά, τους εγγύς και τους μακράν, και να αρνείται συστηματικά να συζητήσει με τα παιδιά του τις δικαιολογημένες ή και αδικαιολόγητες έστω επιφυλάξεις τους !
Ιδιαίτερα λυπηρό να διεξάγει “Θεολογικό Διάλογο” με τους ετεροδόξους και να αρνείται να διαλεχθεί με θεολογικό λόγο με τους ομοδόξους συν-διακόνους Του στο Σώμα του Χριστού !
Ιδιαίτερα λυπηρό να ζητά τη λήψη μέτρων “έναντι” των παιδιών του – άραγε, ποίων μέτρων ; μήπως προληπτικής λογοκρισίας και φίμωσης της άλλης άποψης ; που βρισκόμαστε !
Όμως, αλίμονο στον πατέρα που περιφρονεί την κραυγή αγωνίας των παιδιών του. Ο ίδιος κλονίζει στη συνείδησή τους το πατρικό κύρος. Και μη μας διαφεύγει ότι η πατρική αυθεντία δεν επιβάλλεται με τη φίμωση της κριτικής, αλλά εμπνέεται ακόμα και στα “άτακτα” παιδιά. Αν αυτό ισχύει στη βιολογική πατρότητα, πολλώ μάλλον έχει εφαρμογή στην πνευματική !
Πάντως, ας γίνει σε όλους απολύτως σαφές, ότι οι Αρχιερείς, οι Αγιορείτες και λοιποί Καθηγούμενοι με τις Αδελφότητές τους και άλλοι κληρικοί και μοναχοί και λαϊκοί από πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες που ενώπιον του Θεού και της συνειδήσεώς μας υπογράφοντας την “Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού” εκφράζουμε τη θλίψη και διαφωνία μας στη συστηματική περιφρόνηση της εκκλησιαστικής μας παραδόσεως που συντελείται στον οικουμενικό χώρο, είμαστε και θα παραμείνουμε μέλη της Εκκλησίας μας ό,τι και αν συμβεί ! Ακόμα και αν οι Πατέρες μας μας πικράνουν και μας αρνηθούν την πατρότητα με τη συμπεριφορά τους, θα παραμείνουμε μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας !
Πάτρα 6.10.09
π. Α.Κ.Γ.
Ο π. Α.Κ.Γ. σχολιάζει τα σχόλια των αναγνωστών στο:http://anastasiosk.blogspot.com/2009/10/blog-post_09.html
Πέστα Χρυσόστομε. Μπράβο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστολόγε ποιος είναι ο πΑΚΓ;
Επιτέλους. Κάποιος που δεν φοβάται να πει την άλλη άποψη. Τι θα κάνει ο Πατριάρχης; θα τον αποκόψει επειδή έχει άποψη και μάλιστα τεκμηριωμένη; Συγχαρητήρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να αξιολογήσω την επιστολή του π. ΑΚΓ. Μάλλον ο Πατριάρχης πρέπει να έχει δίκιο. Λεει ανώνυμος παραπάνω «Επιτέλους. Κάποιος που δεν φοβάται να πει την άλλη άποψη». Συμφωνώ μόνο που φοβάται να μας αποκαλύψει το όνομά του. Τώρα ως προς αυτά που αναφέρει κάποιος που γνωρίζει θα πρέπει να ανατρέξει να δει αν όλα όσα αναφέρει είναι έτσι. Όποιος είναι γνώστης και έχει υπομονή ας τα διαβάσει και ας απαντήσει. Εγώ από αυτά δεν γνωρίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά λόγια χωρίς κάποια ουσία. Ακόμα και το κουνουπάκι κοιτάζουν κάποιοι. Ας επικρατήσει η αγάπη και ας συνεχισθεί ο διάλογος. Δεν νομίζω ότι ο Βαρθολομαίος υπολείπεται σε αγάπη προς την Εκκλησία από τους διαφόρους κληρικούς οι οποίοι φωνάζουν και γράφουν πολλά χωρίς να κοιτάζουν την ουσία που πρέπει να είναι η ενότητα των Χριστιανών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πατέρες και αδελφοί μου να μήν φοβάται?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει και παιδιά......
Ας κάνει υπομονή ο συντάκτης του άρθρου ως την σύγκληση της Ιεραρχίας ή της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδος. Τότε θα μάθουμε ποια η θέση της Ελλαδικής Εκκλησίας σε αυτή την ομολογία που παρασκηνιακά διακινούν κάποιοι. Να υπενθυμίσω τα λόγια του Βαρθολομαίου που νομίζω ότι δίνουν απάντηση στο άρθρο αυτό ««Ευγνωμονούμε τον Θεό των μας πατέρων μας διότι μας αξίωσε να γεννηθούμε μέσα σ’ αυτήν την Εκκλησία και να βαπτισθούμε μέσα στην κολυμβήθρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και διατηρούμε αυτή την σώζουσαν πίστιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ακαινοτόμητον και ακατάτμητον. Πολλές φορές, όπως γνωρίζετε, υπάρχουν οι εντός εισαγωγικών «υπερΟρθόδοξοι», οι οποίοι κατηγορούν το Πατριαρχείο μας και τας άλλας Ορθοδόξους Εκκλησίας διότι διεξάγουν διαλόγους με τους μη Ορθοδόξους Αδελφούς μας, διότι έχουμε διαφόρους επικοινωνίας και ανταλλαγές επισκέψεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πως θα γινόταν διαφορετικά στον 21ο αιώνα, να μέναμε απομονωμένοι μέσα στο κέλυφος μας ο καθένας με αυτάρκειαν και αυταρέσκειαν, χωρίς να επικοινωνούμε, χωρίς να διαλεγόμεθα, χωρίς να δίδουμε μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεως μας;
Τελευταίως αυτοί οι αδελφοί μας, οι οποίοι διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλον, εκυκλοφόρησαν μιαν «Ομολογίαν Πίστεως» στην Ελλάδα, εις την οποίαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε ότι αυτοί που δεν υπογράφουν αυτήν την Ομολογίαν, αυτοί που έχουν διαλόγους και επικοινωνίαν με τους ετεροδόξους, αυτομάτως θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας. Τους ευχαριστούμε πολύ διότι μας εξωεκκλησιάζουν. Προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείον, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα.
Όταν όλη η Ορθόδοξος Εκκλησία και όχι μόνον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, αλλά εν Πανορθοδόξω Συνόδω, αποφασίζει να διεξάγει θεολογικούς διαλόγους και να έχει επικοινωνία με τους ετεροδόξους για να βρούμε που συναντώμεθα και πως μπορούμε να επανέλθουμε εις την ενότητα της πίστεως της πρώτης χιλιετίας, όταν -λέγω- όλοι οι Ορθόδοξοι, οι επίσημες Εκκλησίες, εν Συνόδω αποφασίζουν υπέρ αυτών των διαλόγων, πως μπορεί ένα άτομο ή πλείονα άτομα να διαφοροποιούνται από τας αποφάσεις των Συνόδων των Εκκλησιών των και να επικρίνουν τας Συνόδους και τους Προκαθημένους ότι έχουν αποκλίνει από την Ορθόδοξον πίστιν;».
Ας απαντήσει λοιπόν κάποιος που γνωρίζει... Τι λες ιστολόγε; Ποια η άποψή σου; Κατέχεις από αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήἀνώνυμε ἀπό 5:53 μ.μ. δέν μπορεῖς νά ἐγκαλεῖς ἄλλους γιά ἀνωνυμία, ὅταν κι ἐσύ εἶσαι ἀνώνυμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήν τρελλαθοῦμε κιόλας!
Συγχαρητήρια στόν π. Α.Κ.Γ. Νά τόν ἔχει ὁ Θεός καλά καί πάντα νά ὀρθοτομεῖ τήν ἀλήθεια.
Διάβασα τα σχόλια αφού προηγουμένως -δυστυχώς-, διάβασα το κείμενο του π.ΑΓΚ, και εθλίβην:για την προπαίτεια, την αναίδεια, την εκ μέρους συμπάσης της ορθοδοξίας απολογητική έναντι των "προδοτών" της πίστεως,την υπο την υποκριτικήν αγαπολογίαν κατακεραύνωση του πατριάχου, την συνείδηση του μοναδικώς κατέχοντος την Αλήθεια... στον (κατα σάρκα) πατέρα του έτσι μιλάει αυτός ο άνθρωπος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κατανοεί τους κανόνες και τις συνόδους; απρόσωπα; ως ιδεολογικά μανιφέστα; έξω απο τοπο και χρόνο- ανεξάρτητα απο ποιμαντική ευαισθησία και σύγχρονη μαρτυρία; προς τί όλη αυτή η ιδεολογική σύγχυση με το ανακάτεμα εντελώς διαφορετικών καταστάσεων, όρων ,κανόνων; Αρκεί η γνώση των κανόνων; η κατανόησή τους;;;;;
Και μιά ερώτηση:ποιό ειναι πιο βαρύ, το ουσιαστικώς ή το αυτομάτως; τόσο αγράμματους και συνειδητά διαστρεβλωτές του κει μένου της ομολογίας θεωρεί τον Πατριάρχη και τους συνεργάτες του ο π. Ανασ.- πούλα λιγότερη ορθοδοξία πάτερ και ασχολήσου με το έργο που πρωτίστως σου έχει αναθέσει η Εκκλησία.
- Εάν τα όσα καταγγέλεις μας λένε ότι ο πατριάρχης κοινωνεί με ακοινώνητον (τον πάπα), και ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έσται, μήπως και συ κοινωνείς τω κοινωνούντι τω ακοινωνήτω πάπα εφ' όσον κοινωνείς μετά του επισκόπου σου ο οποίος κοινωνεί τω Οικ. Πατριάρχη, καθώς και σύμπασα η εν Ελλάδι Εκκλησία;
οικουμενικός.
Κύριε 9:44
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κρίνω από την ερμηνεία που κάνεις στο τέλος περί κοινωνίας με ακοινώνητο, τι να σου πώ.
Είσαι πολύ φωστήρας. Μη μου πεις ότι έχει διαβάσει και βαθιά θεολογία.
Έχεις το θράσος να μιλάς και για κατανόηση των κανόνων.
Πάντως αξίζει να προσεχθεί : όσοι αντιδρούν στα κείμενα τα αντιοικουμενιστικά είναι μανούλες στους χαρακτηρισμούς - όλο κοτσομπολιό, ειρωνίες, χλευασμούς κλπ. Όταν αρχίζουν να παραθέτουν επιχειρήματα είναι επιπέδου ερμηνείας κοινωνών τω ακοινωνήτω!
Δεστε την περίπτωση αυτή :
Σούρνει ένα σωρό ύβρεις στον παπα_τάσο και όταν προσπαθεί να μιλήσει με επιχείρημα είναι για γέλια.
9.44 δεν πας καλά μάλλον. τι ξύλινη γλώσσα είναι αυτή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα στοιχεία που παραθέτει ο πΑΚΓ είναι πολύ χτυπητά. Δεν είναι κουνουπάκι που έγραψε κάποιος. Δεν παραπέμπει πουθενά όμως. Γιατί ;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι άλλος αναγνώστης το επισημαίνει αυτό. Σημαντική παράλειψη για τέτοιο κείμενο και για τέτοιο θέμα.
Αγαπητέ ιστολόγε ως αναγνώστης διαμαρτύρομαι για την δημοσίευση αυτής της επιστολής την οποία έλαβες. Αλίμονο αν ο καθένας αρχίσει να σου στέλνει κατεβατά νομικίστικα και εσύ να τα δημοσιεύεις. Σε παρακολουθούσα γιατί είχες μικρά ουσιώδη και ευσύνοπτα κείμενα. Τώρα είδα κάτι το διαφορετικό. Αν άξιζαν και τα επιχειρήματα αυτού του κληρικού που μου πάει σαν να είναι από τους φανατικούς παλαιοημερολογίτες θα έλεγα έχει καλώς. Όμως όλα όσα γράφει είναι η ξύλινη γλώσσα αυτών που με το σταυρό στο χέρι φωνάζουν το ορθοδοξία ή θάνατος και φοβούνται το 666. Την επιστολή αυτή ο παπάς ας στην στήλη στην Ιερά Σύνοδο και στο Πατριαρχείο και όχι να την κοινοποιεί σε σένα για να την φορτωνόμαστε εμείς. Εκτός και αν την έγραψε για εσωτερική κατανάλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπ. Μανίκας
Από πότε οι παπάδες θα διορθώνουν και θα μιλάνε με τέτοια αυθάδεια ενάντια στους Πατριάρχες και στους Αρχιερείς. Όσο όμως κρύβετε πίσω από την ανωνυμία των αρχικών του μπορεί να λεει τόσα όσα να μην υπολογίζονται από κανένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση-παρέμβαση του 6:44 μμ με τα λόγια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου είναι η καλύτερη απάντησε σε όσα λέγει εδώ ο πατήρ.
Αγαπητέ 2:46
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις από πότε μπορούν οι παπάδες να διορθώνουν Πατριάρχες.Υπάρχουν και χειρότερα :
Ένας αυθαδέστατος λαϊκός έλεγξε, τι θράσος , τι αναίδεια, τι παλιοχαρακτήρας, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως μέσα στην Εκκλησία εν ώρα λατρείας. Τι αυθάδεια, εν ώρα λατρείας !
Ο μεν λαϊκός έγινε μετά από τέτοια αυθάδεια Επίσκοπος, ο Δορυλλαίου Ευσέβειος ! και ο μέγας Πατριάρχης καταδικάστηκε ! ήταν ο Νεστόριος.
Και άλλοι λαϊκοί διαμαρτυρήθηκαν στον Πατριάρχη.
Αλλά και αργότερα ένας άλλος αυθάδης μοίραζε από δω και από κει επιστολές εναντίον των Πατριαρχών. Και αυτόν η Εκκλησία τον έκανε Άγιο! Ο Αγ. Ιωαννης Δαμασκηνός !
Αυτή η Εκκλησία δεν έχει καθόλου το σημερινό γνήσιο εκκλησιολογικό φρόνημα...
για περισσότερες πληροφορίες βλ.
http://www.impantokratoros.gr/769A2154.el.aspx
Και ξέχασα να πω :
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θρασύς Ευσέβιος τοιχοκόλλησε στην Αγ. Σοφία και λίβελο εναντίον του Πατριάρχη - άκουσον, άκουσον!-
με την παρακίνηση: «Ορκίζω στην Αγίαν Τριάδα αυτόν που λαμβάνει αυτό το χαρτί, να το παρουσιάση σε επισκόπους, πρεσβυτέρους, διακόνους, αναγνώστες, λαϊκούς που κατοικούν την Κωνσταντινούπολι, κι ακόμη να τούς δώση και αντίγραφο, προς έλεγχο του αιρετικού Νεστορίου".
Ω της θρασύτητος!
Σημείωση : ο Νεστόριος δεν είχε καταδικαστεί ακόμα. Ήταν κανονικός ΠΑτριάρχης.
Τα όσα γράφει ο παπα Αναστάσης ωχριούν μπροστά στις καταγγελίες Τσελεγγίδη στην Ι. Σύνοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μεθοδεύσεις είναι αυτές ;
δέστε http://orthodoxia-pateriki.blogspot.com/
Φίλτατοι τα πράγματα είναι μάλλον σοβαρά.
Κε Μανίκα, τι φασίζουσα νοοτροπία είναι αυτή; Το ιστολόγιο είναι χώρος ανταλλαγής απόψεων ελέυθερα. Κι αυτό σε πείραξε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. Αντωνίου
Τι μας νοιάζουν εμάς τα εκκλησιαστικά κουτσομπολιά. Ας κάνουν οι παπάδες ότι θέλουν μόνιμα τρώγονται μεταξύ τους. ας ασχοληθεί ο καθένας με την σωτηρία της ψυχής του και ας κάνουν ότι θέλουν οι παπάδες. Στην ενορία μου δεν μιλά ο ένας στον άλλο δεν μου προκαλεί καθόλου έκπληξη να τρώγονται και παπάδες με δεσποτάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έχει να μας πει ο συντάκτης της επιστολής αυτής για τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τον Πάπα έτσι όπως το παρουσιάζει ο κ. Μενούνος;
ΑπάντησηΔιαγραφήπω... πω.... Τάσο.....Μέγαλη φασαρία προκάλεσες με αυτήν την δημοσίευση....
ΑπάντησηΔιαγραφήο 9:44,
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αποδίδετε ευτελείς χαρακτηρισμούς,με την ίδια ευτέλεια για την οποία με κατηγορείτε, αθωώνοντας πάραυτα τον τρόπο εκφοράς λόγου του π.ΑΚΓ,ο οποίος στολίζει κανονικότατα τον Πατριάρχη κάτω απο μια υποκριτική αγαπολογία και ευσεβολογία.
Είναι εύκολο να παίρνει κανείς παραδείγματα απο την εκκλ. ιστορία και να τα εφαρμόζει αυτοδικαιωτικά στον εαυτό του- ας πάρει ο καθένας ένα μαστίγιο μιμούμενος τον Χριστό...
Είναι εύκολο να παρουσιάζει κάποιος μια δική του εκδοχή της ορθοδοξίας ως αυθεντική- στοιχειώδης αυτοκριτική δεν χρειάζεται; την είδατε απο τον π.ΑΚΓ στα ως τώρα δημοσιευμένα άρθρα του;
Τα μεμονωμένα παραδείγματα που αναφέρονται στην εκκλησιαστική ιστορία θεωρήθηκαν ως αυθεντικοί γνώμονες γενικής συμπεριφοράς απο την εκκλησιαστική ζωή;
Το να θεωρούμε ως μειοδότες της πίστεως επισκόπους και συνόδους αδιακρίτως και ορθοδόξους τους αντιτιθέμενους είναι πάντοτε μαρτυρία της πίστεως; βρίθει η εκκλ. ιστορία απο τέτοια αρνητικά παραδείγματα πολύ περισσότερα απο αυτά που αναφέρατε.
εν καιρώ και άλλα...
οικουμενικος
Ο «οικουμενικός» τα λεει μια χαρά. Απαντά έτσι όπως πρέπει να απαντά κάποιος ο οποίος δεν έχει μια ξερή γνώση της θεολογίας αλλά γνωρίζει από την Ορθόδοξη Θεολογία. Ας προσέξει ο π. ΑΚΓ διότι με όσα λεει και κατά καιρούς γράφει το μόνο που κάνει είναι να βγάζει ανθρώπους από την Εκκλησία και να τους στέλνει συστημένους στους παλαιοημερολογίτες. Δεν τον έχει προβληματίσει ότι δεν υποστήριξαν καθόλου την υπόθεση της ομολογίας οι παλαιοημερολογίτες. Μερικές φορές κάποιοι ανοίγουν τον τάφο μόνοι τους. ο π. Α δεν έχει καθόλου γνώση ποιμαντικής το μόνο που τον νοιάζει είναι η τηρήσει (;) κάποιων ιερών κανόνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ τον «οικουμενικό» διότι ως τώρα για μένα ήταν ο μόνος που άξιζε σε όσα έγραψε.
Στην όλη υπόθεση κάτι δεν μου πάει καλά. Ο ιστολόγος είναι φιλοπατριαρχικός και οικουμενιστής και φιλοξενεί επιστολή που πολεμά τον Πατριάρχη και τον διάλογο. Γιατί;;; Να είναι τόσο πολύ «δημοκράτης» δεν το νομίζω. Εγώ ανησυχώ….
ΑπάντησηΔιαγραφήΤάσο, είσαι δημοκράτης ή όχι; Το μετάνιωσες; Πάντως εγώ σε συγχαίρω που τα βάζεις όλα χωρίς να φοβάσαι του "φίλους" σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Αναστάσιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό νά έχει κάποιος τήν καλή ανησυχία είναι καλό καί άγιο. Όμως το να θεωρώ, ότι εγώ θα σώσω την Εκκλησία και όχι ο Κύριος, ότι εγώ εκφράζω την πίστη και τήν αλήθειά Της, ότι έτσι έπραξε ο τάδε Αγιος ή ο τάδε κ.α., αποτελεί άλλης τάξεως θέμα.
Η καλή ανησυχία προϋποθέτει θερμή προσευχή, αγάπη, πίστη ότι ο Κύριος είναι ο δομήτωρ της Εκκλησίας, ευπρέπεια κ.α.
Όσον αφορά τήν λεγομένη "Ομολογία Πίστεως", α) Δεν μπορώ να κατανοήσω την ανάγκη της (είναι περιττή), όταν τουλάχιστον στο μικρό καί μεγάλο μήνυμα ενώπιον της Εκκλησίας με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο ο εψηφισμένος (και προς χειροτονία ευτρεπιζόμενος) επίσκοπος ομολογει, β) Δεν αποτελεί "ομολογία", αλλά περισσότερο μια έκθεση ιδεών
και γ) Έχω εμπιστοσύνη στην Ιερά Σύνοδό μας που έχει και πολλούς αγίους αρχιερείς.
Με όσα σου γράφω, δεν θέλω να θίξω ή να απαντήσω σε κάποιον προσωπικώς, αλλά να καταθέσω εν αγάπη μία σκέψη.
Με αγάπη Χριστού
Νικόλαος Μεσσαλάς
Συγχαρητήρια και στους δύο Αναστασίους της Πάτρας :
ΑπάντησηΔιαγραφήστον μεν παπά για την παρρησία (αγαπητοί χρειάζεται πολύ σήμερα!), τη σαφήνεια και την χωρίς κραυγές και ακκρότητες διατύπωση του λόγου του και στον ιστολόγο να παρέχει βήμα σε απόψεις με τις οποίες δεν πρέπει να αισθάνεται και πολύ άνετα.
Μπράβο σας!
Και σε άλλα με υγεία.
Απορώ και εγώ με τον ιστολόγο για την φιλοξενία αυτής της επιστολής. Γνωρίζω ότι είναι άλλων απόψεων. Δεν πρέπει να αισθάνεται άνετα αλλά είναι μεγάλη καρδιά και ξεπερνά κάποια που εγώ δεν θα ξεπερνούσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τόσος κόπος για να αποδειχθούν κάποια πράγματα τα οποία δεν έχουν αξία. Ας πρόσφερες τον χρόνο και τον δυναμισμό σου καλέ μου πατέρα σε κάτι ποιο ουσιώδες. Περί του θέματος αυτού υπάρχουν υπό της Μητρός Εκκλησίας και της Ελλαδικής Εκκλησίας οι εντεταλμένοι όπου θα ασχοληθούν και ασχολούνται. Ο δικό σου χαρτοπόλεμος σου κλέβει χρόνο και δεν σε αφήνει να δοθείς σε ουσιαστικό ποιμαντικό έργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Ιεροί Κανόνες δεν πρέπει να απομονώνονται από την πρακτική της Εκκλησίας.
Έχω διαβάσει μελέτες σου σε εφημερίδες και στο διαδύκτιο καθώς και το βιβλίο σου. Μην τα βλέπεις όλα με καχυποψία δεν θα σου κάνει καλό στην πνευματική σου ζωή.
Θα μπορούσα να σου γράψω κάποια ως απάντηση σε όσα αναφέρεις. Ο χρόνος μου όμως θα πάει χαμένος διότι είναι «φανατισμένος» με αυτή την υπόθεση. Συχώρεσε με αλλά η ηλικία μου και η γνώση μου σε κάποια πράγματα με έχουν κάνει να είμαι κάπως ποιο ανεκτικός σε κάποια εκκλησιαστικά θέματα αλλά όχι σε αυτούς που δεν αξιοποιούν τα χαρίσματά τους.
Και γω προσθέτω τα συγχαρητήρια και στους δύο. Θα ήθελα πιο ουσιαστικό αντίλογο στην επιχειρηματολογία του παπα-Αναστάσιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ν. Μεσσαλάς θα έπρεπε να είναι πιο συγκεκριμένος. Σαν θεολόγος που είναι, μπορεί. Η γενικότητες είναι μάλλον υπεκφυγή.
Τι σημαίνει ότι "το να θεωρώ, ότι εγώ θα σώσω την Εκκλησία και όχι ο Κύριος". Ποιός έγραψε κάτι τέτοιο, ποιος βλαστημάει έτσι ωμά ;
ή "η καλή ανησυχία προϋποθέτει θερμή προσευχή, αγάπη, πίστη ότι ο Κύριος είναι ο δομήτωρ της Εκκλησίας". Γνωρίζει ο κ. Μεσσαλάς ότι οι υπογράφοντες την Ομολογία δεν τα έχουν αυτά ;
Επικίνδυνες γενικότητες, που δεν πρέπουν σε θεολόγο ...
Ανώνυμε 9:41 πμ ως τώρα ο μόνος που απάντησε ή έλαβε μέρος επώνυμα είναι ο Ν. Μεσαλάς όλους τους άλλους όπως και εμένα μας καλύπτει η ανωνυμία. Ακόμα και ο συντάκτης της επιστολής για μένα είναι άγνωστος αφού δεν υπογράφει με ονοματεπώνυμο. Μην είσαι άδικος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα το ουσιώδες μια από τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι παπάδες και οι πολιτικοί έχουν την ίδια ξύλινη γλώσσα.
Ποιος τους ακούει;
Εγώ και τις δύο αυτές κατηγορίες τις έχω γραμμένες……
Δεν μπορώ να καταλάβω που βρίσκουν την όρεξη κάποιοι να γράφουν τόσα πολλά αφού γνωρίζουν ότι θα καταλήξουν στο καλαθάκι των απορριμμάτων τα χαρτιά με το μελάνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήπ.Αναστάσιε αρκετή ταραχή φέρατε στο σώμα της εκκλησίας. Έλεος πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήστε τα λόγια.
Εάν πιστεύετε ότι κάνουν συμπροσευχές τότε αυτό που έχετε να κάνετε να σταματήσετε το μνημόσυνο του Αγίου Πατρών. Αν δεν το κάνετε τότε είσαστε σαν όλους τους άλλους που πέφτουν στην παγίδα του χαρτοπόλεμου και επί της ουσίας μηδέν. Όλο λόγια είσαστε. Έλεος πια.
Κάντε κάτι σοβαρό. Φαμφάρες στο τετράγωνο. Πράξεις θέλουμε όχι λόγια πάτερ μου. Από λόγια χορτάσαμε...Σκάσαμε από λόγια.
Επί τη πράξη λοιπόν Πάτερ μου.
Αν δεν μπορείτε τότε σταματήστε να παίζετε με τέτοια ιερά πράγματα.
Και ασχοληθείτε με κάτι άλλο.
Ευχαριστώ.
Συμγωνώ με τον 9 Οκτωβρίου 2009 4:52.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕργα Παπάδες μου. Οχι λόγια.
Λοιπον κόψτε το μνημόσυνο του Επισκούπου σας για να έχει η θυσία σας κάποιο νόημα, αλλιώς...Λόγια , λόγια ψεύτικα.Δεν χάνετε κάτι με αυτό. Τι αγώνα κάνετε?
Από τον υπολογιστή? Εκ του ασφαλούς?
Δεν έχει νόημα ο "αγώνας" σας αυτός. Εις μάτην εκοπιάσατε...