Επειδή ο Λόγος του Θεού μια φορά σαρκώθηκε από την Παρθένο και γεννήθηκε από αυτήν σωματικά, ανέκφραστα και υπέρ λόγον και δεν είναι δυνατόν να σαρκωθεί πάλι ή να γεννηθεί σωματικά από τον καθένα από μας, τι προνοεί; Μας μεταδίδει για τροφή εκείνη την άχραντη σάρκα που προσέλαβε από την πανάχραντη Θεοτόκο, κατά την σωματική του γέννηση. Αν την μεταλαμβάνουμε άξια, έχουμε μέσα μας όλον τον σαρκωθέντα Θεό και Κύριό μας Ιησού Χριστό, αυτόν τον Υιό του Θεού και Υιό της Παρθένου τον καθήμενο στα δεξιά του Θεού, ο οποίος λέει: «εκείνος που τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου μένει μέσα μου και εγώ μέσα του» (κατά Ιωάννη 6:56), χωρίς όμως να προέρχεται ή να γεννιέται σωματικά από εμάς, αλλά ούτε και να μας αποχωρίζεται ποτέ. Διότι εμείς δεν τον αισθανόμαστε σαν σάρκα, αν και βρίσκεται μέσα μας όπως ακριβώς ένα βρέφος, αλλά υπάρχει ασωμάτως σε σώμα, αναμιγνυόμενος ανέκφραστα με την φύση μας και την ουσία μας και θεοποιώντας μας, επειδή γίναμε σύσσωμοι και μ’ αυτόν δηλαδή σάρκα από την σάρκα του και οστούν από τα οστά του. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και φρικτότερο μυστήριο της ανέκφραστης οικονομίας και συγκαταβάσεως του, που δίσταζα να το γράψω και έτρεμα να το επιχειρήσω.
Άγιος Συμεών νέος Θεολόγος
Αγαπητά μου Παιδιά,
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ". Τη φράση αυτή, που απηύθυνε ο Άγγελος προς τούς ποιμένες της Βηθλεέμ το βράδυ της Γεννήσεως, φοβούμαι ότι την έχουμε ακούσει τόσες φορές ώστε να μη μας κάνει πια μεγάλη εντύπωση. Παρά ταύτα η εκκλησία δεν κουράζεται να την επαναλαμβάνει και σήμερα καλώντας όλους εμάς, ανθρώπους του 21ου αιώνα, να υποδεχθούμε τον Σωτήρα μας, εκεί στο στάβλο της Βηθλεέμ, Θεό σαρωμένο από αγάπη, στις καρδιές μας, στα σπίτια μας, στις πόλεις μας, στις πατρίδες μας. Παντού.
ΒΕΒΑΙΑ Η ΦΡΑΣΗ ΑΥΤΗ απευθύνεται σήμερα σ' έναν αλαζόνα και επηρμένον από τις τεχνολογικές του κατακτήσεις άνθρωπο, τον άνθρωπο που εξέθρεψαν ο 20ός αιώνας, και προβάλλει ο 21ος. Τον άνθρωπο της αφθονίας των μέσων, των επιτυχιών, της επιστήμης του, αλλά και της πνευματικής ατροφίας, του εσωτερικού κενού, και της έλλειψης κοινωνούμενης εμπειρίας που απαιτεί λογικά ερείσματα σε θέματα πίστεως. Ο άνθρωπος σήμερα μοιάζει να είναι αποστεωμένος από έμπνευση, από ελπίδα, αιχμάλωτος των κατακτήσεών του, θύμα της προόδου του, φορτωμένος με απέλπιδα προοπτική για το μέλλον του.
ΣΑΝ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ακούεται και πάλι σήμερα η φράση του Αγγέλου. Είναι σαν να καλεί τον άνθρωπο του 21ου αιώνα να ξυπνήσει από τον λήθαργο της χρησιμοθηρικής υλοφροσύνης και την κραιπάλη της πλασματικής αυτάρκειάς του. "Ξύπνα, άνθρωπε του 21ου αιώνα". Ο Σωτήρας προκαλεί αλλά και προσκαλεί τον καθένα μας να αναθεωρήσει την πορεία του, να ξαναβρεί την ελευθερία του, να ξαναδεί το φάσμα της ζωής του μέσα από το λαμπρό φως της Αλήθειας Του.
"ΞΥΠΝΑ ΑΝΘΡΩΠΕ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ". Τα επιτεύγματά σου σε απεκοίμησαν και νόμισες ότι κατέκτησες τον κόσμο. Ευτέλισες και αυτά τα ιερά και όσια. Τα θεώρησες μύθους και θρύλους που τρέφουν τη φαντασία των μικρών παιδιών, χωρίς αντίκρυσμα στην προσωπική υπαρκτική οντότητά σου. Κύτταξε όμως γύρω σου. Πόλεμοι αδελφοκτόνοι, πείνα και ασθένειες για τους αδύνατους, καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διαφθορά, σκάνδαλα, διάσπαση της ενότητος του ανθρώπινου γένους, απουσία αγάπης, κυριαρχία των συμφερόντων. Ένα τέτοιο κόσμο ετοίμασες για τα παιδιά σου, όπου και αυτή η φύση συστενάζει και διαμαρτύρεται για τις καταχρήσεις σου. Δεν απέλιπαν βέβαια νησίδες ελπίδας. Είναι όμως τραγικά ολίγες, επιδεικτικά ανεπαρκείς.
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ απευθύνονται στις ψυχές μας. Η πίστη στον Σωτήρα σώζει και νοηματοδοτεί τη ζωή μας. Οδηγεί στην εμπειρική ψηλάφηση της ερμηνείας του γεγονότος. Με ταπείνωση αλλά και ελευθερία. Οι συνέπειες ακολουθούν. Η ελπίδα, το φως, ο αγώνας, η ανθρωπιά. Ο Σωτήρας Χριστός μας προκαλεί και μας εμπνέει να γίνουμε άνθρωποι και να απελευθερωθούμε από τις δεσμεύσεις του ενδοκοσμικισμού και της αλλοτρίωσης.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ πολλοί, αμέτρητα πλήθη πιστών τον ακολουθούν με συνέπεια. Χαίρω όταν επισκέπτομαι τις ενορίες της Ι. Αρχιεπισκοπής και άλλες Ι. Μητροπόλεις στην Επαρχία να διαπιστώνω πόσοι πολλοί, και ανάμεσά τους και νέοι ξαναβρίσκουν το δρόμο τους προς την πίστη. Το φαινόμενο είναι θαυμαστό. Αν το επισημαίνω είναι γιατί είναι χρήσιμο να συντηρούμε μέσα σας την ελπίδα ότι ο κόσμος των φαινομένων κρύβει μέσα του και πίσω του μίαν άλλη πιο ζωντανή πραγματικότητα που μόνο όσοι μπορούν και θέλουν την βλέπουν. Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μύθος, ούτε φολκλορικό παιγνίδι. Σε τελευταία ανάλυση αν το βρέφος στη Φάτνη είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος - και αυτό εξαρτάται από την ποιότητα της Πίστεώς μας - τότε αυτός ο Θεός είναι ελπίδα ελευθερίας του ανθρώπου από τη μοίρα της θνητότητας, εγγύηση αθανασίας, εξασφάλιση σχέσης με το Θεό, αληθινή σωτηρία.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ
Αιωνία η μνήμη αυτού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λείπει πραγματικά...